Kalifi i varfër
Në kohën e Omer bin Abdulazizit zekati tubohej në arkën e shtetit islam që të shpërndahej te të varfrit dhe të mjerët. Por gjatë udhëheqjes së tij nuk pati nevojtarë për të marrë zekatin, kështu që me këto para u liruan robërit. Edhe pse shteti ishte i pasur, kalifi Omer ishte i varfër dhe në shtratin e vdekjes anëtarët e familjes së tij nuk kishin me se t’ia ndërronin veshjen me një veshje tjetër. E pyetën: “O kalif, çfarë pasurie po u lë fëmijëve të tu?” U përgjigj: “Atyre u lë suren (kaptinën) Vakia.”
Të nderuar lexues! Lexoni suren Vakia1:
1. Kur të ndodhë Ngjarja (Kiameti),
2. ardhjen e saj askush nuk do ta mohojë.
3. Disa do t’i ulë e disa do t’i lartësojë.
4. Kur Toka të dridhet fuqishëm,
5. malet të thërrmohen copë-copë
6. e të shndërrohen në pluhur të shpërndarë,
7. ju, (o njerëz) do të ndaheni në tri grupe:
8. njerëzit e së djathtës sa të nderuar do të jenë fatlumët!
9. njerëzit e së majtës sa të poshtëruar do të jenë fatkeqët!
10. dhe ata që kanë prirë (në besim) e që do të prijnë (edhe në Xhenet).
11. Ata janë të afërtit (tek Allahu),
12. në kopshtet e kënaqësisë.
13. Shumica e tyre janë prej të lashtëve,
14. ndërsa një pakicë prej brezave të mëvonshëm.
15. Ata do të qëndrojnë në divane të stolisura me ar e gurë të çmuar,
16. të mbështetur në to përballë njëri-tjetrit.
17. Do t’u sillen rreth (për shërbim) djelmosha përherë të rinj,
18. me kupa, ibrikë dhe gota me pije të kulluar, që rrjedh
19. e prej së cilës nuk do t’u dhembë koka dhe nuk do t’u humbë mendja,
20. e me fruta të cilat do t’i zgjedhin vetë
21. dhe mish shpendësh që ua ka ënda.
22. Për ata ka edhe hyrie symëdha,
23. të ngjashme me margaritarët e ruajtur,
24. si shpërblim për atë që kanë punuar.
25. Aty nuk do të dëgjojnë biseda të kota, as fjalë gjynahesh,
26. por vetëm fjalët “Paqe, paqe”!
27. E njerëzit e së djathtës – sa të nderuar që janë fatlumët!
28. Ata do të qëndrojnë në mes të lotusve pa gjemba
29. dhe bananeve të mbushura me fruta,
30. nën hije të gjera,
31. pranë një uji rrjedhës,
32. dhe mes frutave të llojllojshme,
33. të cilat kurrë nuk sosen, as nuk janë të ndaluara;
34. dhe në shtroje të ngritura (ku i presin hyrijet),
35. të cilat Ne i kemi krijuar në një formë të veçantë (jo të lindura),
36. dhe i kemi bërë ato virgjëresha,
37. të dashura për bashkëshortët e tyre dhe moshatare me ta,
38. për njerëzit e së djathtës.
39. Janë shumë nga të lashtët
40. e shumë edhe nga të mëvonshmit.
41. Po njerëzit e së majtës – sa të poshtëruar janë fatkeqët!
42. Ata do të jenë në afshin përcëllues të zjarrit dhe ujit të valuar
43. dhe nën hijen e një tymi të zi,
44. e cila nuk do të jetë as e freskët e as e këndshme.
45. Ata, para kësaj, jetonin në luks
46. dhe në vazhdimësi bënin gjynahe të rënda349,
47. duke thënë: “Vallë, pasi të vdesim e të bëhemi pluhur e eshtra, vërtet do të ringjallemi?!
48. Vallë, edhe të parët tanë të lashtë?!”
49. Thuaju (o Muhamed): “Me siguri, edhe të parët, edhe të mbramët,
50. do të tubohen në një ditë të caktuar.
51. Dhe atëherë ju, o jobesimtarë të humbur,
52. me siguri që do të hani nga pema e zekumit,
53. me të cilën do të mbushni barkun.
54. Pastaj do të pini ujë të valuar,
55. madje do të pini ashtu siç pi deveja e etshme”.
56. Kështu do të jetë gostia e tyre në Ditën e Llogarisë!
57. Ne ju krijuam – e pse nuk e pranoni të vërtetën?
58. A e keni parë farën që e hidhni?
59. A jeni ju që e krijoni atë apo jemi Ne krijuesit e saj?
60. Ne e caktojmë vdekjen tuaj dhe askush nuk mund të na pengojë
61. që t’jua ndryshojmë trajtën dhe t’ju rikrijojmë ashtu si nuk e dini (në Ditën e Ringjalljes).
62. Sigurisht, ju e dini krijimin e parë (prej një pike fare), atëherë përse nuk mendoni?!
63. A shihni atë që mbillni?
64. Vallë, ju e bëni atë që të mbijë apo jemi Ne rritësit e saj?
65. Nëse duam, Ne e lëmë fyçkë dhe ju do të çuditeni
66. (e do të thoni): “Ne jemi të dëmtuar,
67. madje jemi krejt të privuar (nga furnizimi)!”
68. A e shihni ujin që pini?
69. Vallë, ju e zbrisni atë prej reve apo Ne e zbresim?
70. Nëse duam, Ne e bëjmë atë të njelmët, andaj përse nuk jeni mirënjohës?!
71. A e shihni zjarrin që e ndizni?
72. Vallë, ju i keni bërë drutë për të apo Ne i kemi bërë?!
73. Ne e kemi bërë atë përkujtues (të zjarrit të Xhehenemit) dhe, që t’u sjellë dobi nevojtarëve,
74. prandaj lavdëroje emrin e Zotit tënd të Madhërishëm!
75. Betohem në çastin e perëndimit të yjeve,
76. e ky është betim i madh, veç sikur ta dinit -
77. se ky është vërtet një Kuran i nderuar,
78. në Librin e ruajtur.
79. Atë (Kuranin) e prekin vetëm të pastrit,
80. Ai është Shpallje prej Zotit të botëve.
81. Vallë, një Fjalë të tillë ju e mohoni
82. dhe e bëni detyrën tuaj (të përditshme) ta përgënjeshtroni?!
83. Atëherë, përse kur (dikujt) i vjen (shpirti) në grykë
84. para syve tuaj,
85. ndërkohë që Ne jemi më afër atij se ju, por ju nuk e vini re-
86. përse pra, nëse nuk do të gjykoheni (në jetën e përtejme),
87. ju nuk ia ktheni shpirtin atij? Përgjigjuni kësaj, nëse thoni të vërtetën!
88. Kështu, nëse ai (në agoni) është nga ata që janë të afërt (me Allahun),
89. do të ketë prehje, kënaqësi dhe dhunti të Xhenetit.
90. E, nëse është nga njerëzit e së djathtës,
91. (ai do të përshëndetet) “Paqe për ty” nga njerëzit e së djathtës.
92. Por, nëse (ai në agoni) është nga përgënjeshtruesit e humbur,
93. ai do të gostitet me ujë të valuar
94. dhe do të përcëllohet në Zjarrin e flakëruar (të Xhehenemit).
95. Pa dyshim, kjo është e Vërteta e sigurt.
96. Andaj lavdëroje emrin e Zotit tënd të Madhërishëm!
Çfarë është me vlerë?
Në jetën time pashë të rinj me ambicie shumë të larta, por i rrëmbeu vdekja befas. Ishin të bukur, të pasur, të njohur, me autoritet. Shumë shpejt u zhdukën nga familja dhe shtëpia. U zhveshën nga veshja që kishin, i lanë shokët dhe miqtë. U vendosën në vendin ku lahet xhenazja dhe uji filloi t’ua lagë trupin.
U drejtuan nga dera e varrezave dhe faqen e shëndoshë e të butë ua vendosën në dhe. Trupat e rrethuar nga muret e varrit, të vetmuar e pa shokë, pa të afërm, pa gra, pa fëmijë e pa pasuri.
Ah! Ah!
Sa dhembje dhe pikëllim!
Nga e gjithë kjo ka edhe mësim.
Vdekja i turpëroi shumë njerëz dhe ua ndërpreu gëzimin.
Sa vdekje ishin të papritura e sa zemra pushuan së rrahuri?!
Vallë! A ka zemra që marrin mësim?
Mposhtja e zemërimit
Arti i bashkimit të zemrave është trashëgimi profetike. I Dërguari Muhamed, lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të, gjatë thirrjes së tij e kultivoi këtë lloj arti. Në vazhdim do të ndajmë disa porosi në lidhje me këtë çështje.
Allahu i Lartësuar në librin e Tij na e kujton bazat e këtij arti dhe gjithashtu edhe praktika e të Dërguarit të Allahut dëshmon për këtë gjë. Allahu thotë:
وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
“...e mposhtin zemërimin dhe ua falin fajet njerëzve. Allahu i do bamirësit.”1
Nga ajeti i shënuar mësojmë tre nivele të rëndësishme:
1. Kur dikush të bën keq, sidomos në këto kohë kur ka humbur mirësjellja, mposhte, shtype, përballoje zemërimin. Mos lejo shfaqjen e pakënaqësisë në vendtubime. Fjala e Allahut thotë: “...e mposhtin zemërimin”.
2. Pasi e realizon veprimin e parë, e përballon zemërimin, shkon dhe i thua keqdashësit: “Allahu të faltë”. Allahu thotë: “dhe ua falin fajet njerëzve.”
3. Ky nivel është më i larti, pasi shkon dhe e viziton keqbërësin, e përshëndet dhe i dhuron diçka. Allahu i Lartësuar thotë: “Allahu i do bamirësit.”
Nga historia mësojmë për ngjarjen e shërbëtorit të kalifit Harun Er-Reshid. Shërbëtorit i rrëshqiti nga dora ena me ujë të nxehtë dhe i ra kalifit në kokë. U hidhërua Haruni Er-Reshidi dhe iu kthye shërbëtorit, ndërsa shërbëtori (i lexoi fjalën e Allahut) i tha: “...e mposhtin zemërimin”.
Harun Er-Reshidi i tha: “Po përmbahem nga hidhërimi.”
Shërbëtori i tha: “...dhe ua falin fajet njerëzve.”
Harun Er-Reshidi i tha: “Ta fala gabimin.”
Shërbëtori i tha: “Allahu i do bamirësit.”
Harun Er-Reshidi i tha: “Mund të shkosh, tani je i lirë dhe këtë e bëj për hir të Allahut.”
Jeta e gjatë
Njeriu jeton vetëm se një herë, por ka mundësinë që të jetojë më tepër se një herë falë përkujtimeve të mira me të cilat Allahu i Lartësuar e bën të pranuar në mesin e të tjerëve.
Ibrahimi alejhi selam kërkoi nga Allahu që të ketë përkujtim të mirë tek ata që vijnë më pas:“ Bëj që të përmendem për të mirë te breznitë e ardhshme.”1
Që do të thotë: -Më bëj që njerëzit të më përkujtojnë për mirësi pas vdekjes dhe të jenë pasues të mirësive.
Dhe Allahu i Lartësuar për Ibrahimin alejhi selam tha:
"...dhe i lamë atij (Ibrahimit) kujtim të mirë në brezat e më vonshëm. Paqja qoftë mbi Ibrahimin."2
Urime për atë që ka arritur ta fitojë mirësinë e Allahut të Lartësuar me përmendje dhe kujtim gjatë brezave...
Mos u frikëso, se ti do të fitosh
Mos ki frikë askënd prej njerëzve pasi ti je në të vërtetën. Kujto Musain alejhis-selam, kur magjistarët qëndruan para tij për ta sfiduar me magji:
“Atëherë Musai ndjeu frikë në vetvete.”1
Por erdhi thirrja hyjnore nga Sunduesi i Lartësuar:
“Ne i thamë: “Mos u frikëso, se në të vërtetë ti do të fitosh!”2
Mos u frikëso, se në të vërtetë, ti do të fitosh! Me ty është e vërteta, kurse me ta gënjeshtra.
Me ty është besimi, ndërsa me ta është e pavërteta.
Me ty është ndihma e Allahut të Lartësuar.
Ti je ithtar i së vërtetës, i besimit dhe i nënshtrimit; mbështetu tek Allahu i Lartësuar, mos ki frikë askënd. Kujto përsëri fjalën e Allahut të Lartësuar: “Mos u frikëso, se në të vërtetë ti do të fitosh!”
Shkoni, ju jeni të lirë!
Kujdes, mos u merr me fjalët e xhelozëve dhe urrejtësve, sepse do të humbësh kohën dhe jetën. E, para së gjithash do të humbësh zemrën. Mos ua vër veshin, sepse ata janë rebelë rrugësh, të cilët tentojnë të pengojnë në thirrjen dhe aktivitetin tënd, por çdo pengesë të tyre konsideroje shtytje dhe motivim për suksese.
Një komandant të flotës detare, në Luftën e Dytë Botërore, i cili ishte një njeri që synonte autoritetin, disa vartës e fyenin dhe e injoronin. Komandanti thotë se kjo iu bë diçka normale dhe e zakonshme dhe prej saj mësoi se fjalët nuk e rrëzojnë autoritetin, as muret e kështjellave nuk i rrëzojnë.
Një kryetar thotë: -Unë nuk i lexoj letrat që më drejtohen me fyerje. As zarfin nuk e hap e lëre më t’i lexoj ato. Po të merresha me këtë gjë, nuk do të kontribuoja dot për popullin tim.
Allahu thotë: “Prandaj largohu prej tyre dhe mbështetu tek Allahu! Se Allahu të mjafton ty për mbrojtës.”1
Pa dyshim që prej teje, lexues, dëshiroj që t’u ofrosh falje të gjithëve, duke mos u marrë me fjalët e tyre dhe të humbësh kohë duke iu përgjigjur, se koha jote është e shtrenjtë. Me këta njerëz vepro ashtu si ka vepruar Muhamedi alejhi selam me banorët e Mekës, të cilët e kishin torturuar, i kishin vrarë shokët dhe e kishin përzënë. Ai, kur e çliroi Mekën, u tha: “Shkoni, ju jeni të lirë!”
Po të humbte kohë Muhamedi alejhi selam me fjalët dhe veprimet e tyre, nuk do të kishte pasur kohë të ngrinte shtetin islam, nuk do të kishte pasur kohë të mësonte sahabët dhe umetin e tij.
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
