Disa Ajete dhe Hadithe rreth Hixhabit
Ajetet që flasin rreth hixhabit:
1- All-llahu (Subahnehu ve Teala) thotë:
" Thuaju edhe besimtareve të ndalin shikimet e tyre, të ruajnë pjesët e turpshme të trupit të tyre. të mos zbulojnë stolitë e tyre përveç atyre që janë të dukshme, le të vejnë shamitë mbi krahrorin e tyre dhe të mos ua tregojnë bukuritë e tyre askujt përveç burrave të vet, babajve të vet ose babajve të burrave të vet, djemve të vet ose djemve të burrave të vet, vëllazërve të vet ose djemve të vëllezërve të vet, apo djemve të motrave të veta, ose grave të tyre (që u përmenden) dhe robreshave, të cilat i kanë në pronësinë e tyre, ose shërbetoreve nga medhkujt të cilët nuk ndiejnë nevojë pë femrat ose fëmijët nuk i kanë të pjekur për gra. Le të mos kërcasin me këmbët e tyre për të mos zbuluar fshehtsinë nga stolitë e tyre. Pendohuni të gjithë te All-llahu, o besimtarë, në mënyrë që të gjeni shpëtim. "
(en-Nur, 24:31)
2– All-llahu (Subahnehu ve Teala) thotë:
“ Dhe sa për gratë e moshuara, që nuk presin lidhje martese, nuk është gjynah për to në qoftë se heqin veshjen e jashtme në mënyrë të tillë që të mos shfaqin zbukurimet e tyre, por të përmbahen është më mirë për to (që të mos e heqin mbulesën e jashtme). Dhe Allahu është Gjithëdëgjues, i Gjithëditur.”
(en-Nur 24:60)
“Gratë e moshuara” janë ato të cilat nuk kanë më menstruacione, ashtu që ato nuk mund të mbesin shtatëzanë apo të lindin.
Do t´i shohim më poshtë fjalët e Hafsah bint Sirin dhe mënyrën se si ajo e interpreton këtë ajet.
3– All-llahu (Subahnehu ve Teala) thotë:
“ O ju që besuat, mos hyni në shtëpitë e Pejgamberit ndryshe vetëm se nëse u lejohet për ndonjë ngrënie e duke mos pritur përgatitjen e saj, por kur të thirreni, atëherë shpërndahuni, duke mos hyrë në bisedë me njëri tjetrin, vërtet këto (pritja, qëndrimi, biseda) e mundojnë Pejgamberin, por ai turpërohet prej jush; All-llahu nuk i turpërohet realitetit. E kur kërkoni prej tyre (grave të Pejgamberit) ndonjë send, atë kërkonie pas perdës, kjo është më e pastër për zemrat tuaja dhe të tyre. Juve nuk u takon ta mundoni të dërguarin e All-llahut, e as të martoheni kurrë me gratë e tij, pas (vdekjes së) tij. Këto janë te All-llahu mëkat i madh. ”
(al-Ahzab 33:53)
Sa i përket haditheve :
1– Është transmetuar nga Safijeh bint Shejbah se Aishja (All-llahu qoftë i kënaqur me të) thoshte:
" Kur u shpallën fjalët - " dhe të lëshojnë vellot e tyre mbi Xhujubihinna (mbi trupin, fytyrën, qafën dhe krahërorin e tyre) - " ato morën izarët (lloj i veshjes) e tyre dhe i grisën në këndet e tyre dhe mbuluan fytyrat e tyre me to."
(Transmetuar nga Buhariu, 4481.)
Versioni që vijon transmetohet nga Ebu Davudi (4102):
" All-llahu i mëshiroftë gratë e Muhaxhirëve. Kur All-llahu shpalli fjalët: " dhe të lëshojnë vellot e tyre mbi Xhujubihinna (mbi trupin, fytyrën, qafën dhe krahërorin e tyre) - ", ato grisën pjesën më të trashë të aproneve (lloj i veshjes) së tyre dhe mbuluan fytyrat e tyre me to."
Sheikh Muhammed el-Emin el-Shankiti (All-llahu e mëshiroftë) ka thënë:
" Ky hadith tregon qartë se, ajo që gratë e sahabeve kuptuan nga ajeti, " dhe të lëshojnë vellot e tyre mbi Xhujubihinna (mbi trupin, fytyrën, qafën dhe krahërorin e tyre) " - ishte ajo se, ato duhej të mbulonin fytyrat e tyre dhe se, ato grisën veshjet e tyre dhe mbuluan fytyrat me to, në nënshtrueshmëri ndaj urdhërit të All-llahut në ajetin ku Ai thotë, " dhe të lëshojnë vellot e tyre mbi Xhujubihinna (mbi trupin, fytyrën, qafën dhe krahërorin e tyre) " që nënkuptonte mbulimin e fytyrave të tyre. Andaj, personi mendjelehtë do të kuptojë se aplikimi i hixhabit dhe mbulimi i fytyrës së gruas në prani të meshkujve bazohet në Sunnet Sahih, i cili sqaron Librin e All-llahut. Aishja (All-llahu qoftë i kënaqur me të) i lavdëroi ato gra të cilat nxituan në pasimin e urdhërit të All-llahut në Librin e Tij. Është e njohur se, kuptimi i tyre i fjalëve " dhe të lëshojnë vellot e tyre mbi Xhujubihinna (mbi trupin, fytyrën, qafën dhe krahërorin e tyre) " duke kuptuar këtu mbulimin e fytyrës, vjen nga i Dërguari (SalAllahu Alejhi ve Selem), sepse ai ishte aty dhe ato e kanë pyetur atë rreth çdo gjëje që nuk e kishin të qartë rreth fesë së tyre. Dhe All-llahu (Subhanehu ve Teala) thotë:
" (i patëm dërguar) Me argumente e me libra të shenjtë. Ty ta zbritëm Kur'anin që t'u shpjegosh njerëzve atë që u është shpallur atyre, me shpresë se do ta studiojnë (Kur'anin). "
(an-Nahl 16:44)
Ibn Haxher ka thënë në Fet´h el Bari:
" Është transmetim nga Ibn Ebi Hatim, prej AbdAllah ibn Uthman ibn Kejthem, prej Safijes që e shpjegon këtë. Ky transmetim thotë: ´ Ne i përmendëm gratë e Kurejshëve dhe virtytet e tyre, në praninë e Aishes, dhe ajo tha, " Gratë e Kurejshëve janë të mira, por betohem në All-llahun, nuk kam parë gra më të mira sesa gratë e Ensarëve, apo kushdo që ka besuar në Librin e All-llahut më tepër apo të ketë më tepër besim në Shpallje. Kur u shpall sureja en-Nur, " dhe të lëshojnë vellot e tyre mbi Xhujubihinna (mbi trupin, fytyrën, qafën dhe krahërorin e tyre) " - burrat e tyre u erdhën atyre dhe ua lexonin atë që ishte shpallur, dhe nuk mbeti asnjë grua praj tyre, e cila nuk shkoi tek aproni i saj, dhe në mëngjesin e ardhshëm u falën ashtu të mbështjellura, sikurse të kishin sorra në kokat e tyre."
Poashtu, shumë qartë shihet në transmetimin e Buhariut që e cekëm më lartë, ku Aishja (All-llahu qoftë i kënaqur me të), e cila ishte aq e ditur dhe aq besimtare, i lavdëron ato në të njejtën mënyrë, duke pohuar se nuk ka parë ndonjë grua e cila kishte besim më të madh në Librin e All-llahut dhe në Shpallje. Kjo shumë qartë tregon se, me ajetin" dhe të lëshojnë vellot e tyre mbi Xhujubihinna (mbi trupin, fytyrën, qafën dhe krahërorin e tyre)"
ato kuptuan se është obligim të mbulohet fytyra e tyredhe se kjo rrjedhte nga besimi i tyre në Librin e All-llahut dhe nga besimi i tyre në Shpallje. Kjo poashtu tregon se, praktikimi i hixhabit në prani të meshkujve dhe mbukimi i fytyrave të tyre është një vepër e besimit në Librin e All-llahut dhe besimit në Shpallje. Me të vërtetë, është shumë i çuditshëm fakti se, disa të cilët pohojnë të kenë dituri thonë se nuk ka argumente në Kur´an apo në Sunnet që tregojnë se gruaja duhet të mbulojë fytyrën e saj në prani të meshkujve jo-mahram (të huaj), edhepse gratë e Sahabeve vepruan kështu (sh.p. mbuluan fytyrat e tyre) duke iu bindur urdhërit të All-llahut në Librin e Tij, nga besimi në Shpallje dhe se kjo domethënie është e ngulitur në Sunnet, sikurse në transmetimin e Buhariut që cekëm më lartë. Ky është ndër argumentet më të fuqishme se, të gjitha gratë Muslimane janë të obliguara të praktikojnë Hixhabin."
(Adwa' el-Bajan , 6/594-595.)
2– Është transmetuar nga Aishja se, gratë e Pejgamberit (SalAllahu Alejhi ve Selem) shkonin natën në el Manaasi´ (vende të njohura në drejtim të el Baki´) për t´u lehtësuar dhe Omeri i thoshte Pejgamberit (SalAllahu Alejhi ve Selem)
" Le të mbulohen gratë e tua." Por, i Dërguari i All-llahut(SalAllahu Alejhi ve Selem) nuk veproi ashtu. Një natë Sevdah bint Zam´ah, gruaja e Pejgamberit (SalAllahu Alejhi ve Selem) kishte dalur jashtë në kohën e Jacisë, dhe ajo ishte grua e gjatë. Omeri i thirri asaj: " Të njohëm, oj Sevdah!"duke shpresuar se do të shpallet hixhabi, pastaj All-llahu shpalli ajetin e hixhabit.
(Transmetuar nga Buhariu, 146; Muslimi, 2170.)
3– Është transmetuar nga Ibn Shihab se, Enesi ka thënë:
" Unë jam më i dituri nga njerëzit, rreth hixhabit. Ubejj ibn Ka´b kishte shprehi të më pyes rreth kësaj. Kur u martua i Dërguari i All-llahut (SalAllahu Alejhi ve Selem) me Zejneb bint Jahsh, të cilën e martoi në Medine, ai i ftoi njerëzit në ushqim, pasi që kishte lindur dielli. I Dërguari i All-llahut (SalAllahu Alejhi ve Selem) u ul dhe disa njerëz u ulën rreth tij pasi që njerëzit kishin shkuar, derisa i Dërguari i All-llahut (SalAllahu Alejhi ve Selem) u ngrit dhe eci një kohë, dhe unë eca me të, derisa arriti tek dera e shtëpisë së Aishes. Pastaj, ai mendoi se ata kishin shkuar dhe ai u kthye dhe unë u ktheva me të, mirëpo ata ende ishin aty. Ai u kthye prap dhe unë u ktheva me të, derisa arriti tek dera e shtëpisë së Aishes, pastaj u kthye dhe unë u ktheva me të, dhe ata kishin shkuar. Pastaj, ai tërhoqi një perde në mes meje dhe tij, dhe u shpall ajeti i hixhabit."
(Buhari, 5149; Muslimi, 1428.)
4– Është transmetuar nga Urwah se, Aishja (All-llahu qoftë i kënaqur me të) ka thënë:
" I Dërguari i All-llahut (SalAllahu Alejhi ve Selem) falte namazin e Faxhrit dhe gratë besimtare do t´i bashkangjiteshin atij (në namaz), të mbështjellura në apronet e tyre, pastaj ato ktheheshin në shtëpitë e tyre dhe askush nuk do t´i njihte ato."
(Transmetuar nga Buhariu, 365; Muslimi, 645.)
5– Është transmetuar se Aishja (All-llahu qoftë i kënaqur me të) ka thënë
" Kalorësit kalonin pran nesh kur ne ishim me të Dërguarin e All-llahut (SalAllahu Alejhi ve Selem) në ihram dhe kur ata afroheshin pran nesh, ne lëshonim xhilbabet tona prej kokës mbi fytyrat tona, ndërsa kur ata kalonin ne prap i zbulonim ato."
[Transmetuar nga Ebu Davud, 1833; Ibn Maxheh, 2935; klasifikuar si sahih nga Ibn Khuzejmeh (4,203) dhe nga Albani në Kitaab Xhilbaab el-Mar'ah el-Muslimah .]
6– Është transmetuar se, Esma´ bint Ebu Bekër ka thënë:
" Ne mbulonim fytyrat tona në prani të meshkujve."
(Transmetuar nga Ibn Khuzejmeh, 4/203; el-Hakim, 1/624. Ai e klasifikoi si sahih dhe el-Dhahabi u pajtua me të. Poashtu është klasifikuar si sahih nga Albani në Xhilbaab el-Mar'ah el-Muslimah .)
7– Është transmetuar se ´Asim el Ahvaal ka thënë:
" Ne shkonim tek Hafsah bint Sirin, e cila kishte vendosur kështu xhilbabin e saj dhe kishte mbuluar fytyrën e saj me të, dhe ne i thonim: " All-llahu të mëshiroftë. All-llahu thotë: " Dhe sa për gratë e moshuara, që nuk presin lidhje martese, nuk është gjynah për to në qoftë se heqin veshjen e jashtme në mënyrë të tillë që të mos shfaqin zbukurimet e tyre" [en Nur, 24:60]. Dhe ajo na thoshte: " Dhe çka vjen pas kësaj?" Ne i thonim: " por të përmbahen është më mirë për to (që të mos e heqin mbulesën e jashtme). Dhe Allahu është Gjithëdëgjues, i Gjithëditur.”[en Nur, 24:60] Dhe ajo na thoshte: " Kjo e vërteton qëllimin e hixhabit."
(Transmetuar nga el-Bejheki, 7/93.]
Prg: Bina,
•islami-eshte-drit 2009/2010•
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
