Disa fjalë rreth vlerës së ditës së Arafatit

Allahu i Lartësuar e ka nderuar këtë ditë me shumë vlera dhe begati. Në vazhdim do t’i përmendim disa nga këto vlera:

1. Kjo është dita më e mire.

Transmetohet nga Xhabiri se Profeti (salallahu alejhi ue selem) ka thënë: "Dita më e mirë është dita e Arafatit." Transmeton Ibën Hibani.

Gjithashtu, Ibën Hibani transmeton se Resulullahu (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: "Nuk ka ndonjë ditë që është më me vlerë tek Allahu se dita e Arafatit. Allahu i Lartësuar zbret në qiellin e kësaj bote dhe lavdërohet me banorët e tokës ndaj banorëve të qiellit."

Kurse në një transmetim tjetër thuhet: "Allahu i Lartësuar lavdërohet me ata që qëndrojnë në Arafat tek engjëjt dhe thotë: ‘O engjëjt e Mi, shikoni robërit e Mi, më kanë ardhur të pakrehur, të pluhurosur (nga rruga) dhe duke sakrifikuar."



2. Është dita e plotësimit të fesë dhe përmbushjes se begative.

Transmeton Buhariu ku thuhet se çifutët i kanë thënë Umerit: "Ju e lexoni në Kuranin një ajet, po të na kishte zbritur neve do ta konsideronim (atë ditë që ka zbritur) festë për ne." Umeri tha: "Vërtet, unë jam në dijeni kur ka zbritur, ku ka zbritur dhe ku ishte Resulullahu (salallahu alejhi ue selem) kur zbriti; ajeti zbriti ditën e Arafatit kur ne ishim atje." Ajeti është: "…Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe. " (Maide, 3)

Plotësimi i fesë është bërë në këtë ditë pasi muslimanët nuk kishin bërë më herët haxhin dhe kështu u plotësua feja me këtë rit të adhurimit, i cili konsiderohet kushti i pestë i Islamit.

Kurse përmbushja e begative është bërë me falje, pa të cilën nuk përmbushen begatitë, ashtu si thotë Allahu i Lartësuar: "Ashtu që Allahu të liroi ty prej mëkateve të mëparshme dhe prej atyre të mëvonshmeve dhe ashtu të plotësoi mirësinë e Vet ndaj teje në rrugën e drejtë." (Fet`h, 2)

3. Është ditë e festës.

Transmetohet nga Ebi Umame se Profeti (salallahu alejhi ue selem) ka thënë: "Dita e Arafatit, dita e nahrit (Bajramit) dhe ditët e teshrikut (Dita e dytë, e tretë dhe e katërt e Bajramit ) janë festa tona dhe ato ditë janë ditë të ngënies dhe pijes." Transmeton Ebu Daudi.

4. Agjërimi i kësaj dite i shpaguan mëkatet për dy vite.

Thotë Resulullahu (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!): "Për agjërimin e ditës së Arafatit shpresoj që Allahu të mi falë mëkatet e vitit të kaluar dhe vitit të ardhshëm" Transmeton Muslimi.

5. Kjo ditë është ditë e faljes së mëkateve dhe shpëtimit nga zjarri i xhehenemit.

Transmetohet nga Aishja se i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: "Nuk ka ndonjë ditë që lirohen më së shumti nga zjarri i xhehenemit se dita e Arafatit, Ai u Afrohet atyre, pastaj lavdërohet me ata para engjëjve dhe thotë: ‘Çfarë dëshirojnë ata?!" Ibën Abdulberri thotë: "Kjo aludon se ata janë të falur nga mëkatet, për shkak se Allahu nuk lavdërohet me gabimtarët dhe mëkatarët, përveç pas pendimit dhe faljes."

Veprat e preferuara të bëhen në këtë ditë

Agjërimi

Më lartë u përmend hadithi se agjërimi i kësaj dite i shpaguan (falë) mëkatet e vitit të kaluar dhe të ardhshëm. Qëllimi me këtë është se falen mëkatet e vogla, pasiqë për faljen e mëkateve të mëdha kushtëzohet kërkimi i faljes nga Allahu.

Kjo vlen (agjërimi) për atë që nuk ka shkuar në , kurse haxhiu nuk kërkohet të agjërojë këtë ditë, pasi ai ka nevojë të ruaj forcën për t’u lutur në Arafat dhe veprat e tjera të haxhit.

Shpeshtimi i dhikrit dhe lutjeve

Resulullahu (salallahu alejhi ve selem) thotë: "Lutja më e mirë është lutja që bëhet në ditën e Arafatit dhe lutja më e mirë që e kam thënë unë dhe Profetët para meje është: La ilahe il Allahu uahdehu la sherike leh, lehul mulku ue lehul hamdu ue hue ala kuli shejin kadir." (Transmeton Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe të tjerët.

Thënia e tekbireve

Tekbiret janë sunet të thuhen gjatë tërë ditëve të dhjetëditëshit të parë të dhulhixhes dhe ditëve të bajrameve, në çdo kohë. Kurse në mëngjesin e ditës së Arafatit, pas namazit të sabahut e deri në ditën e katërt të Bajramit pas ikindisë është sunet pas çdo namazi t’i këndojmë tekbiret pas namazeve (farze).

Forma e tekbireve

ALLAHU EKBER, ALLAHU EKBER, ALLAHU EKBER. (tri herë)

, , la ilahe il Allahu uallahu ekber. ue lilahil hamd

Arafati,të kujton ngritjen nga varri në mëngjesin e kijametit dhe grumbullimin grupe-grupe në sheshin e gjykimit. Të gjithë robërit e pafuqishëm: nevojtarë dhe optimistë presin falje. Shpirtrat dhe sytë lagen nga lotët e pendimit dhe një det fjalësh të sinqerta i kushtohen Drejtësisë. Hapen faqe të pastra për njerëzit, të cilët i japin fjalën Zotit se do të jetojnë me bindje të plotë në pjesën tjetër të jetës së tyre.

Kështu, Arafati paraqet një tabllo gjykimi. Një pjesë e gjendjes së ditës së kijametit jetohet edhe aty. Me të vërtetë që ai vend gati-gati të kujton ngritjen e njerëzve nga varri, ardhjen e tyre në vendin e mahsherit, sheshit të grumbullimit, ku secili është në hallin dhe telashin e vet, me pendimet e gjynaheve dhe lutjen e përzemërt që i bën Zotit, i futur në një parrugëzgjidhje: secili me kokë të zbuluar … i mbështjellë me një peshqir poshtë dhe lart… këmbëzbathur … i zhveshur nga të gjitha gradat e kësaj bote…

Ku të gjithë njerëzit ndihen si një popull i vetëm në vëllazërimin Islam. Aty, drejtuesi e punëtori, i pasuri e i varfri, injoranti e dijetari, që të gjithë janë së bashku, me të njëjtat veshje, në të njëjtin shesh dhe në të njëjtin rresht. Aty është vendi për t’iu mbështetur Zotit duke u zhveshur nga dallimet klasore të përkohshme dhe duke hyrë në hapësirën e qefinit. Aty është vendi i rrëqethjes së trupit nga pamjet e tmerrshme të kijametit.

Ky qytet i madhërueshëm është prehri i sigurisë, i qetësisë dhe dashurisë; është këndi i pejgamberëve që mbushin zemrat me begati dhe mëshirë.