Deshiroj te pendohem por...vazhdimi
VËSHTRIM NË RREZIKUN E ASGJËSIMIT TË GJYNAHEVE
Dije, Allahu të mëshiroftë, se kur Allahu i Madhëruar urdhëroi robërit e Tij që t’i pendohen, e bëri kusht që teubj të jetë e sinqertë dhe tha:
“O ju që keni besuar, pendohuni tek Allahu me një pendim të sinqertë!” (Tahrim: 8)
Allahu na dha afat për t’u penduar para se të fillojnë të regjistrojnë Kiramun Katibin (Melekët e regjistrimit). Për këtë Muhammedi s.a.v.s tha: “Meleku që qëndron në anën e majtë për besimtarin gabimtar ngre lapsin (nuk re gjistron) gjashtë orë. Nëse pen dohet dhe i kërkon falje Allahut, e lëshon lapsin, e nëse jo, i regjistrohet një gabim.”
Transmeton Taberaniu dhe Bejhekiu
Por Allahu na jep edhe një afat pas regjistrimit, afat që zgjat deri para momentit të vdekjes.
Është fatkeqësi që shumica e njerëzve nuk shpresojnë tek Allahu dhe as që dëshirojnë të jenë të ndershëm, andaj edhe i bëjnë gjynah Allahut ditë e natë. Një grup tjetër është zënë me asgjësimin e gjynaheve. Të tillët i sheh tek i asgjësojnë disa gjynahe të vogla, duke thënë për shembull: “Ç’dëmton një shikim apo një përshëndetje me një femër të huaj?!” Ata zbaviten duke shikuar lakuriqësinë për revista dhe filma, saqë disa prej tyre, pasi kuptojnë se një çështje është haram, pyesin pa u brengosur fare: “Sa të këqija ka në të? A është gabim i madh apo i vogël?” Nëse vërtet e ke vërejtur një gjendje të tillë, atëherë krahaso këtë gjendje dhe dy urtë sitë vijuese të shënuara në “Sahihun” e Imam Buhariut, Allahu e mëshiroftë:
1) Transmetohet se Enesi r.a ka thë në: “Ju jeni duke bërë disa punë që në shikimin tuaj janë më të imta se qimja, kurse ne, në kohën e Pejgamberit s.a.v.s, i kemi llogaritur se janë shkatërruese.”
2) Transmetohet se Abdullah ibni Mes’udi r.a ka thënë: “Besimtari i sheh gabimet e veta sikur të jetë ulur nën një bjeshkë, nga e cila ka frikë se mos po i bie mbi kokë, ndërsa gjynahqari i sheh gabimet e veta sikur një mizë, e cila kalon kah hunda e tij, e ai e tremb (me dorën e tij) dhe e largon.”
A thua këta gjynahqarë e vërejnë rrezikun e çështjes në fjalë kur lexojnë hadithin e Muhammedit s.a.v.s “Mjerë ju nëse i asgjësoni gjynahet! Ai që i asgjëson gjynahet është si shembulli i një grup njerëzish të cilët (gjatë rrugës) zbre sin në një luginë. Çdonjëri prej tyre sjell nga një krande, derisa grumbullojnë aq sa mund ta pjekin bukën e tyre. Nëse një person merret me agjësimin e gjynaheve ato padyshim do ta shkatërrojnë atë”. Sipas një transmetimi tjetër: “Mjerë ju nëse i asgjësoni gjynahet! Ashtu ato do t’i grumb-ullohen personit dhe do ta shkatërrojnë atë.”
Transmeton Ahmedi
Dijetarët kanë theksuar se gjynahu i vogël vjen nga pakësimi i turpit, mosbrengosja, mosfrika ndaj Allahut dhe asgjësimi i vetë gjynahut, kështu që i bashkangjitet gjynahut të madh dhe ngrihet në shkallën e tij. Dijetarët kanë thënë: “Gjynahu i vogël nuk trajtohet si i vogël nëse përsëritet, kurse gjynahu i madh nuk trajtohet si i madh nëse kërkohet falje (istigfar).” Kujt është në këtë gjendje i themi: Mos shiko në peshën e gjynahut, por shiko kujt po i bën gjynah.
Nga këto fjalë me siguri do të kenë dobi të sinqerta, insha Allah, ata që i ndiejnë të metat dhe gabimet shpirtërisht, e jo ata që janë shfrenuar në marrëzitë e tyre dhe janë këmbëngulës në gabime.
Këto fjalë janë për ata që u besojnë Fjalëve të Allahut:
“Njoftoji robërit e Mi se, vërtet, Unë jam Ai që fal shumë dhe jam Mëshirues i madh. Po njoftoji se dënimi Im është dënim i dhimbshëm.”
(Hixhr:49-50).....vazhdon
prg:
Subhan'Allah