Një përtac dhe dështak në jetë, nuk mund të kenë kurrë sukses, ngaqë ata parapëlqejnë vetëm gjumin dhe rehatinë. Kurse ata që kërkojnë lavdinë dhe suksesin, patjetër që sakrifikojnë dhe durojnë vështirësitë dhe pengesat gjatë rrugës.
Njerëzit pa ambicie dhe vullnet, kënaqen me çfarëdo kocke që t’ju jepet. Një njeri që kënaqet me pak dhe nuk kërkon më të mirën, atij i ka vdekur
zemra dhe ndjenja
Durimi është morali dhe gjëja më e mirë e cila mund ti jepet një njeriu. Ai e
shoqëron njeriun në çastet më të vështira dhe i jep shpresë dhe e
ngushëllon.
Ai e shoqëron në spital teksa vuan nga dhimbjet e sëmundjes,
e shoqëron në qelinë e izoluar duke e ngushëlluar.
Ai e viziton njeriun
në çastet dhe momentet kur askush tjetër nuk e viziton dhe ngushëllon.
Durimin më të mirë mbi të cilin kanë folur dijetarët dhe kanë shkruar poetët,
është durimi gjatë kërkimit dhe përftimit të dijeve.
Profeti Muhamed a.s është shembulli dhe modeli më i lartë mbi durimin. Ai
duronte urinë, saqë për ta mposhtur atë vendoste një gur në barkun e
tij. Në shtëpinë e tij kalonin muaj të tërë pa u ndezur zjarr për të
gatuar. Ai duronte të këqiat që i vinin nga hebrenjtë, të krishterët, idhujtarët,
hipokritët, të cilët herë-herë hynin në aleanca të përbashkëta për ta
vrarë dhe për ta shuar fenë e tij.
Ai duroi braktisjen dhe zymtësinë e njerëzve më të afërt, rezistencën e
kundërshtarëve dhe fyerjet, sharjet dhe akuzat e panumërta.
Kundërshtarët e tij shpifën akuzat më të paqena kundër tij, e quajtën
magjistar, vjershëtar, fallxhor, mashtrues, gënjeshtar etj… Të gjitha
këto Profeti a.s i duroi, madje duroi dhe në çaste tepër të vështira,
kur të gjithë dolën kundër tij dhe në anën e tij ishte vetëm Zoti i
Madhëruar. Ai duronte edhe kur shikonte kokat e shokëve të tij të priteshin nga
shpatat e kundërshtarëve në beteja.
Ai duroi edhe kur i vriteshin njerëzit më të afërt, kur vajzat e tij braktiseshin nga burrat e tyre
dhe kur detyrohej të braktisë vendlindjen e tij të dashur. Ai duroi edhe kur shihte ulërimat e idhujtarëve kundër tij, edhe kur e keqtrajtonin dhe silleshin në mënyrë ç’njerëzore me të. Durimi i shokëve të Profetit a.sDuke
parë Profetin dhe modelin e tyre më të mirë, të duruar u treguan dhe
shokët e Profetit a.s dhe muslimanët e parë.
Ata ndoqën rrugën që u projektoi profeti i tyre i dashur, duke kërkuar vetëm kënaqësinë e Zotit dhe shpërblimin me xhenet.
Prandaj, nuk është për tu çuditur kur shikon
prej tyre që dhurojnë jetën për kauzën islame, të tjerë dhuronin të
gjithë pasurinë bashkë me jetën, të tjerë jetuan të varfër për
pesëdhjetë vite me radhë, të tjerë nuk gjenin një kafshatë bukë për të
mbajtur shpirtin gjallë, megjithatë vazhdonin të punojnë dhe të
sakrifikojnë për këtë fe.
Njerëzit e mëdhenj, ishin të ndërgjegjshëm se rruga dijes dhe e lavdisë kërkon
durim dhe këmbëngulje dhe se ajo është e mbushur me vështirësi,
pagjumësi dhe sakrifica të shumta.
| . Shkruarë nga : Bujamin Salija .|