Shejh Salih Ebu El-Kasim el-Haraz Es-Sufi El-Bagdadi ka thënë se ka dëgjuar El-Kadi Ebu Bekër Muhamed Bi n Abdulbaki Muhamed El-Bezar el-Ensariu të thotë:
“Një ditë isha afër Mekkes dhe më kishte marr një uri e madhe dhe nuk kisha asgjë për të ngrënë. Gjeta një qese prej mëndafshi që ishte e lidhur me një xhufkë mëndafshi dhe e mora me vete në shtëpi. Kur e zgjidha xhufkën e qeses prej mëndafshi, gjeta në të një gjerdan me margaritarë, të cilat nuk i kisha parë kurrë më parë. Kur dola jashtë, pash një plak që po e kërkonte atë qese dhe në dorë kishte një leckë me 500 dinarë dhe po thoshte: “Këto para janë për atë që ma kthen qesen me margaritarë”.
Mendova: “Unë jam nevojtar dhe i uritur; përse të mos i marr këto parë që do të më hyjnë në punë dhe t’ia kthej atij plakut qesen e tij!”
- Hajde me mua, i thash. E çova në shtëpi dhe ai po me përshkruante qesen, mënyrën sesi e kishte lidhur, margaritarët dhe numrin e tyre. Ia dhashë dhe ai mi dorëzoi 500 dinarët, mirëpo unë refuzova dhe nuk i morra. Megjithëse ai këmbënguli që t’mi jepte, unë nuk i pranova. Kështu ai edhe u largua.
Kaluan disa kohë dhe unë u nisa me varkë përmes detit. Rrugës deti u trazua dhe barkën me gjithë njerëzit i përpiu deti me gjithë ç’kishin me vete. Unë u kapa pas një pjese të barkës dhe qëndrova për një kohë në det i kapur pas saj. Isha tmerruar dhe nuk e dija se ku po shkoja.
Kaluan disa orë dhe pash veten buzë një ishulli. U gëzova shumë. Zbrita dhe u takova me disa njerëz që jetonin atje. Qëndrova në disa xhami dhe njerëzit më respektonin shumë, pasi unë u mësoja atyre Kur’anin. Ata më kërkuan t’ua mësoja fëmijëve të tyre shkrim e lexim, dhe kështu bëra. Më dhanë shumë pasuri dhe e ndjeja veten prej tyre.
Një ditë disa prej tyre më thanë: “Kemi një vajzë jetime që nuk është keq nga gjendja ekonomike dhe duam ta martojmë me ty”. Fillimisht kundërshtova, kur e pash insistimin e tyre, pranova. Me të parë vajzën, vura re se ajo kishte të varur në qafën e saj gjerdanin që dikur e pata gjetur. E ngulita shikimin në atë gjerdan dhe u shtanga. Ata që ishin afër më thanë: “Ç’ke që ke ngulitur shikimin në gjerdanin e kësaj vajze dhe nuk po e vështron atë farë?!”
Ua tregova historinë e gjerdanit dhe ata u mahnitën shumë!
- Mirë unë, po ju ç’keni?, u thashë.
- E di si është puna?, më thanë. – Plaku, të cilit ti ia ke gjetur gjerdanin është babai i kësaj vajze. Ai gjithmonë thoshte se nuk kishte parë njeri më të mirë se ai që i kishte kthyer gjerdanin. Ai lutej vazhdimisht duke thënë: “O Zot! Më bashko mua me atë burrë dhe bëj që ai të martohet me vajzën time!”
Kështu u martova me atë vajzë dhe me të pata dy fëmijë. Pas disa kohësh ajo vdiq dhe unë bashkë me fëmijët trashëguam gjerdanin e saj. Më pas e shita atë gjerdan për 100 mijë dinarë dhe pasuria që ju shihni është pjesë e atij gjerdani”.
________________
Xhasim Muhmmed Mutava, Muhammedi alejhis-selam në familje dhe realiteti ynë bashkëkohor, Furkan-ISM, Shkup, 2006., fq. 50-52.
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
