Admin
Administrator
Numri i postimeve : 8520
Data e regjistrimit : 02/07/2009
Mosha : 42
Nacionaliteti-Sheti : Tetovë-Maqedoni
 | Titulli: Shejtani dhe gjendja e Çmendurisë  Sat 19 Mar 2011 - 15:50 | |
| Megjithatë, sikurse mbi të të vihet edhe vetëm një qime, kjo lëndë shumë e vogël mund të pengojë shikimin e syrit dhe horizontin e tij të shikimit. Por unë desha t`ua tërheq vëmendjen në lidhje më një cështje: Në fakt argumentin që u dhamë sipër duke bërë një ngjasim me syrin si organ, mund të mendohet edhe përe të gjitha shqysat e tjera të njeriut, si material ashtu edhe shpirtërore. Për shembull,njeriu që është duke I vlerësuar disa cështje me të gjitha aspektet e saj, nëse në syrin e tij hyn një shikim I pa përshtatshëm, një dashuri apo një ndjenjë shpirtërore jo e përshtatshme që do ta mbisundonte atë, mund ta zvarisë dhe ta cojë atë person deri në atë pikë, që njeriu në ato moment merr një gjendje të tillë që mos mund të shohë asnjë dhe asgjë tjetër. Kështu, njeriu që nuk mund ta zënë as qyejt dhe që botën disa herë e sheh si një top qëmund ta rrokollisë në këmbët e tij, njeriu që nënvlerson dhe sfidon botën deri në atë pikë, mund të mbytet në një lëndë me madhësi të atomit. Me një shikim apo me një dëgjim, e gjithë bota mund të rëzohet mbi të. Një ndjenjë një mendim apo një gjendje shpirtërore mund ta kaplojë tërë individin dh eta tërheq atje ku të dojë.
Për ta kuptuar këtë ndjenjë , mund ta rikujtojmë gjendjen shpirtërore të iblisit (shejtanit) në momentin kur mori urdhërin që t`I bëjë Sexhde Hz.Ademit. Ashtu sic bëhet e ditur edhe në Kur`ani Kerim,pasi që Allahu e krijoi Hz.Ademin, I urdhëroi të gjith melaqet (engjujt) që ti përulen Hz.Ademit. Iblisi duke u arsyetuar me atë se ai ishte krijuar nga zjarri kurse Hz.Ademi nga trualli, mendoj se ai duhej të ishte më I priviligjuar nga Hz.Ademi, shfaq ego dhe mendjemadhësi dhe si përfundim bën qufër (kundërshton urdhërin e Zotit). Pasi që refuzon që t`I bëjë ,Iblisi thotë kështu: “Betohem në Krenarinë Tënde se edhe unë do t`I largojë qëtë gjithë nga rruga e drejtë”. (Sureja Sa`d, 38/82)
Ashtu siç mund të vërejmë edhe më sipër, ku Iblisi btohet se do t`I mashtrojë dhe do t`i çorientojë njerëzit duke përdorur metoda të ndryshme, është duke u betuar në Madhësinë dhe Krenarinë e All-llahut xh.sh. Ja ky betim I tij tregon se natyra e tij disa gjëra I ka kuptuar dhe se ai e ka njohur All-llahun deri në një nivel. Porn ë planin teorik, edhe pse ai kishte kaq shumë njohuri rreth All-llahut xh.sh, ai përsëri ngec në një pikë dhe vetëm një qime mbi syrin e tij e pengon atë t`I shohë të vërtetat që janë shumë të qarta. Në pikën që ngec, Iblisi trullos veten në katastrofa siç janë urrejtja, mëria, inati dhe egoja. Kështu syri I tij më nuk sheh asgjë, veshi I tij nuk dëgjon asgjë dhe shëndërrohet në një krijesë të verbër dhe të shurdhër.
Për ta kuptuar gjendjen e shejtanit mund të paramendoni gjendjen momentale të një njeriu të zemëruar, të xhindosur e të çmendur. Sepse disa njerëz , disa herë zemërohen deri në atë nivel që kur ta shihni ndonjë njeri në gjendje të tillë lirisht mund të thoni se “ky njeri është çmendur”. Një njeri I tillë që e ka humbur veten, pa marrë parasysh se çfarë t`I vijë në dorë, atë e merr dhe e përplas, e shkatërron dhe e bën copë-copë.
Nëse në ato moment çoheni dhe I thoni ca fjalë sin ë vazhdim: “Vëlla, çfarë je duke bërë! All-llahu ty të ka krijuar njeri, ti ishe një njeri shumë I mëshirshëm, më parë nuk të kam parë unë ty në një gjendje të tillë”, dhe nëse mundoheni që ta qetësoni atë, ai jo që s`do t`ua dëgjojëfjalët, por gjënë e parë që do ta kapë në dorë do t`ua hedh edhe juve. Sepse një person I tillë, në ato moment aq shumë e ka kapluar veten me urrejtje dhe mëri, saqë është e pamundshme që t`I tregosh apo ta bësh të dëgjojë ndonjë gjë që do të jetë ndryshe nga ajo çka mendon ai. | |
|
