Kütüb i Sitte Hadis ansiklopedisi - tam 7.300 hadis

First topic message reminder :

Kütüb i Sitte Hadis
ansiklopedisi - tam 7.300 hadis

Kütüb i Sitte Hadis ansiklopedisi - tam 7.300 hadis - Faqe 15 Kutub-i-Sitte-Hadis-Ansiklopedisi

Kütüb i Sitte Hadis ansiklopedisi - tam 7.300 hadis - Faqe 15 Kutub-i-Sitte-Hadis-Ansiklopedisi

Kütüb-i Sitte nedir, Kütüb-i Sitte Hakkında

Meşhur
altı sahih hadis kitabı. Hadis mecmualarının en sahihleri kabul edilen; Buhârî
ve Müslim'in el-Câmiu's-Sahih'leri ile Ebu Davud, Tirmizi, Nesâî ve ibn
Mâce'nin Sünen'leri; hadis tasnifinin altın çağı olan Hicrî üçüncü yüzyılda
telif edilmiş olmak, mümkün mertebe sahih hadisleri ihtiva etmek, konulara göre
tasnif edilmek (alelebvâb)... gibi ortak özelliklerinden dolayı, daha sonraki
asırlarda Kütüb-i
Sitte:
Altı Kitap, ortak adıyla şöhret bulmuştur. Bazı âlimler, az da olsa zayıf ve
mevzu hadisler ihtiva ettiği için İbn Mâce'nin Sünen'i yerine İmam Mâlik'in
Muvatta'ı veya Dârimî'nin Sünen'ini Kütüb-i
Sitte'nin
altıncı kitabı kabul etmişlerdir.

Buhârî ve Müslim'in Câmi'leri, Sahıhayn (İki Sahih) adıyla, müellifleri daha
hayattayken büyük bir üne kavuşmuş, bunları Ebu Davud, Tirmizî ve Nesâi'nin
Sünen'leri takip etmiş ve hadis âlimleri arasında bu kitaplar Usûl-i Hamse (Beş
Temel) diye büyük bir kabul görmüştü. Ebu'l-Fazl Muhammed İbn Tahir el-Makdisî
(H.507)'nin Usûl-i Hamse'ye yazdığı ve sahabeyi alfabetik olarak sıralamak suretiyle
onlardan nakledilen, belirli kitaplardan bulunan hadislerin kaynağını göstermek
için yazıları kitaplar anlamına gelen etrafa İbn Mâce'nin Sünen'ini de eklemesi
ve Şurûti'l-Ümmeti's-Sitte (Altı İmamın Şartları) adlı kitabını telifiyle
muteber hadis kitaplarının grub adı bundan sonra, İbn Mâce'nin de ilave
edilmesiyle Kütüb-i
Sitte
olarak meşhur olmuştur.

Böyle bir isimlendirme, Kütüb-i
Sitte
içinde zayıf, hatta mevzu (bilhassa İbn Mâce'de) hiç bir hadis bulunmadığı,
onlar dışındaki hadis kitaplarında da sahih hadis olmadığı anlamına gelmez.
Nitekim Buhârî ve Müslim başta olmak üzere, Kütüb-i
Sitte
müelliflerinden hiç biri, kendi kitaplarına sahih hadislerin tamamını
aldıkları, kitaplarındakilerin dışında sahih hadis bulunmadığı şeklinde bir
iddiada bulunmamışlardır. Esasen bir hadisin sıhhati, hangi kitapta bulunduğuna
bakarak değil, onu nakleden kişilerin haline bakılarak tesbit edilebilir. Diğer
taraftan bu altı imam, kendilerinden önce derlenmiş olan yazılı ve sözlü hadis
kaynaklarından yararlanarak bu eserleri meydana getirmişlerdir. Bu değerli
eserlerin tasnifine, kendilerinden önceki çalışmalar zemin hazırladığı gibi,
hadis tasnifi onlardan sonra da devam etmiştir.

İlmî çevrelerde büyük bir kabul gören Kütüb-i
Sitte
ile ilgili çok sayıda ve hacimli çalışmalar yapılmıştır. Bunların büyük bir
kısmı bu kitapların şerhi (açıklaması), ravilerinin durumları, cem
(mükerrerleri çıkararak birlikte rivayet ettikleri hadisleri bir araya toplama)
ile ilgilidir. Kütüb-i
Sitte
hadislerini bir araya toplayıcı çalışmalardan biri, Beğavî'nin (H.516)
Mesâbîhu's-Sünne'sidir. Hadisleri, senedlerini hazfederek kitabına alan Beğavî
eserini Sünen tarzında tasnif etmiş, Kütüb-i
Sitte
ve Dârimî'nin Sünen'inde bulunan hadisleri 4434 hadiste toplamıştır. Bu konuda
yapılan önemli bir çalışma da İbnu'l-Esîr'in (H.606) Câmiu'l-Usûl li
Ehâdisi'r-Rasûl isimli eseridir. İbnu'l-Esîr, İbn Mâce hariç Kütüb-i
Sitte
ile Muvatta'da bulunan hadisleri,-mükerrerlerini çıkararak- alfabetik tarzda
tertib ettiği kitaplar ve onların alt başlıkları olan bablar halinde tasnif
etmiştir. 9523 hadis bulunan bu eser Kütüb-i
Sitte
adıyla Türkçeye tercüme edilmiştir. Kütüb-i
Sitte'yi
oluşturan kitaplar ve özellikleri:

1. Buhârî ve el-Câmiu's-Sahîh'i: Ebu Abdullah Muhammed b. İsmail el-Buhârî (H.
194-256/M.810-870) 40 yıl süren ilmî seyahatler esnasında toplamış olduğu engin
hadis malzemesini 16 yılda tasnif ederek, "el-Câmiu's
Sahîhu'l-Müsnedü'l-Muhtasar min Umûri Rasûlillahi (s.a.s) ve Sünenihi ve
Eyyâmih" adlı eserini yazmıştır. Hocası İshak b. Rahuye'nin,
"Rasûlüllah'ın sahih hadislerini muhtasar bir kitapta toplasanız"
tavsiyesiyle hareket eden Buhârî, 600.000 hadis arasında seçtiği 7275 hadisi,
97 kitap ve 3400 den fazla bab'a (alt bölüm) yerleştirmiş, konuları geldikçe
aynı hadisi bir kaç yerde daha tekrar etmiştir. Bu nedenle, mükerrerler
dışındaki toplam hadis sayısı 3-4 bin civarına inmektedir. Buhârî, tercüme
denilen bab başlıklarında konuyla ilgili âyet ve hadislerden iktibaslar yapar, âlimlerin
ve bazan kendisinin görüşlerine yer verir, direkt veya endirekt yollarla
tercihlerini ihsas ettirir. Tercemelerde verdiği hadis ve haberlerin çoğu
muallak (senedsiz veya eksik senedli)tır. Daha önceki hadis mecmualarında pek
görülmeyen bu usul Buhâri'ye hastır. Bu nedenle, "Buhârî'nin fıkhı
tercemelerindedir" sözü yaygınlaşmıştır. (Yekünü 1341 olan bu tür) muallak
hadisler, Buhârî'nin kitabına verdiği isimden de anlaşılacağı gibi, sahih
hadislerin dışındadır. Tercümelerde Buhârî'nin verdiği bilgiler, hadislerin
ihtiva ettiği fıkhı malumatı kavramada çok faydalıdır. Bütün âlimlerin
ittifakıyla hadis mecmualarının ensahihi kabul edilen el-Câmiu's-Sahîh,
türkçeye de tercüme edilmiş, mükerrerlerinin çıkarıldığı Tecrid'i de tercüme ve
şerhiyle, Diyanet İşleri Başkanlığınca basılmıştır.

2. Müslim'in el-Câmiu's-Sahîh'i: Ebu'l-Hüseyn Müslim b. Haccâc (H.202-261),
300.000 hadis arasından seçerek tasnif ettiği kitabına,
"el-Camiu'l-Müsnedü's-Sahîh" ismini vermiş, mukaddimede tasnif
metodunu açıklamıştır. Buhârî'nin yaptığı gibi bab başlıklarında bilgi
vermemiş, hatta, bab başlığı dahi tanzim etmemiş, sadece "bab"
demekle yetinmiştir. Bugün eldeki Müslim nüshalarında bulunan bab başlıkları,
eseri şerheden İmam Nevevî'ye aittir. Müslim kitabına, mevkuf ve maktu hadisleri
almamış, muallaklara ise çok az yer vermiş, hadisleri konularına göre bölmemiş,
hadisi en çok ilgili olduğu yerde nakletmiş, metin ve sened olarak benzerlerini
bir arada ve kısaltarak tekrar etmiştir. Bu yönüyle Müslim Buhârî'den daha
derli topludur. Bu ve benzeri özelliklerinden dolayı bazı âlimler (mesela
Mağribliler) Müslim'i Buhâri'ye tercih etmişlerdir. Müslim'in Câmi'i, 54 kitap,
1322 bab, mükerrerler dışında 3033 hadis ihtiva etmektedir. Kadı İyaz ve İmam
Nevevî başta olmak üzere pek çok âlim Müslim'i şerhetmiştir. Müslim, sade,
metin ve şerhli olarak türkçeye tercüme edilmiştir.

3. Tirmizi'nin Câmi'i: Ebu İsa Muhammed b. İsa et-Tirmizi'nin (H: 209-279)
Cami'i, es sünen ismiyle de maruftur. Devrin âlimlerinin tetkikine sunuları ve
takdir edilen Sünen-i Tirmizi, 46 kitap, 2496 bab ve 4000 hadis ihtiva
etmektedir. Hadisçilik açısından Müslim'e, fıkhu'l-hadis (hadislerde bulunan
çeşitli hükümler) yönünden de Buhârî'ye ait özellikleri, onlara yakın ölçüde
kitabında toplayan Tirmizi, bab başlığı altında hadisleri sıraladıktan sonra şu
işlemleri yapar; hadisin sıhhat durumunu (sahih, hasen, zayıf, hasen-sahih,
garib...), ravilerin durumunu, varsa seneddeki illetleri, hadisin diğer
tariklerini, sahabilerin o konudaki başka rivayetlerini, bu hadislerle ulemânın
nasıl amel ettiğini, ittifak ve ihtilaflarını... açıklar. Hadislerden istifade
için çok faydalı olan bu açıklamalar onları, amel edilebilir hale getirir.
Tirmizi üzerine de pek çok şerh yazılmış ve eser türkçeye tercüme edilmiştir.

4. Ebu Davud'un Sünen'i: Ebu Davud Süleyman b. Eş'as es-Sicistânî'nin (H:
202-275) kitabı, ahkâmla ilgili hadislerin tasnif edildiği Sünen türünün en
güzel örneğidir. Kitabına, 400.000 hadis arasından seçtiği 4000 hadisi
aldığını, bunların da dört hadiste özetlenebileceğini belirten Ebu Davud;
sahih, hasen, leyyin ve amel edilebilir derecedeki zayıf hadisleri Sünen'ine
aldığını söyler. Kitabında zayıf hadislerin mevcudiyetini kabul eden Ebu Davud,
muhaddislerin ittifakla terkettikleri herhangi bir hadisi Sünen'ine almamıştır.
40 kitaptan oluşan Sünen'e pek çok şerh yazılmış, eser türkçeye de tercüme
edilmiştir.

5. Nesâî'nin Sünen'i: Ebu Abdurrahman Ahmed b. Şuayb en-Nesâî (H: 215-303),
sahih ve zayıf hadislerden derlediği es-Sünenü'l-Kübrâ'sını istek üzerine,
sadece sahih hadisleri almak üzere ihtisar etti ve bu yeni eserine el-Müctebâ
adını verdi. Kütüb-i
Sitte
içinde Nesâî denince, işte bu Müctebâ kasdedilir. Sünenler içinde en az zayıf
hadis ve cerhedilmiş ravisi olan mücteba, Sahihayn'dan sonra üçüncü kitap
olarak kabul edilir. Nesâî, hadisler arasındaki çok küçük rivayet farklarını
dahi göstermiş ve rical tenkidinde büyük bir hassasiyet göstermiştir. 51 kitap
ve yaklabıh 2400 babtan oluşan Müctebâ, türkçeye çevrilmiştir.

6. İbn Mâce'nin Sunen Ebu Abdullah Muhammed b. Yezıd el-Kazvînî'nin (H:
209-273) Sünen'i, 37 kitap, 1515 bab ve 4341 hadis ihtiva eder. Bu hadislerin
büyük bir çoğunluğu, diğer beş kitapta (usûli hamse) mevcuttur veya sahih ve
hasen durumundadır. ibn Mâce'deki hadislerin 613 ünün isnadı zayıf, 99 unun
isnadı ise, yok hükmünde veya münker ya da yalanlanmıştır. Bilhassa, şahıs,
kabile ve şehirlerin faziletleriyle ilgili hadislerin çoğunun uydurma olduğu
söylenmiştir. Ancak, VI. asırdan sonra Kütüb-i
Sitte'nin
altıncı kitabı olarak kabul edilen İbn Mâce, tertibi, tekrardan uzak ve kısa
olusu ile oldukça değerlidir. Muhammed Fuad Abdülbâkı tahkikiyle yapılan baskı,
pek çok ilmî kolaylıklar sağlamış, eserdeki zayıf yönlere işaret edilmiştir. Bu
baskı esas alınarak Sünen, şerhi de yapılmak suretiyle türkçeye çevrilmiştir.

İSMİD SÜRMESİ

7001 - İbnu Ömer radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Size ismidi tavsiye ederim. Zira o,
gözü(n görme gücünü) parlatır ve kirpikleri (besleyip) bitirir."

7002 - Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Uyuyacağınız zaman ismidle sürme
çekmenizi tavsiye ederim. Çünkü o, gözü(n görme gücünü) parlatır ve kılları
(yani kirpikleri besleyip) bitirir."

KUR'AN'LA TEDAVİ

7003 - Hz. Ali radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "İlaçların en hayırlısı
Kur'ân'dır."

GÖZ DEĞMESİ

7004 - Hz. Aişe radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "(Göz değmesinden) Allah'a sığının.
Zira göz değmesi haktır."

RUKYE (DUA İLE TEDAVİ)

7005 - Halide Bintu Enes Ümmü Benî Hazm es-Saidiyye radıyallahu
anhâ'nın anlatığına göre: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a gelmiş,
(tedavide okuduğu) duayı Aleyhissalâtu vesselâm'a (kontrol ettirmek üzere)
arzetmiştir. Aleyhissalâtu vesselâm (dua metninde mahzurlu bir kelam görmediği
için) o duayı tedavide okumasına ruhsat vermiştir."

YILAN VE AKREP SOKMASINA KARŞI RUKYE (DUA)

7006 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Bir adamı
akrep sokmuştu. O gece acıdan uyuyamadı. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'a:
"Falancayı akrep soktu, bu yüzden geceleyin hiç uyuyamadı" diye haber
verilmişti. Şöyle buyurdular: "Keşke akşamleyin şu duayı okusaydı: Eûzu
bikelimâtillahi't-tâmmâti min şerri mâ halaka" (Yarattığının şerrinden
Allah'ın mükemmel kelimelerine sığınırım)" deseydi, akrebin sokması sabaha
kadar ona zarar vermezdi."

7007 - Amr İbnu Hazm radıyallahu anh anlatıyor: "Yılan
sokmasına karşı okunan duayı Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'a arzettim, onu
okumama izin verdi."

RESULULLAH'IN OKUDUĞU ŞİFA DUASI

7008 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm (hastalığım sırasında) bana geçmiş
olsun ziyaretine gelmişti. Bana: "Seni, Cebrail'in bana getirdiği dua ile
tedavi etmeyeyim mi?" buyurdular. Ben: "Annem babam sana kurban olsun
ey Allah'ın Resülü! Evet!" dedim. Okudular: "Bismillahi erkîke
vallahu yeş ike min külli dâin fike min şerri'n-neffasâti fi'I-ukadi ve min
şerri hâsidin izâ hased (Allah'ın adıyla sana okuyorum, sende olan her
hastalığa karşı, düğümlere üfleyenlerin şerrine, hased ettikleri zaman
hasedçilerin şerrine karşı Allah şifa versin (veya şifayı verecek olan
Allah'tır)." Bunu üç sefer okudu."

HUMMAYA KARŞI DUA

7009 - Ubâde İbnu's-Sâmit radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam, şiddetli bir hummaya yakalanmış iken
Cebrail aleyhisselâm gelmişti. Efendimizi tedavi için şu duayı okudu:
"Bismillahi erkîke min külli şey'in yüz'ike min hasedi hâsidin ve min
külli aynin. Allah u yeşfike. (Sana Allah adıyla okuyor, sana eza veren
herşeyden, hasedcinin hasedinden ve herbir (kem) gözden şifa diliyorum. Allah
sana şifa versin."

7010 - Abdullah İbnu
Mes'udun zevcesi Zeyneb radıyallahu anhüma anlatıyor: "Yaşlı bir kadın
vardı, bize gelir, humre (denilen bir veba çeşidine) karşı rukye yapardı. Bizim
ayakları uzun bir karyolamız vardı. (Eşim) Abdullah eve gireceği zaman
(geldiğini sezdirmek için) öksürüp ses çıkarırdı. Bir gün Abdullah aynı şekilde
içeri girdi. Kadın, sesini işitince ona karşı örtüsüne büründü. Abdullah gelip
yanına oturdu ve bana eliyle dokundu ve bir ipin eline değdiğini hissetmişti ki
: "Bu nedir?" diye sordu. Ben: "(Takındığım bu muska) içinde
humraya karşı dua var!" dedim. Abdullah onu derhal çekip kopardı, fırlatıp
attı ve: "Abdullah'ın ailesi şirkten müstağnidir. Ben Resülullah
aleyhissalatu vesselam'ın: "Rukyeler, muskalar ve büyü bir şirktir"
dediğini işittim" dedi. Ben: "Ama ben bir gün dışarı çıkmıştım. Beni
falanca gördü, bunun üzerine ona gelen taraftaki gözüm yaşardı. O günden beri
rukye yapınca gözümün yaşı kesilir, rukyeyi bıraktım mı tekrar yaşarır"
dedim. Bunun üzerine Abdullah dedi ki: "Bu şeytandır, ona itaat edince
seni bırakıyor, ona isyan ettiğin vakit parmağıyla gözüne dürtüyor. Ama
Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yaptığı gibi yapsaydın, bu senin için daha
hayırlı, şifa bulman için de daha münasib olurdu: Gözüne su serpip şöyle
diyeceksin: "Ezhibî'l-be's, Rabbi'n-nâs, işfi, enteş-şâfi, lâ şifaen illâ
şifâuke, şifâen lâ yugâdiru sakamen (Fenalığı gider. Ey insanların Rabbi! Şifa
ver! Sen şifa verensin. Senin verdiğinden başka şifa yok! Öyle şifa ver ki,
hiçbir hastalık geride kalmamış olsun)."

7011 - İmrân İbnu'l-Husayn
radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalâtu vesselâm, kolunda
tunçtan bir bilezik taşıyan bir adam görmüştü: "Bu halka da ne?" diye
sordu. Adam: "Bu vâhine (denen kol ağrısın)dan dolayıdır" dedi.
Aleyhissalâtu vesselâm da: "Çıkar onu! Zira o, ağrını artırmaktan başka bir
işe yaramaz!" buyurdu."

UĞUR VE UĞURSUZLUĞA İNANMA

7012 - Hz. Ebu Hureyre
radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm güzel
tefaülden hoşlanır, uğursuz saymaktan hoşlanmazdı."

7013 - İbnu Abbâs
radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselam
buyurdular ki: "Ne sirayet (hastalığın bulaşması), ne uğursuzluk, ne hâme
(denen öldürülenin başından çıkıp intikam istediğine inanılan mahluk) ne de
safer (ayının uğursuzluğu) vardır."

7014 - İbnu Ömer
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm (bir günj: "Ne sirayet,
ne uğursuzluk, ne de hâme yoktur" demişti. Bir adam kalkarak: "(Nasıl
olmaz ey Allah'ın Resülü! Kendisinde uyuz olan bir deve sebebiyle bir sürü
uyuzlanıyor" dedi. Aleyhissalâtu vesselâm: "İşte bu kaderdir. Pekiyi
önceki deveyi kim uyuzladı?" buyurdular."

7015 - İbnu Abbâs
radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm
buyurdular ki : "Cüzzamlılara devamlı surette bakmayınız."

SİHİR

7016 - Ümmü Seleme
radıyallahu anha diyor ki: "Ey Allah'ın Resulü! (Hayber'de) yediğin
zehirli koyun etinin ağrısı her yıl sana ara vermeden geliyor" demiştim,
şu cevapta bulundular: "Ondan bana isabet eden şey, Adem daha çamurunda
iken (daha tam olarak yaratılmamış iken) Allah'ın hakkımda yazdığı) şeydir,
(ondan ne eksiktir ne de fazlası)."

7017 - Osman İbnu Ebi'I-As
radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm beni, Taif'e
vali tayin edince, namazda bana bir şey arız olmaya başladı. Öyle ki, kıldığımı
bilemez hale geldim. Bu durumu kendimde görünce, hemen Resûlullah aleyhissalatu
vesselam'a gittim. (Beni görünce: "Bu gelen İbnu Ebi'l-As değil mi?"
buyurdular. Ben: "Evet! Ey Allah'ın Resulü!" dedim. "Niye
geldin?" buyurdular. "Ey Allah'ın Resûlü! Bana namazda bir hal arız
oldu, ne kıldığımı bilmez, anlamaz hale geldim" dedim. "Anlattığın
şey şeytandır, onu bana yaklaştır!" buyurdular. Bunun üzerine Resulullah'a
yaklaştım. (Diz çöküp) ayaklarımın üstüne oturdum. Aleyhissalâtu vesselam
mübarek elleriyle göğsüme vurup ağzımın içine tükürdüler. Sonra: "Çık ey
Allah'ın düşmanı!" dediler. Bu muameleyi bana üç kere tekrar ettiler.
Sonunda: "Haydi işinin başına git!" buyurdular."

Ravi der ki: "Osman
kasem ederek dedi ki: "Ömrüme yemin olsun ki ondan sonra şeytanın bana
sokulduğunu hiç sanmam."

7018 - Ebu Leyla el-Ensarî
radıyallahu anh anlatıyor: "(Bir gün) ben Resûlullah aleyhissalâtu
vesselâm'ın yanında otururken, Efendimize bir bedevi geldi: "Hasta bir
erkek kardeşim var" dedi. Resülullah: "Kardeşinin hastalığı nedir?"
diye sordu. "Kardeşimde biraz delilik var!" dedi. "Git onu bana
getir!" buyurdular. Adam gitti kardeşini getirdi. Resülullah önüne
oturttu. Fatiha-ı şerife Bakara suresinin başından ilk dört ayeti, ortalarindan
"Ve ila hüküm ilahün vahidün" Ayeti, Ayete'l-Kürsi, sonundan ise üç ayeti;
Al-i İmrandan bir ayeti ki bunun "şehidallahu ennahula ilahe illa hu"
ayetinin olduğunu zannediyorum-A'raf suresinden bir ayeti; "inne
rabbikumüllezi halaga" ayeti; Mü'minün süresinden bir ayeti; "ve men
yedea ma allahi ilahen ahare la ber hane lehu" ayeti; Cin süresinden bir
ayeti, "Ve ennehu tuala ceddü rabbina mattehaza sahiibeten veleden"
ayeti, Saffât suresinin başından on ayeti, Haşir suresinin sonundan üç ayeti;
Kulhüvallahu Ahad suresi, Muavvizateyn surelerini okuyarak ona afsun yaptığını
işittim. Bunun üzerine bedevi ayağa kalktı. Tamamen iyileşmişti."

HZ. PEYGAMBER'İN
GİYECEKLERİ

7019 - Ubâde İbnu's-Sâmit
radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm bir şemle
(câr) içerisinde namaz kıldı. Car, (bedeninden düşmesin diye) onu
bağlamıştı."

7020 - Hz. Aişe anlatıyor: "Ben Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm'ın bir kimseye sövdüğünü ve kendisi için bir elbise dürüldüğünü
görmedim."

7021 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm yün elbise, yamalı ayakkabı ve cidden sert mi sert
elbise giydi."

YENİ ELBİSE GİYİNCE HAMDETMELİ

7022 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm Hz. Ömer'in üzerinde bembeyaz bir gömlek görmüştü.
"Bu elbisen yıkandı mı, yeni mi?" diye sordu. Hz. Ömer: "Hayır
(yeni değil), yıkanmıştır!" dedi. Aleyhissalatu vesselam (ona):
"Yeniyi giy(esin), hamdedici olarak yaşa(yasın) ve şehit olarak
öl(esin)!" buyurdular."

7023 - Hz. Aişe radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam şu iki kıyafeti yasakladı: İştimâl-i samma (elleri de
dahil, vücudunu tek bir elbise ile sıkıca sarmak) ve fercini semaya açmış
vaziyette kabaların üzerinde oturup bacakları dikerek tek bir elbiseye
sarınmak."

YÜNLÜ GİYMEK

7024 - Ubâde İbnu's-Sâmit radıyallahu anh anlatıyor: "Bir
gün Resülullah aleyhissalâtu vesselâm yanımıza geldi. Üzerinde kolları dar,
yün, rumî bir cübbe vardı. Bize onun içerisinde namaz kıldırdı. Aleyhissalâtu
vesselâm'ın üzerinde bundan başka bir giyecek yoktu."

7025 - Selmân el-Fârisî radıyallahu anh anlatıyor: "(Bir
gün) Resülullah aleyhissalâtu vesselâm abdest almıştı. Üzerindeki yün cübbeyi
çevirip onun (iç kısmı) ile yüzünü sildi."

7026 - Ebu'd-Derda radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Mescidlerde olsun, kabirlerde olsun
Allah Teâla hazretlerini ziyarette giydiğiniz en güzel elbise beyazdır."

ELBİSESİNİ KİBİRLE SÜRÜMEK

7027 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Kim izarını kibirle yerde sürürse,
Allah Kıyamet günü ona (rahmet nazarıyla) bakmaz."

Ravi (Atiyye) der ki: "Sonra ben, Balât'da İbnu Ömer'e
rastladım. Ebu Sa'îd'in Resülullah aleyhissalatu vesselam'dan yaptığı rivayeti
hatırladım. Eliyle kulağına işaret ederek dedi ki: "Bunu şu kulaklarım da
işitti ve kalbim ezberleyip zaptetti."

İZARIN YERİ

7028 - Muğire İbnu Şu'be radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ey Süfyan İbnu
Sehl, izarını (topuklarından aşağı) sarkıtma! Çünkü Allah Teâla hazretleri,
izarını (topuklardan) aşağı sarkıtanı sevmez!"

GÖMLEĞİN YENİ NE KADAR UZUN OLMALI?

7029 - İbnu Abbâs radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm kolları ve boyu kısa kamîs (gömlek) giyerdi."

KADININ ZEYLİ (ETEK BOYU) NE KADAR OLMALI?

7030 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, Hz. Fatıma veya Ümme Seleme radıyallahu anhüma'ya:
"Senin eteğinin boy uzunluğu(nun erkek eteğine nazaran fazlalığı) bir
zirâdır" buyurdular."

7031 - Hz. Aişe radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm kadınların eteklerinin (erkeğinkinden fazla uzunluğu)
hakkında: "Bir karış" demişti. Aişe kendisine: "Bu durumda,
yürürken bacakları (etekten dışarı çıkar" dedim. Aleyhissalâtu vesselâm:
"Öyleyse bir zira' olsun!" buyurdular."

SİYAH SARIK

7032 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm, Fetih günü, Mekke'ye başında siyah bir sarık olduğu
halde girdi."

İPEKLİ GİYMEK, ALTIN TAKINMAK KADINLARA HELAL

7033 - Abdullah İbnu Amr radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselam (bir gün) yanımıza geldiler. Bir elinde
ipek bir elbise, diğer elinde de altın vardı: "İşte bu iki şey ümmetimin
erkeklerine haramdır, kadınlara helaldir" buyurdular."

KIRMIZI RENKLİ ELBİSE ERKEĞE MEKRUHTUR

7034 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam müfeddem elbiseyi yasakladı."

Râvi Yezid demiştir ki: "Ben (hadisi bana rivayet eden)
Hasan İbnu Süheyl'e "Müfeddem nedir?" diye sordum. Dedi ki:
"Usfur ile kıyasıya boyanmış (kıpkırmızı olmuş) kumaştan elbisedir."

ŞÖHRET ELBİSESİ

7035 - Ebu Zerr radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatıu vesselam buyurdular ki: "Kim (dünyada, dikkatleri üzerine
çeken) şöhret elbisesi giyerse, Allah, alçaltacağı gün alçaltıncaya kadar, o
kimseden yüz çevirir (rahmet nazarıyla bakmaz)."

MEYTE (MURDAR ÖLEN) HAYVANLARIN DERİSİ

7036 - Selman radıyallahu anh anlatıyor:
"Ümmühatu'l-mü'mininden birinin bir davarı vardı. Hayvan öldü. Resülullah
aleyhissalatu vesselâm, hayvanın ölüsünün yanından geçti ve: "Sahibi bunun
derisinden istifade etseydi, kendine bir zarar (günah) gelmezdi" buyurdu."

AYAKKABILARIN ŞEKLİ

7037 - İbnu Abbâs radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm'ın ayakkabısının, tasması çift olan iki askısı (parmak
arasından geçen tasması) vardı."

TEK AYAKKABI İLE YÜRÜME

7038 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Sizden kimse ayakkabı veya mestin
sadece bir tekini giymiş olarak yürümesin, iki tekini birden çıkarsın veya
ikisini birden giyerek yürüsün."

AYAKKABIYI AYAKTA GİYMEK

7039 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, kişinin ayakkabılarını ayakta giymesini
yasakladı."

SAÇ VE SAKALI SİYAHA BOYAMA

7040 - Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Ebu Kuhâfe,
Fetih günü Resülullah aleyhissalâtu vesselam'a getirilmişti. Saçları köpük gibi
bembeyazdı. Aleyhissalâtu vesselâm: "Bunu hanımlarından birine götürün(de
bunun saç ve sakalının rengini) değiştirsin. Fakat siyah(a boyamak)tan da
kaçınınız" buyurdular."

7041 - Süheybü'I-Hayr radıyallahu anh
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "(Ağaran
saç ve sakallarınızı boyamada) kullandığınız en iyi boya şüphesiz şu siyahtır.
(Çünkü siyah boya) kadınlarınızı size daha çok rağbet ettiricidir, düşmanınızın
içinde de hakkınızda daha çok korku doğurucudur."

SAÇ-SAKAL BOYAMAYI TERKİN HÜKMÜ

7042 - Hz. Enes radıyallahu anh'a:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm saç ve sakalını boyadı mı?" diye
sorulmuştu, şu cevabı verdi: "Aleyhissalâtu vesselâm, sakalının ön
kısmında, onyedi veya yirmi tel kadar bir aklık görmüştür (bunlar için boya
olur mu!) diye cevap verdi."

EVDE RESİM

7043 - Ebu Ümame radıyallahu anh
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a bir kadın gelerek,
kocasının gazvede olduğunu söyleyerek evine bir hurma ağacı resmini yapmak için
izin istedi. Aleyhissalâtu vesselâm kadını men etti veya nehyetti."

AYAKLA BASILAN EŞYADAKİ RESİM

7044 - Hz. Aişe radıyallahu anha
anlatıyor: "Ben bir sehvemi yani odasının içindeki yüklüğümsü bir kısmı
kastediyor üzerinde resimler bulunan bir kumaşla örtmüştüm. Resûlullah aleyhissalâtu
vesselâm (eve) gelince onu söktü. Ben de ondan iki yastık yaptım. Ben
Aleyhissalatu vesselam'ı, bunlardan birine yaslanmış olarak gördüm."

ANNE BABAYA İYİLİK

7045 - İbnu Selame es-Sülemî radıyallahu
anh anlatıyor:

"Resülullah aleyhissalatu vesselam
buyurdular ki: "Kişiye annesi(nin hakkına riayeti) tavsiye ederim. Kişiye
annesi(nin hakkına riayeti) tavsiye ederim. Kişiye annesi(nin hakkına riayeti)
tavsiye ederim" -diye üç kere tekrar etti. Sonra şöyle devam etti:-
"Kişiye babası(nın hakkına riayeti) tavsiye ederim, kişiye kendi yerine
işini takip eden velisi(nin hakkına riayeti) tavsiye ederim, hatta velisi
kendisine eza vermiş bile olsa."

7046 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh
anlatıyor: "Reslulullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kıntâr
onikibin okiyyedir. Her okiyye, yerle gök arasında bulunan şeylerin hepsinden
hayırlıdır."

Yine Resülullah aleyhissalâtu vesselâm
buyurdular ki: "Kişinin ahirette derecesi yükseltilir. Bunun üzerine:
"Bu yükselme (hakkım değildi), nereden gelmedir?" der. Kendisine:
"Bu senin için evladının yaptığı istiğfar sebebiyledir"
denilir."

7047 - Mikdam İbnu Ma'dîkerb radıyallahu
anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Allah Teâla hazretleri size annelerinizin haklarına riayeti tavsiye
etmektedir. Bunu üç sefer tekrarladı Allah size babalarınızın haklarına riayet
etmenizi tavsiye etmektedir. Allah size akrabalarınızın haklarına yakınlık
derecesine göre riayet etmenizi tavsiye etmektedir."

7048 - Ebu Ümâme radıyallahu anh
anlatıyor: "Bir adam: "Ey Allah'ın Resülü, anne ve babanın çocukları
üzerinde hakları nedir?" diye sormuştu. Aleyhissalâtu vesselâm:
"Onlar senin cennet ve cehennemindirler" buyurdu."

BABANIN ÇOCUKLARINA VE BİLHASSA KIZA İYİ
DAVRANMASI

7049 - Ya'la İbnu Mürre radıyallahu anh
anlatıyor: "Hz. Ali'nin oğulları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin radıyallahu
anhüm ecmain koşarak Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'a geldiler. Efendimiz
onları bağrına bastı ve: "Şurası muhakkak ki, çocuk, cimrilik ve korkaklık
sebebidir" buyurdular."

7050 - Sürâka İbnu Mâlik radıyallahu anh
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Size
sadakanın en faziletlisini haber vereyim mi? (Boşanma, kocasının ölümü gibi bir
sebeple sana geri gönderilmiş ve senden başka çalışanı (Nafakasını temin edecek
bir kimsesi) olmayan kızın (için harcadığın)dır."

7051 - Ahnef İbnu Kays'ın amcası Sa'sa'a İbnu Muaviye radıyallahu
anhüma anlatıyor: "Bir kadın beraberinde iki kızıyla birlikte Hz. Aişe'nin
yanına girdi. Aişe radıyallahu anhâ kadıncağıza üç tane kuru hurma verdi. Kadın
çocuklarına birer hurma verdi, kalan üçüncü hurmayı da çocukları arasında
taksim etti."

Hz. Aişe der ki: "Az sonra Resülullah aleyhissalatu vesselam
geldi, hadiseyi kendisine anlattım. Bunun üzerine: "Buna hayret mi ettin?
Kadın bu davranışı sebebiyle cennete girdi" buyurdular."

7052 - İbnu Abbâs radıyallahu anhümâ anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Kim, erginlik çağına varan iki
kızına, onlar yanında kaldıkları veya kendisi onların yanında kaldığı müddetçe
iyilik yapar ihsanda bulunursa, bu kızlar onu mutlaka cennete dahil
ederler."

7053 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Çocuklarınıza gereken ikramı yapın
ve terbiyelerini güzel yapın."

KOMŞU HAKKI

7054 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Cebrail aleyhisselâm
komşu hakkında öyle ısrarla tavsiyede bulundu ki, komşuyu komşuya varis kılacak
zannettim."

YETİM HAKKI

7055 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki "Allahım! Ben şu iki zayıfın hakkının
çiğnenmesinden cidden sakındırırım: Yetim ve kadın."

7056 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Müslümanlar içinde en hayırlı ev
kendisine iyilik yapılan bir yetimin bulunduğu evdir. Müslümanlar içinde en kötü
ev de kendisine kötülük yapılan bir yetimin bulunduğu evdir."

7057 - İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim üç yetimi yetiştirir,
nafakasını temin ederse, sanki ömrü boyu geceleri namaz kılmış, gündüzleri oruç
tutmuş ve sabahtan akşama yalın kılıç Allah yolunda cihad etmiş gibi sevap
alır. Keza, ben ve o, şu iki kardeş (parmak) gibi cennette kardeş oluruz"
buyurdu ve şehadet parmağı ile orta parmağını birbirine yapıştırdı."

SUYU SADAKA ETMENİN FAZİLETİ

7058 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kıyamet günü insanlar saf saf
olurlar -İbnu Nümeyr dedi ki:"Cennet ehli saf saf olurlar: Derken cehennem
ehlinden bir kişi cennet ehlinden birine uğrar ve: "Ey fülan! Hatırladın
mı sen su istemiştin de ben sana bir içimlik su vermiştim" der, (ve bu
suretle şefaat diler). (Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdu ki: )
"Adam, o kimseye şefaat eder. (Cehennemlik olan bir başka) adam, cennetlik
olan bir başkasının yanından geçer ve ona: "Sana abdest suyu verdiğimi
hatırlıyor musun?" der (şefaat ister. O da hatırlar) ve ona şefaat
eder."

(Ravi) İbnu Nümeyr (rivayetinde biraz farkla) şöyle der: "Ve
cehennemlik olanlardan biri cennetlik olanlardan birine): "Ey falan! Beni
şöyle şöyle bir işe gönderdiğin günü hatırlıyor musun? Ben o gün senin için
gitmiştim. (Bu sözüyle şefaatini ister. Cennetlik olan) kimse de ona şefaat
eder."

7059 - Sürâka İbnu Cu'şem radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a, kendi develerini sulamak için
hazırlayıp sıvadığım havuzlarıma gelen yolunu kaybetmiş yitik deveyi sularsam
benim için bir sevap olup olmadığını sordum. Bana: "Evet, hararetli her
ciğer sahibin(i sulamak)ta bir sevap vardır" buyurdular."

KÖLELERE İYİLİK

7060 - Hz. Ebu Bekr radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm (bir defasında): "Mülkiyeti altında bulunan (köle
ve cariye)lere kötü muamele eden kimse cennete girmeyecektir" demişti.

"Ey Allah'ın Resûlü! Siz bize: "Bu ümmet, köle ve
yetimi en çok olan ümmettir" diye haber vermediniz mi" dediler.
Aleyhissalâtu vesselâm: "Evet! Öyleyse onlara çocuklarınıza verdiğiniz
değer gibi değer verin ve yediklerinizden yedirin!" buyurdu."

Ashab bu defa: "Köle ve cariyeler bize dünyada ne gibi faide
sağlar?" diye sordu. Aleyhissalâtu vesselâm: "Savaş için beslediğin
bir at üstünde Allah yolunda cihad edersin. Senin kölen de senin ihtiyacını
giderir. Namaz kıldığı zaman artık o senin kardeşindir" açıklamasını
yaptılar."

SELAMI YAYMAK

7061 - Ebu Ümâme radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm bize selâmı yaygınlaştırmamızı (tanıdık, tanımadık
herkese vermemizi) emretti."

GAYR-İ MÜSLİMİN SELAMI NASIL ALINIR?

7062 - Ebu Abdirrahman el-Cühenî radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Yarın ben
yahudilere kadar gideceğim, sakın onlara, önce siz selam vermeye kalkmayın.
Onlar size selam verirse sadece "ve aleyküm" deyin."

KAPI ÇALMA (İZİN İSTEME)

7063 - Ebu Eyyüb el-Ensâri anlatıyor: "(Bir gün), Ey
Allah'ın Resûlü! Şu selâm malum. İsti zan (=izin istemek=kapı çalmak)
nedir?" diye sorduk. Şu açıklamayı yaptılar: "(Bir başkasının evine
girmek isteyen) kimse (varlığını duyurmak için kapıda, sesli olarak)
sübhanallah, Allahüekber, elhamdilillah! der, öksürüp boğazını temizler (ve
içeri girmek istediğini haber verip) ev halkından böylece izin ister."

NASILSINIZ? DİYE HALİ SORULAN

7064 - Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Ey Allah'ın
Resülü nasıl sabaha erdiniz?" diye sordum. Bana: "(Nafile) oruç
tutmayan ve hiçbir hastayı ziyaret edemeyen bir adam olarak hayır ile
sabahladım" diye cevap verdi."

7065 - Ebu Üseyd es-Sâ'idi radıyallahu anh anlatıyor:
"ResülulIah aleyhissalâtu vesselâm, Abbâs İbnu Abdilmuttalib'in evine
girerken, Abbâs radıyallahu anh'a: "Esselamu aleyküm" buyurmuş, ev
halkı da: "Ve aleykesselam ve rahmetullahi ve berekâtuhu" diye
selamını almışlar. Sonra Resülullah, "Nasılsınız?" diye hal-hatır
sormuş, onlar da: "Allah'a hamdolsun, iyiyiz. Babamız ve anamız sana feda
olsun, sen nasılsın ey Allah'ın Resülü!" diye karşılık vermişler,
Aleyhissalâtu vesselâm da: "Allah'a hamdolsun, ben de iyiyim!"
buyurmuştur."

BÜYÜĞE İKRAM

7066 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Size bir kavmin büyüğü gelince onu
büyükleyin, ikramda bulunun."

HAPŞIRANA TEŞMİT

7067 - Hz. Ali anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu vesselam
buyurdular ki: "Biriniz hapşırınca "Elhamdulillah!" desin.
Yanındakiler ona, yerkamukellah! desinler, hapşıran da onlara
"Yehdikümullah ve yuslihu bâleküm (Allah size hidayette bulunsun ve
halinizi iyi kılsın)" desin."

YANINDA OTURANA SAYGI

7068 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam bir adama rastladımı onunla konuşur, muhatabı
ayrılmadıkça da yüzünü ondan çevirmezdi. Muhatabıyla musafaha yapsa, elini
muhatabın elinden çekmıezdi. İlk çeken muhatabı olurdu. Aleyhissalatu
vesselam'ın dizlerinin, yanında oturan arkadaşının dizlerinden ileri Çıktığı da
görülmemiştir."

MAZERETİ KABUL

7069 - Cevzân el-Küfi radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim (din) kardeşine bir özür beyan
eder de kardeşi bunu kabul etmezse, onun üzerinde meks sahibinin günahı kadar
vebal olur."

SAKA

7070 - Ümmü Seleme radıyallahu anha anlatıyor: "Hz. Ebu Bekr
radıyallahu anh ticari maksatla, Aleyhissalatu vesselâm'ın vefatından bir yıl
önce Busra ya kadar gitmişti. Beraberinde Nu'aymân ve Suvaybıt İbnu Hermele de
varlardı. Bunlar Bedir gazilerindendi.. Nu'aymân erzakları gözetiyordu.
Suvaybıt mizahı seven şakacı birisiydi. Nuayman'a (bir ara): "Bana yiyecek
bir şeyler ver!" dedi. O ise: "Bekle de Ebu Bekir gelsin!" dedi.
Suvaybıt (biraz öfkelenerek) "Vallahi seni kızdırmasını bilirim!"
dedi. Râvi der ki: "(Bir müddet sonra) bunlar bir kavme uğradılar.
Suvaybıt onlara:

"Benim bir kölem var, satın alırsanız (ucuza
vereceğim)" der. Onlar da "Alırız!" derler. Suvaybıt:
"Ancak şimdiden söyleyeyim, kölem çenebazdır, o size: "Ben hür
kimseyim (köle değilim)" diyecektir. Eğer o böyle dedi diye almaktan
vazgeçecekseniz (alıcı olup da) kölemle arama fesad sokmayın!" dedi.
Onlar: "Hayır! biz onu senden satın alacağız!" dediler ve (pazarlık
edip) on deve mukabili Nuayman'ı satın aldılar. Sonra yanına gelip, boynuna
sarık veya ip bağladılar. Nu'ayman: "Bu adam sizinle alay ediyor, ben
hürüm, köle değilim" dedi. Adamlar: "Senin böyle söyleyeceğini bize
haber vermişti (yalanlarınla bizi kandıramazsın)" dediler ve Nuayman'ı
alıp götürdüler.

Derken Hz. Ebu Bekr geldi. Durumu kendisine haber verdiler. Ravi
der ki: "Hz. Ebu Bekr o kavmin peşine düştü, develerini geri verdi ve
Nu'âyman'ı kurtardı. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yanına döndükleri
zaman hâdiseyi haber verdiler. Bu hadiseye Aleyhissalatu vesselâm ve ashabı bir
yıl güldüler."

YARI GÖLGEDE OTURULMAZ

7071 - Büreyde İbnu'I-Husayb radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm gölge ile güneş arasında oturmayı
nehyetti."

YÜZÜKOYUN YATMAMALI

7072 - Ebu Zerr radıyallahu anh anlatıyor: "Ben yüzükoyun
yatar vaziyette iken Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm yanıma geldi. Ayağıyla
bana dürtüp: "Ey Cüneydib, bu yatış, cehennem ehlinin yatışıdır" buyurdu."

7073 - Ebu Ümâme radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm mescidde, yüzükoyun yatıp uyuyan bir adamın yanından
geçmişti. Ayağıyla dürterek: "Kalk, otur! Zira bu, cehennem(dekiler)e
mahsus bir uykudur (yatıştır)" buyurdu."

İSİMLERİ DEĞİŞTİRME

7074 - Abdullah İbnu Selam radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yanına geldiğimde ismim Abdullah
İbnu Selâm değildi. Beni Resülullah aleyhissalatu vesselâm Abdullah İbnu Selâm
diye isimlendirdi."

ÇOCUĞU OLMAYANA KÜNYE

7075 - Hamza İbnu Suhayb radıyallahu anhüma anlatıyor: "Hz.
Ömer, Suhayb radıyallahu anhümâ'ya: "Senin oğlan çocuğun olmadığı halde
niçin "Ebu Yahya" diye künye taşıyorsun?" diye sordu. Suhayb:
"Beni, Ebu Yahya diye Resülullah aleyhissalâtu vesselâm künyeledi"
dedi."

MEDİH

7076 - Hz. Mu'aviye radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Sakın birbirinizi methetmeyin.
Çünkü bu boğazlamak (yani methedileni bir nevi katletmek)dir."

MÜSTEŞAR EMİN OLMALIDIR

7077 - Ebu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kendisiyle istişare edilen kişi
güvenilen bir kimse (olmalı)dır."

7078 - Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Biriniz (din) kardeşine danıştığı
zaman, danışılan kimse ona (hak ve doğru gördüğü) kanaatini söylesin."

VÜCUDA HAMAM OTU SÜRMEK

7079 - Ümmü Seleme radıyallahu anhâ anlatıyor "Resulullah
aleyhissalatu vesselam (vücudundaki kılları gidermek için) hamam otu sürmek
istediği zaman avret mahallinden başlayarak oraya hamam otunu kendisi sürerdi.
Bedeninin diğer yerlerine ailesi sürerdi."

7080 - Ümmü Seleme radıyallahu anhâ anlatıyor Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, (tüylerini almak için) hamamotu süründü kasıklarına
kendi eliyle sürdü."

HİKÂYE (KISSA) ANLATMA

7081 - Amr İbnu Şu'ayb an ebihi an ceddihi radıyallahu anhüma
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Halka
ya emîr, ya emîrin memuru yahut da mürâî kimse kıssa anlatır."

KÖTÜ ŞİİR

7082 - Hz. Aişe radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "İftira yönüyle insanların en
büyüğü, bir adamı hicveden ve tümüyle bir kabileyi hicveden kimsedir. Keza,
babasını inkâr edip annesini zina ile itham eden kimsedir."

GÜVERCİNLE OYNAMAK

7083 - Hz. Aişe radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu
vesselam bir kuşun peşinde koşan bir adam görmüştü. "Şeytanı takip eden
bir şeytan!" buyurdu."

7084 - Hz. Osman ve Hz. Enes radıyallahu anhüma anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm bir güvercinin peşine takılan bir adam
görmüştü. "Bir şeytanı kovalayan bir şeytan" buyurdu."

YAZIYI TOPRAKLA KURUTMA

7085 - Hz. Cabir radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "(Mürekkeple yazdığınız vakit,
kâğıdınızı topraklayın (Mürekkebin dağılmaması için) bu uygundur. Çünkü toprak
mübarektir."

KUR'AN-I KERİM'İ OKUMANIN SEVABI

7086 - Ebu Saidi'l-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Kur'an ehli (yani
onu okuyan, onunla amel eden) cennete girdiği vakit, kendisine: "Oku ve
yüksel!" denilir. O da okur ve yükselir. Her ayet için bir derece verilir.
Böylece o bildiği ayetleri sonuna kadar okur (ve her biri için bir derece
alır)."

7087 - İbnu Büreyde'nin babası (Büreyde) anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kıyamet günü
Kur'ân-ı Kerîm rengi uçuk bir adam gibi gelir ve (okuyucusuna): "Seni gece
uykusuz ve gündüz susuz bırakan benim" der."

7088 - Ebu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah u ahad, el-Vahidu's-Samed
(yani İhlas suresi Kur'ân'ın üçte birine denktir."

7089 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki : "Aziz ve celil olan Allah
buyurmuştur ki: "Kulum, beni andığı ve dudakları benim için kımıldandığı an
ben kulumla beraberim."

LA İLAHE İLLALLAH'IN FAZİLETİ

7090 - Su'dâ'I-Mürriyye radıyallahu anhâ anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın vefatından sonra Hz. Ömer, (bir gün
kocam) Talha'ya uğradı. (Onu üzgün bularak: ) "Neyin var, niye üzgünsün?
Amca oğlun (Ebu Bekr'in) halife oluşu mu seni üzdü?" dedi. Talha:
"Hayır! Lakin ben Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın: "Ben bir
kelime biliyorum, her kim ölümü anında onu söylerse mutlaka amel defteri için
bir nur olur ve onun cesedi ve ruhu, ölüm anında o kelime sebebiyle bir rıza,
bir rahmet bulacaktır" buyurduğunu işittim" dedi. Ben bu kelimenin ne
olduğunu o ölünceye kadar sormadım. (İşte bunun için üzgünüm)" dedi. Bunun
üzerine Hz. Ömer: "Ben o kelimeyi biliyorum. O, Resülullah aleyhissaltu
vesselâm'ın amcası (Ebu Tâlib)e vefatı anında teklif ettiği kelime-i tevhiddir.
Eğer Resülııllah aleyhissalâtu vesselâm, amcası için, kelime-i tevhidden daha
kurtarıcı bir şey bilseydi onu (söylemesini) emrederdi" dedi."

7091 - Muâz İbnu Cebel radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ölen bir nefis
(ölüm anında) Allah'ın bir ve benim Allah elçisi olduğuma şehadet eder, kalbi
de bunu tasdik ederse, Allah mutlaka ona mağfiret kılar."

7092 - Ümmü Hâni radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "La ilahe illallah (Allahtan başka
ilah yoktur)" kelimesini fazilette hiçbir amel geçemez ve bu kelime hiçbir
günahı bırakmaz, (affettirir)."

7093 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim, sabah namazının peşinden La
ilâhe illallahu vahdehu la şerîke leh, lehü'l-mülkü ve lehü'l-hamdü
bi-yedihi'l-hayr ve hüve alâ külli şey'in kadîr (Allah'tan başka ilah yoktur. O
birdir, ortağı yoktur mülk ona aittir, hamdler de ona layıktır, her çeşit hayır
O'nun elindedir. O her şeye kadirdir)" derse kendisine, Hz. İsmail
evlatlarından bir köleyi âzâd etmiş gibi sevap yazılır."

7094 - Kudame İbnu İbrahim el-Cümahî radıyallahu anh'ın
anlattığına göre: "Kendisi, Hz. Abdullah İbnu Ömer İbni'l-Hattab
radıyallahu anhüma'ya gidip geliyordu. Bu uğramaları esnasında yaşça delikanlı
ve üzerinde kırmızıya boyanmış iki parça giyecek vardı. Kudâme devamla der ki:
"Abdullah İbnu Ömer bize Resülullah aleyhissalatu vesselâm'ın kendilerine
şunu anlattığını söyledi: "Allah'ın kullarından bir kul dedi ki: "Ey
Rabbim! Senin zâtının celaline ve senin hâkimiyetinin azametine layık şekilde
sana hamd olsun." Bu hamd kulun amelini yazmakla muvazzaf iki meleği aciz
bıraktı. Onlar (bunun sevabını) nasıl yazacaklarını bilemediler. Bunun üzerine
melekler göğe çıktılar ve: "Ey Rabbimiz! Senin kulun öyle bir kelam
söyledi ki, nasıl yazacağımızı bilemiyoruz" dediler. AllahTeâla
hazretleri, -kulun söylediği sözü en iyi bilen olduğu halde-: "Benim kulum
ne söyledi?" diye sordu. Melekler: "Ey Rabbimiz! O kul: "Ya
Rabbi lekel-hamdu kemâ yenbaği li-Celâli vechike ve azîmi sultânike"
söyledi" dediler. Bunun üzerine Allah Teâla hazretleri o iki meleğe
buyurdu ki: "Kulum bana kavuşup da ben onu söylediği söze (hamde) karşılık
mükâfaatlandırıncaya kadar siz o sözü kulumun söylediği gibi yazınız"
buyurdu."

7095 - Hz. Aişe radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm sevdiği bir şeyi görünce: "Hamd o Allah'a mahsustur
ki sâlih şeyler sadece onun lütuf ve nimetiyle tamamlanır" derdi.
Hoşlanmadığı bir şey görünce de: "Her durum üzerine Allah'a hamd
olsun" derdi."

7096 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm şöyle derlerdi: "Elhamdulillah alâ
külli hail. Rabbi eüzu bike, min hâli ehli'n-nâr" (Her hal için Allah'a
hamdolsun. Ey Rabbim cehennem ehlinin halinden sana sığınırım."

7097 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah kuluna bir nimet verdiği
zaman kul "Elhamdülillah" derse, kulun verdiği (yani hamd demek
suretiyle ödediği, kendine sağlayacağı menfaatçe) aldığından efdal (üstün)
olur."

7098 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh'ın anlattığına göre:
"Kendisi ağaç dikerken yanına Resülullah aleyhissalâtu vesselâm uğrar ve:
"Ey Ebu Hureyre! Şu diktiğin nedir?" der.

"Kendim için bir fidan dikiyorum!" cevabını verir.
Aleyhissalâtu vesselam: "Sana, senin için daha hayırlı bir dikilecek fidan
göstereyim mi?" buyurur. Ebu Hureyre: "Göster! Ey Allah'ın
Resülü!" der. Bunun üzerine Aleyhissalâtu vesselâm: "Sübhanallahi
velhamdülillahi ve lâ ilahe illallahu vallahu ekber (Allah bütün noksan
sıfatlardan münezzehtir, bütün hamdler ona mahsustur. Allah'tan başka ilah yoktur,
Allah en büyüktür)" de! Bunu söylersen her bir kelimesi için sana cennette
bir ağaç dikilir."

7099 - Nu'man İbnu Beşîr radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah'ın
celalinden zikrettiğiniz tesbih (sübhanallah), tehlil (lâ ilahe illallah) ve
tahmid (elhamdülillah) cümleleri Arş'ın etrafında dönüp dururlar. Onlar tıpkı
arı oğulu uğultusu gibi uğultu çıkararak, sahiplerini andırırlar. Sizden biri,
Arş'ın civarında kendisini andırtan birisinin olmasından hoşlanmaz mı?"

7100 - Ümmü Hani radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm'a geldim ve: "Ey Allah'ın Resûlü! Bana (kolay ve
sevabı büyük) bir amel gösterin. Zira artık ben yaşlandım, zaafa ugradım ve
şişmanladım" dedim. Aleyhissalâtu vesselâm derhal şu cevabı verdiler:
"Yüz kere Allahuekber de! Yüz kere elhamdulillah de, yüz kere sübhanallah
de. (Bunu yapman senin için) Allah yolunda eğerlenip gemlenmiş yüz attan daha
hayırlıdır. (Kurban edilmiş) yüz deveden daha hayırlıdır. Yüz köle azad
etmekten daha hayırlıdır."

7101 - Ebu'd-Derdâ radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm bana dedi ki: "Sana sübhanallahi velhamdulillahi ve
la ilahe illallahu vallahu ekber" demeyi tavsiye ederim. Zira bu
kelimeler, günahları döker, tıpkı ağacın yapraklarını dökmesi gibi."

İSTİĞFAR

7102 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ben günde yüz
sefer Allah'a istiğfarda bulunurum."

7103 - Ebu Musa radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ben günde yetmiş kere Allah'a tevbe
ve istiğfarda bulunurum."

7104 - Huzeyfe radıyallahu anh anlatıyor: "Benim dilimde,
aile efradıma karşı bir ölçüsüzlük vardı. Fakat bu başkalarına olmazdı. Bu
halimi Aleyhissalâtu vesselâm'a söyledim. Resülullah: "İstiğfar bakımından
ne haldesin? (Bu kusurunun bağışlanması için günde yetmiş kere istiğfar
et!" buyurdular."

7105 - Abdullah İbnu Busr radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Amel defterinde
çok istiğfar bulunana ne mutlu!"

7106 - Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: "Resülullah
aleyhisselatu vesselâm şöyle dua ederdi: "Ey Allahım! Beni, güzel amel
işledikleri zaman(bunun mükâfaatıyla) müjdelenen ve hata işlediği zaman da
istiğfar edenlerden eyle!"

LA HAVLE VELA KUVVETE İLLA BİLLAH

7107 - Ebu Zerr radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm bana: "Sana cennet hazinelerinden bir hazineyi
haber vereyim mi?" buyurdular.

"Evet! Ey Allah 'ın Resülü!" dedim.

"Lâ havle velâ kuvvete illa billah (Gerek ibadet için gerek
dünyevî işlerim için muhtaç olduğum) bütün güç kuvvet Allah'tandır"
de!" buyurdular."

7108 - Hâzım İbnu Harmele radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a uğramıştım. Bana: "Ey Hâzım! Lâ
havle velâ kuvvete illa billah" de! Çünkü bu cümle cennet hazinelerinden
biridir" buyurdular."

RESÜLULLAH'IN DUASI

7109 - Hz. Enes İbnu Mâlik radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah şu duayı çok yapardı: "Allahümme sebbit kalbî alâ
dînike.(Allahım kalbimi dinin üzere sabit kıl." Bir adam: "Ey
Allah'ın Resülü! Biz sana iman ettiğimiz ve senin getirdiklerini tasdik
ettiğimiz halde bizim (âkibetimiz) için korkuyor musun?" dedi.
Aleyhissalâtu vesselâm adama şu cevabı verdi: "Kalpler, muhakkak ki Rahman'ın
parmaklarından iki parmağı arasındadır, onu (dilediği şekilde) döndürür."

Ravi der ki : "A'meş iki parmağını gösterdi. "

RESULULLAH'IN SIĞINMA TALEP ETTİĞİ ŞEYLER

7110 - İbnu Abbâs radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, Kur'ân'dan bir sure öğretir gibi şu duayı bize
öğretmişti: "Allahım! Cehennem azabından, kabir azabından, Mesih Deccâl'in
fitnesinden, hayat ve ölüm fitnesinden sana sığınırım."

7111 - Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm: "Allah'tan faydalı ilim dileyin, faydasız ilimden
Allah'a sığının" buyurdu."

7112 - Hz. Aişe radıyallahu anhâ'nın anlattığına göre:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm kendisine şu duayı öğretmiştir:
"Allahım ben senden hayrın her çeşidini isterim; yakın olsun, uzak olsun;
bildiğim olsun, bilmediğim olsun; bütün şerlerden de sana sığınırım; yakın
olsun, uzak olsun; bildiğim şer olsun, bilmediğim şer olsun. Allahım! Kulun ve peygamberin
Muhammed'in senden istediği şeyleri senden ben de istiyorum. Kulun ve
peygamberin hangi şerlerden sana sığınmışsa ben de o şerlerden sana
sığınıyorum. Allahım! Ben senden-, cenneti ve cennete götüren söz ve amel(de
beni muvaffak kılman)ı istiyorum. Ateşten ve ateşe götüren söz ve fiillerden de
sana sığınıyorum. Ve dahi benim hakkımda hükmettiğin her kaza ve kaderi hayırlı
kılmanı senden diliyorum."

7113 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm bir adama: "Namazda ne
diyorsun?" diye sordu. Adam: "Teşehhüdü (Ettahiyyatu, Allahümme
salli, Allahümme barik...) okuyorum. Sonra Allah'tan cennet diliyor ve cehennem
ateşinden O'na sığınıyorum. Ama vallahi ben, ne senin okuduğunu ne de Muaz'ın
okuduğunu bilmiyorum" dedi. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm (adama):
"Biz de senin okuduğun şeyler çerçevesinde okuyoruz" buyurdu."

7114 - Evs İbnu İsmail el-Beceli radıyallahu anh'ın anlattığına
göre: "Resülullah aleyhissalatu vesselâm vefat ettiği zaman, Hz. Ebu
Bekr'in şöyle söylediğini işitmiştir:

"Resülullah aleyhissalatu vesselâm benim şu makamımda ilk
yıl, ayağa kalktı -böyle söyleyince Hz. Ebu Bekr gözlerinin yaşını tutamayıp
ağladı- sonra dedi ki:

"Size doğru olmanızı sıdkı, tavsiye ederim. Çünkü sıdk birr
(denen Allah'ın rızasına götüren en iyi amelle beraberdir) ikisi de
cennettedir. Yalandan sakının. Çünkü o, fücürla beraberdir ve ikisi de
cehennemdedir. Allah'tan afiyet dileyin. Çünkü, kimseye Çünkü, kimseye yakinden
sonra afiyetten daha hayırlı bir şey verilmemiştir. Birbirinizle hasedleşmeyin.
Birbirinizle aranızdaki iyi münasebetleri kesişmeyin. Birbirinize sırt
çevirmeyin. Ey Allah'ın kulları kardeşler olun!"

7115 - Hz. Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kişinin yaptığı
dualar içerisinde en hayırlısı şudur: Allahümme innî es'eluke'l-mu'âfâte
fid-dünya ve'l-âhireti (Ey Allah'ım! Senden dünya ve ahirette afiyet
istiyorum),"

DUAYA KENDİNLE BAŞLA

7116 - İbnu Abbâs radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm buyurdular ki: "Allah bize ve Âd'ın kardeşine rahmet
eylesin."

İSM-İ AZAM

7117 - el-Kâsım (İbnu Abdirrahman) radıyallahu anh demiştir ki:
"Allah'ın, duada şefaat kılındığı taktirde, o duayı kabul ettiği ism-i
âzamı şu üç surededir: Bakara, Âl-i İmran ve Tâ-Hâ.

Ebu Ümâme radıyallahu anh'tan yapılan bir rivayette, bunun
benzeri Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'dan merfu olarak gelmiştir.

7118 - Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm şöyle yalvardılar: "Allahım! Ben, senin pak, güzel,
mübarek ve yüce nezdinde en sevimli olan, onunla dua edildiği taktirde hemen
icabet ettiğin, onunla senden istenince hemen verdiğin, onunla rahmetin talep
edilince rahmetini esirgemediğin, onunla kurtuluş talep edilince kurtuluş
verdiğin isminle senden istiyorum."

Hz. Aişe'nin belirttiğine göre, bir başka gün Aleyhissalâtu
vesselam'ın, kendisine "Ey Aişe! Kendisiyle dua edildiği taktirde icabet
ettiği ismi, Allah'ın bana gösterdiğini sen biliyor musun?" diye sormuştu.
Hz. Aişe der ki: "Ben: "Ey AIlah'ın Resülü! Annem babam sana feda
olsun, onu bana da öğret!" dedim. "Ey Aişe onu sana öğretmem uygun düşmez!"
buyurdu. Bu cevap üzerine ben de oradan uzaklaşıp bir müddet tek başıma
oturdum. Sonra kalkıp, başını öptüm ve: "Ey Allah'ın Resülü! Onu bana
öğret" diye ricada bulundum. O yine: "Onu sana öğretmem uygun olmaz,
ey Aişe! Onunla senin dünyevî bir şey talep etmen uygunsuz olur" buyurdu."

Hz. Aişe devamla der ki: "Ben de kalkıp abdest aldım, sonra
iki rekât namaz kıldım, sonra: "Allahım! Sana Allah isminle dua ediyorum.
Sana Rahman isminle dua ediyorum.Sana Birrurrahîm isminle dua ediyorum. Sana
bildiğim ve bilmediğim güzel isimlerinin hepsiyle dua ediyorum. Bana mağfiret
et, rahmet eyle" diye dua ettim."

Aişe devamla der ki: "Bu duam üzerine Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm güldü ve: "İsm-i âzam, senin yaptığın şu duanın
içinde geçti" buyurdu."

7119 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah Teâla
hazretlerinin doksandokuz ismi vardır, yüzden bir eksik. O, tektir, teki sever.
Kim bu isimleri ezberlerse cennete girer. Onlar şunlardır: Allah, el-Vahid,
es-Samed, el-Evvel, el-Ahir, ez-Zâhir, el-Bâtın, el-Hâlık, el-Bâri,
el-Musavvir, el-Melik, el-Hakk, es-Selâm, el-Mü'min, el-Müheymin, el-Azîz,
el-Cebbâr, el-Mütekebbir, er-Rahmân, er-Rahîm, el-Latif, el-Habîr, es-Semî',
el-Basir, el-Alîm, el-Azîm, el-Bârr, el-Müte'âl, el-Celîl, el-Cemîl, el-Hayy,
el-Kayyüm, el-Kâdir, el-Kâhir, el-Aliyyu, el-Hakîm, el-Karîb, el-Mucîb,
el-Ganiyyu, el-Vehhab, el-Vedüd, eş-Şekür, el-Mâcid, el-Vacid, el-Vâli,
er-Râşid, el-Afuvvu, el-Ğafür, el-Halîm, el-Kerîm, et-Tevvâb, er-Rabb,
el-Mecîd, el-Veliyyu, eş-Şehîd, el-Mübîn, el-Bürhân, er-Ra'üf, er-Rahîm,
el-Mübdiu, el-Mu'îd, el-Bâis, el-Vâris, el-Kaviyyu, eş-Şedîdu, ed-Dârru,
en-Nâfi'u, el-Bâki, el-Vâkî, el-Hâfıd, er-Râfi', el-Kâbıd, el-Bâsıt,
el-Mu'ızzu, el-Müzillü, el-Muksıt, er-Rezzâk, Zü'l-Kuvve, el-Metîn, el-Kâim,
ed-Dâim, el-Hâfız, el-Vekîl, el-Fâtır, es-Sâmi', el-Mu'tî, el-Muhyî, el-Mümît,
el-Mâni', el-Câmi', el-Hâdî, el-Kâfı, el-Ebed, el-Âlim, es-Sâdık, en-Nür,
el-Münîr, et-Tâmm, el-Kadîm, el-Vitru, el-Ahadu, es-Samedu, ellezi lem yelid
velem yüled ve lem yekün lehu küfüven ahad."

Zûhrî der ki: "Bana birçok ilim ehlinden ulaştığına göre, bu
Esmâu Hüsna'nın okunmasına "Lâ ilahe illallahu vahdehu lâ şerike leh.
Lehü'l Mülkü ve Lehü'I-Hamdu bi-yedihi'l-Hayr ve huve ala külli şeyin kadîr, la
ilahe illâllahu, lehül-Esmâu'l-Hüsnâ" diye başlanmalıdır."

BABANIN DUASI

7120 - Ümmü Hâkim Bintü Vedda'el-Huzâ'iyye radıyallahu anha
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm şöyle buyurdular:
"Babanın duası perdeyi deler (kabul makamına ulaşır)."

SABAH VE AKŞAM YAPILACAK DUALAR

7121 - Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın hâdimi Ebu Selâm
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalatu vesselâm şöyle buyurdular:
"Akşam ve sabaha erdiği vakit: "Radîtu billahi Rabben ve bi'I-İslâmi
dînen ve bi-Muhammedin nebiyyen (Rabb olarak Allah'tan, din olarak İslâm'dan,
peygamber olarak Muhammed'den razıyım" diyen bir müslüman veya insan veya
köle yoktur ki, o kimseyi Kıyamet günü razı ve memnun etmek Allah üzerine bir
hak olmasın."

YATAĞA GİRİNCE YAPILACAK DUA

7122 - Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm, yatağına girince, sağ elini yanağının
altına koyar sonra şu duayı okurdu:

"Allahümme, kınî azâbeke yevme teb'asu -ev tecme'u- ibâdeke
(Allahım! Kullarını yeniden dirilttiğin veya topladığın- gün beni azabından
koru."

EVDEN ÇIKINCA YAPILACAK DUA

7123 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, evinden çıktığı vakit şu duayı okurdu: "Bismillahi
la havle vela kuvvete illa billah, et-tüklânî alallah. (Allahın ismiyle. Dünya
ve ukbâ işlerine güç kuvvet Allah'tandır. Dayanağım Allah'dır."

7124 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Kişi evinin -veya
apartmanın- kapısından çıkınca, adama müekkel (nezaretçi) iki meleği vardır.
Adam: "Bismillah" deyince onlar: "Doğruya irşad edildin"
derler. "Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh" deyince, melekler:
"Korundun" derler. Adam: "Tevekkeltü alâllah" deyince
onlar: "İşin (sana bedel) görüldü" derler.

(Resülullah aleyhissalâtu vesselâm devamla) dedi ki: "Sonra
adamın iki karîni (yani onu günaha sürüklemek isteyen insî ve cinnî iki
şeytanı) onu karşılarlar. Melekler (o şeytanlara): "Hidayete erdirilen,
işi (Allah tarafından) görülen ve muhafaza altına alınan bir kimseden ne
istiyorsunuz?" derler "

SALİH RÜYA

7125 - Ebu Sa'îdi'l-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Müslüman kişinin
salih rüyası, peygamberliğin yetmiş cüzûnden biridir."

7126 - Ümmü Kürz el-Ka'biyye radıyallahu anhâ anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Peygamberlik gitti
fakat mübeşşirât (mû'minin göreceği güzel rüyalar) bâkidir."

7127 - Ebu Sa'îd ve İbnu Abbâs radıyallahu anhüm anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim, beni
rüyasında görmüşse mutlaka beni görmüştür. Çünkü şeytan benim suretime
giremez."

7128 - Ebu Cuheyfe radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim beni rüyasında görürse, o
uyanıkken beni görmüş gibidir. Çünkü şüphesiz, şeytan benim suretime girmeye
muktedir değildir"

7129 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Rü'ya üç kısımdır: Biri Allah'tan
bir müjdedir. Biri nefsin konuşmasıdır. Biri de şeytanın korkutmasıdır. Biriniz
hoşuna giden bir rü'ya görecek olursa, dilerse onu anlatsın. Eğer hoşuna
gitmeyen bir şey görürse onu kimseye anlatmasın, kalkıp namaz kılsın."

7130 - Avf İbnu Mâlik radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Rüya üç kısımdır: "Birkısmı;
âdemoğlunu üzmek için şeytandan olan korkulardır; birkısmı, kişinin uyanıkken
kafasını meşgul ettiği şeylerdendir; bunları uykusunda görür; birkısım rüyalar
da var ki, onlar peygamberliğin kırkaltı cüzünden birini teşkil eder."

Râvi Müslim İbnu Mişkem der ki: "Ben, Avf İbnu Mâlik
radıyallahu anh: "Sen, bu hadisi Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'dan
bizzat işittin mi?" dedim. Avf, (iki sefer tekrarla): "Evet! Ben bunu
Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'dan işittim. Ben bunu Resülullah
aleyhissalâtu vesselam'dan işittim" dedi."

HOŞLANILMAYAN RÜYA GÖRÜLÜNCE

7131 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Biriniz hoşuna
gitmeyen bir rüya görünce uzandığı zaman diğer yanına dönsün, üç sefer soluna
tükürsün. Allah'tan o rüyanın hayrını talep edip, şerrinden Allah'a
sığınsın."

7132 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a bir adam gelip: "Rüyamda başımın
vurulduğunu, (koparıldığını) sonra da yerde yuvarlandığını gördüm!" dedi.
Resülullah aleyhissalâtu vesselâm şöyle buyurdular: "Şeytan (birinize
rüyasında) gelir. O da bundan korkar. Sabah olunca, gidip bunu halka
anlatır."

RÜYA NEYE DAYANILARAK YORUMLANMALI?

7133 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Rüyada gördüğünüz şeylerin
isimlerini, o rüyayı yormada esas alın. Keza gördüklerinizin künyelerini veya
kinaye mânalarını da dikkate alın. Rüya, ilk yorumcuya göre (vuküa gelir,
öyleyse rastgele kimselere anlatmayın)."

7134 - Ümmü'l-Fadl radıyallahu anhâ'dan rivayet edildiğine göre:
"Kendisi (bir gün): "Ey Allah'ın Resülü! Rüyamda sanki sizin
uzuvlarınızdan birinin evimde olduğunu gördüm" demiş, Aleyhissalâtu
vesselam da: "Hayır görmüşsün. Kızım Fâtıma bir oğlan çocuğu dünyaya
getirir, sen onu emzirirsin" buyururlar.

Gerçekten de Hz. Fâtıma radıyallahu anhâ (bir müddet sonra) Hz.
Hüseyin veya Hasan radıyallahu anhümâ'yı doğurdu. Ümmü'I-Fadl da (kendi bebeği)
Kusam'ın sütüyle onu emzirdi.

Ümmü'I-Fadl (sözüne devamla) dedi ki: "Bir gün ben onu
Aleyhissalâtu vesselâm'ın yanına getirip kucağına koydum. Ç'ocuk (Resulullah'ın
kucağına) işedi. Bende çocuğun omuzuna vurdum. Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm müdahale ederek "Oğlumun canını yaktın. Allah sana rahmet
(mağfiret) etsin" buyurdıular."

7135 - Talha İbnu Ubeydillah radıyallahu anh anlatıyor:
"Belî (kabilesinden) iki kişi Aleyhissalâtu vesselâm'ın yanına geldiler.
İkisi beraber müslüman olmuştu. Biri gayret yönüyle diğerinden fazlaydı. Bu
gayretli olanı, bir gazveye iştirak etti ve şehit oldu. Öbürü, ondan sonra bir
yıl daha yaşadı. Sonra o da öldü."

Talha (devamla) der ki: "Ben rüyamda gördüm ki: "Ben
cennetin kapısının yanındayım. Bir de baktım ki yanımda o iki zat var.
Cennetten biri çıktı ve o iki kişiden sonradan ölene (cennete girmesi için)
izin verdi. Aynı vazifeli zat, bir müddet sonra yine çıktı, şehit olana da
(içeri girme) izni verdi. Sonra, adam benim için geri geldi ve:

"Sen dön, senin cennete girme vaktin henüz gelmedi!"
dedi. Sabah olunca Talha bu rüyayı halka anlattı. Herkes bu rüya(da şehid olan
zâtın sonradan cennete girmesine) şaştı. Bu, Resülullah'a kadar ulaştı, rüyayı
ona anlattılar. (Dinledikten sonra) Aleyhissalâtu vesselâm: "Burada
şaşacak ne var?" buyurdular. Halk: "Ey Allah'ın Resülü! Bu zat (din
için) çalışmada öbüründen daha gayretli idi ve şehit! de oldu. Ama cennete
öbürü ondan evvel girdi" dediler. Bunun üzerine Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm: "Berikisi ondan sonra bir yıl hayatta kalmadı mı?" dedi.

"Evet!" dediler. Aleyhissalâtu vesselâm: "Ve o
ramazan idrak edip oruç tutmadı mı, bir yıl boyu şu şu kadar namaz kılmadı
mı?" Halk yine: "Evet!" deyince, Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm: "Şu halde ikisinin arasında bulunan mesâfe gök ile yer
arasındaki mesafeden fazladır!" buyurdular."

LAİLAHE İLLALLAH DİYENE DOKUNULMAZ

7136 - Evs (İbnu Ebî Evs Huzeyfe es-Sakafi) radıyallahu anh
anlatıyor: "Biz Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yanında oturuyorduk.
O bize birkısım kıssalar anlatarak vâzu nasihat ediyordu. Derken bir adam
gelerek, gizli bir şeyler söyledi. Resulullah: "Bunu götürüp öldürün!"
emretti. Adam geri dönünce, Resülullah onu çağırdı ve: "Allah'tan başka
ilah olmadığına şehadet edermisin?" diye sordu. Adam "Evet!"
deyince: "Gidin, bu adamı serbest bırakın! Zira ben, insanlarla onlar lâ
ilâhe illallah deyinceye kadar savaşmakla emrolundum. Bunu dediler mi, bana
onların kanları ve malları haram olur" buyurdu.

7137 - İmrân İbnu'I-Husayn radıyallahu anh anlatıyor: "Nâfi'
İbnu'l-Ezrak ve arkadaşları geldiler ve bana: "Ey İmrân helak oldun
(dinden çıktın)!" dediler. İmrân: "Hayır! İmran helak olmadı (dinden
çıkmadı)" dedi. Onlar ısrarla: "Evet evet helak oldun!" dediler.
İmrân: "Beni helak eden şey nedir?" dedi. Onlar: "Allah Teâla
hazretleri: "Fitne olmasın, dinin tamamı Allah için olsun diye onlarla
savaşın" buyuruyor" dediler. İmrân: "Evet biz onlarla savaştık
ve hatta onları sürdük. Dinin tamamı Allah içindi. Dilerseniz, ben size
Resülullah aleyhissalatu vesselâm'dan işittiğim bir hadisi rivayet
edeyim!" dedi. Onlar: "Onu Resülullah aleyhissaltu vesselâm'dan sen
mi işittin?" dediler. İmran: "Evet! Ben gördüm ki, Resülullah,
müşriklere karşı müslümanlardan müteşekkil bir ordu gönderdi. Askerler
müşriklerle karşılaşınca, aralarında çok şiddetli bir savaş oldu. Müşrikler
mağlup olup sırtlarını müslümanlara verdiler (saf dışı oldular). Sonra benim yakınlarımdan
bir adam müşriklerden birine mızrakla saldırdı. Adamın üzerine yürüyünce,
müşrik Eşhedü en lâilâhe illallah (Allah'tan başka ilah olmadığına şehadet
ederim), ben müslümanım" dedi. Fakat müslüman asker ona mızrağını saplayıp
adamı öldürdü. Adam Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yanına gelip: "Ey
Allah in Resülü! Helak oldum! (Yani büyük bir günah işledim)" dedi.
Aleyhissalatu vesselam bir iki sefer: "Ne yaptın?" diye sordu. Adam
yaptığını olduğu gibi anlattı. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm adama:
"Kalbini yarıp içinde ne olup olmadığına bakmalı değil miydin?" dedi.
Adam:

"Ey Allah'ın Resülü! Eğer kalbini yarsaydım içindekini
bilebilir miydim ?" diye sordu . Aleyhissalâtu vesselâm: "Sen adamın
hem sözünü kabul etmiyorsun hem de kalbindekini bilmiyorsun (olur mu böyle
şey!)" dedi. İmrân sözlerine devam etti: "Sonra Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, adam hakkında bir şey söylemedi. Adam da az bir zaman
yaşadı. Nihayet öldü. Biz onu defnettik. Ertesi günü adamın cesedi yerüstünde görüldü.
Halk: "Belki de bir düşman, kabrini deşip (kötülük için çıkarmıştır)"
dedi. Tekrar onu defnettik. Gençlerimize mezarı başında nöbet tutmalarını
söyledik. Buna rağmen cesedi tekrar mezardan dışarı atıldı. "Bekleyen
gençlerimiz uyumuş olabilirler" diye düşündük. Bir kere daha onu
defnettik. Bu sefer mezarını kendimiz bekledik. Ertesi gün yine cesedi kabirden
dışarı atıldı. Bunun üzerine, adamın cesedini dağlar arasında bir geçide
attık."

Hadise, bir başka rivayette İmrân İbnu'I-Husayn tarafından (biraz
farkla) şöyle anlatılmıştır: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm bizi bir
seriyyeye göndermişti. Sonra (savaşın bitiminde) müslümanlardan biri,
müşriklerden birine saldırdı..." hadisi yukarıdaki gibi anlattı. Şu
ilavede bulundu: "Toprak onun cesedini dışarı attı. Biz durumu
Resülullah'a haber verdik. Aleyhissalâtu vesselâm: "Bu toprak, ondan daha
şerir insanları da kabul eder. Fakat Allah Teâla hazretleri, size "lâ
ilahe illallah" kelâmının hürmetinin büyüklüğünü ders vermek istedi."

MÜ'MİNİN KANI MALI HARAMDIR

7138 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm Veda haccı sırasında buyurdular ki: "Bilesiniz!
Günlerin en ziyade haram olanları şu günlerinizdir. Bilesiniz! Ayların en
haramı da şu ayınızdır. Bilesiniz! Beldelerin en haramı da şu beldenizdir.
Bilesiniz! Kanlarınız, mallarınız birbirinize şu ayda, şu beldede şu gününüzün
haramlığı gibi haramdır. Acaba tebliğ ettim mi?" Halk: "Evet!"
dediler. Resülullah: "Ey Allahım şahid ol!" buyurdu."

7139 - Abduldah İbnu Amr radıyallahu anh anlatıyor: "Ben
Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ı Ka'be'yi tavaf ederken gördüm, şöyle
diyordu: "Sen ne temizsin, kokun da ne güzel! Sen ne yücesin, senin
hürmetin ne büyük! Muhammed'in nefsini elinde tutan Zat-ı Zülcelâl'e yemin
olsun! Mü'minin Allah katındaki hürmeti, senin hürmetinden daha büyüktür.
Mü'minin malının, kanının hürmeti de böyledir. Biz mü'min hakkında sadece
hüsn-i zanda bulunuruz."

7140 - Füdâle İbnu Ubeyd anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Gerçek mü'min, halkın, kendisinden
malı ve canı hususunda emîn olduğu kimsedir. Hakiki muhâcir de hata ve
günahlardan hicret (terk) eden kimsedir."

YAĞMA YASAKTIR

7141 - Sa'lebe lbnu'l-Hakem radıyallahu anh anlatıyor: "(Bir
gazvede) düşmanın koyun sürüsüne rastlamıştık. Hemen yağmaladık ve tencereleri
kurduk. Resülullah aleyhissalatu vesselâm tencerelerimizin yanından geçti (ve
onları gördü). Kaldırmamızı emretti. Derhal hepsini devirdik. Sonra:
"Yağma helal değildir" buyurdu."

MÜSLÜMANA SÖVMEK FISKTIR

7142 - Ebu Hureyre ve İbnu Ebi Vakkâs radıyallahu anhüma
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Müslümana sebbetmek (sövmek) fısktır, öldürmek de küfürdür."

BİRBİRİNİZİ BENDEN SONRA ÖLDÜRMEYİN

7143 - Sunâbih el-Ahmesi radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Bilesiniz! Havz(-ı
kevser)e ilk geleniniz ben olacağım ve ben diğer ümmetlere karşı çokluğunuzla
övüneceğim. Benden sonra birbirinizi öldürmeyin."

MÜSLÜMANLAR ALLAH'IN ZİMMETİNDE (GARANTİSİNDE)DİR

7144 - Ebu Bekrı's-Sıddık radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Sabah namazını kim
kılarsa, o Allah'ın zimmetindedir. Allah'ın bu garantisini ihlal etmeyin. Kim
onu öldürürse, Allah, yüzüstü cehenneme atıncaya kadar öldürenin peşini bırakmaz."

7145 - Semüre İbnu Cündeb radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Kim sabah namazını
kılarsa, Allah'ın garantisi altındadır."

7146 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Mü'min, Allah katında, birkısım
meleklerden daha kıymetlidir."

ASABİYET

7147 - Füseyle'nin babası (Vâsile İbnu'l-Eska) radıyallahu anh
anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü dedim, kişinin kavmini sevmesi, (merdud
olan) asabiye midir?"

"Hayır buyurdular, asabiye, kişinin zulümde kavmine yardımcı
olmasıdır."

SEVADU'L-A'ZAM (EKSERİYET)

7148 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Ümmetim dalâlet (bâtıl) üzerinde
toplanmaz. Öyleyse bir ihtilâf görünce, size çoğunluğu iltizam etmenizi tavsiye
ederim.

7149 - Hz. Mu'az İbnu Cebel radıyallahu anh anlatıyor: "Bir
gün, Resülullah aleyhissalâtu vesselam, bir namaz kılmış ve namazı çok
uzatmıştı. Namazdan çıkınca biz: "Ey Allah'ın Resülü! Bugün namazı çok
uzattınız!" dedik. Şu açıklamayı yaptılar: "Ben bugün, bir ümit ve
korku namazı kıldım. Ben (namazda) aziz ve celil olan Allah'tan ümmetim için üç
şey talep ettim. Allah bunlardan ikisini verdi, birini vermedi. Ben Allah'tan
ümmetime, kendileri dışında bir düşman musallat etmemesini talep ettim, bu
talebimi kabul etti. Allah'tan ümmetimi (eski ümmetler gibi) toptan suda
boğarak helak etmemesini talep ettim. Allah bunu da kabul etti. Allah'tan
ümmetimin kendi aralarında savaşmamalarını talep ettim, Allah bunu reddetti."

7150 - Ebu Ümâme radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "(Benden sonra ümmetim içerisinde)
fitneler olacak. O fitnelerde, kişi mü'min olarak sabahlar, kâfır olarak
akşamlar, Allah'ın ilimle ihya ettikleri hâriç."

FİTNEDE TESEBBÜT (DİKKATLİ, SABIRLI OLMA)

7151 - Muhammed İbnu Mesleme radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:"Şurası muhakkak ki,
bir fitne, bir ayrılık ve bir ihtilaf olacak. Bu durum gelince, Uhud'a
kılıncınla git! Kırılıncaya kadar onu (taşa) çal. Sonra evinde otur. Hatta sana
günahkâr bir el veya ölüm gelinceye kadar (evinden çıkma)."

Nitekim (haber verilen bu fitne) çıktı ve ben Resülullah
aleyhissalâtu vesselam'ın söylediğini yaptım."

İKİ MÜSLÜMAN BİRBİRİNE KILIÇ ÇEKERSE

7152 - Ebu Musa radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam (bir keresinde): "İki müslüman birbirlerine kılıç
çekerlerse kâtil de maktül de cehennemdedir" buyurmuşlardı. Orada
bulunanlar: "Ey AIlah'ın Resülü! Katili anladık, cehennemdedir; ya
maktulün suçu ne?" dediler.

"Çünkü, o da kardeşini öldürmek istemişti"
buyurdular."

7153 - Ebu Ümâme radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Mertebe itibariyle insanların
Kıyamet günü Allah indinde en kötüsü, ahiretini, başkasının dünyası için helâk
eden kuldur."

FİTNEDE DİLİ TUTMAK

7154 - Abdullah İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Fitneden kaçının!
Çünkü o esnada dil, (tesir bakımından) kılıç darbesi gibidir."

7155 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Şurası muhakkak ki: Kişi, (bazan)
Allah'ın gazabına sebep olan bir kelâm eder, kendisi o sözde bir mahzur görmez.
Ama o söz sebebiyle, cehennem ateşinin yetmiş yıllık dibine iner."

7156 - Ebu'ş-Şa'şâ' rahimehullah'ın anlattığına göre, "İbnu
Ömer radıyallahu anhüma'ya: "Biz ümerânın yanlarına girer, bir çeşit
konuşuruz, yanlarından çıkınca da bir başka çeşit konuşuruz" denilmişti.
Onlara "Biz bunu, Resülullah aleyhissalâtu vesselam zamanında münafıklık
addederdik" dedi."

İSLÂM GARİB BAŞLADI

7157 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Şurası muhakkak ki İslâm garib
(eşine rastlanmadık bir şekilde) başladı tekrar garibliğe avdet edecek.
Gariblere ne mutlu."

FİTNEDEN KİMLER SALİM OLABİLİR

7158 - Hz. Ömer radıyallahu anh'ın anlattığına göre: "Bir
gün Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın mescidine gitmiştir. Orada Hz. Muaz
İbnu Cebel radıyallahu anh'ı Aleyhissalâtu vesselam'ın kabrinin dibinde oturmuş
ağlar bulmuş ve: "Niçin ağlıyorsun?" diye sormuştur. Hz. Mu'âz:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'dan işitmiş olduğum bir hadis
sebebiyle" demiş ve Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın hadisini
okumuştur: "Şurası muhakkak ki riyanın azı dahi şirktir. Kim Allah'ın
velisine düşmanlık yaparsa şüphesiz Allah ile savaşmaya çıkmış olur. Allah
itaatkâr, takva sahibi ve halktan uzak duran öyle (kendi halinde) kullarını
gerçekten sever ki, onlar görünmedikleri zaman aranmazlar (ehemmiyet
verilmedikleri için, yoklukları kimsenin dikkatini çekmez), hazır bulundukları
zaman (da meclislere, ciddi meşguliyetlere) çağırılmazlar, tanınmazlar.
Kalpleri pırıl pırıl hidayet kandilleridir. (Onları hiçbir şey şekke şüpheye
atamaz.) Her müşkil meselenin, ağır belanın altından kalkarlar."

7159 - Abdullah İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: 'İnsanlar, içerisinde
bir tane iyisini bulamayacağın yüz deve(lik bir sürü) gibidirler."

ÜMMETLERİN AYRILMASI

7160 - Avf İbnu Mâlik radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Yahudiler yetmişbir fırkaya
bölündüler, onlardan sadece bir fırka cennetliktir, yetmiş fırka
cehennemliktir. Hıristiyanlar ise yetmişiki fırkaya bölündüler. Bunlardan da
yetmişbir fırka cehennemliktir, sadece biri cennetliktir. Muhammed'in nefsi
elinde olan Zât-ı Zülcelâl'e yemin olsun! Benim ümmetim yetmişüç fırkaya
bölünecek, bunlardan biri cennetlik, yetmişikisi cehennemliktir."

"Ey Allah 'ın Resülü! Cennetlikler kimlerdir?" diye
sorulmuştu. "Onlar, cemaattir" buyurdular."

7161 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Muhakkak ki, İsrailoğulları
yetmişbir fırkaya bölündü, ümmetim de yetmişiki fırkaya ayrılacak. Biri hariç
hepsi ateştedir. O hâriç olan cemaattir."

7162 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Sizler, kendinizden önce gelen
ümmetlerin sünnetine kulacı kulacına, arşını arşınına ve karışı karışına
muhakkak tıpa tıp uyacaksınız. Hatta onlar, daracık bir keler deliğine girseler
oraya siz de gireceksiniz."

Oradakiler, "Ey Allah'ın Resulü! (Onlar) yahudiler ve
hıristiyanlar mı?" diye sordular. Aleyhissalâtu vesselâm: "Bunlar
değilse kimler olur?" buyurdular."

KADIN FİTNESİ

7163 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Her sabah mutlaka iki melek nida
eder: "Kadından vay erkeğin haline!" ve "Erkekten vay kadının
haline!"

7164 - Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam mescidde otururken Müzeyre kabîlesinden bir kadın girdi,
çok süslüydü, zinetleriyle mescidin içinde bile pek çalımlı yürüyordu. Bunun
üzerine Aleyhissalâtu vesselâm: "Ey insanlar! Kadınlarınızı mescidde
süsler takınmaktan ve çalımlı yürümekten men edin! Zira İsrailoğulları,
kadınları zinet takınıp, mescidde çalımlı yürüyünceye kadar
lanetlenmediler" buyurdular."

EMR-İ Bİ'L-MÂ'RUF

7165 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm (bir gün): "Hiçbiriniz kendisini tahkir
etmesin" buyurmuştu. Yanındakiler: "Ey Allah'ın Resülü! Bizden biri
nefsini nasıl tahkir eder?" diye sordular. "Bir kimse öyle bir şey
görür ki, onunla ilgili birşey söylemesi Allah'ın onun üzerindeki hakkıdır.
Fakat o, bu hususta konuşmaz. (Yani, insanlardan çekinip konuşmamakla nefsini
tahkir etmiş, alçaltmış olur). Allah Teâla hazretleri de Kıyamet günü, ona:
"Şu şu meselede niye üzerine düşen sözü söylemedin?" diye hesaba
çeker. Adam: "Konuşmamı halk korkusu engelledi" der. Allah Teâla da:
"Sen (insanlardan değil), önce benden korkmalıydın" der."

7166 - Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm'ın yanına Habeşistan muhacirleri dönünce, onlara:
"Habeşistan diyarında gördüğünüz farklı şeylerden bana anlatmaz
mısınız?" buyurdular. Onlardan bir grub genç: "Elbette! Ey Allah'ın
Resülü!" dediler (ve anlatmaya başladılar): "(Bir gün) biz otururken,
onların yaşlı rahibelerinden biri, başının üstünde bir su küpü olduğu halde
yanımızdan geçti, onlardan bir gence rastladı. Genç elinin birini rahibenin
omuzları arasına koyup onu itti. Kadın dizlerinin üzerine düştü ve küpü
kırıldı. Kadın yerden kalkınca, gence yöneldi ve: "Ey zalim! Allah kürsüyü
kurup, evvelîn ve âhirîni toplayıp hesaba çektiği, el ve ayakların lisana gelip
yaptıklarını anlattıkları (o Kıyamet gününde) sen bana yaptığın zulmün ne demek
olduğunu bileceksin! Yarın Allah'ın huzurunda benim halimle, kendi halinin ne
olduğunu göreceksin!" dedi.

Râvi der ki: "Resülullah (bu anlatılanları dinledikten
sonra): "Rahibe doğru söylemiş, rahibe doğru söylemiş. Allah, zayıfların
intikamını güçlülerden almayan bir ümmeti nasıl takdis edip (günahlarından
arındırır?)" buyurdu."

7167 - Ebu Umâme radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
(hacc esnasında) birinci cemrenin yanında iken yanına bir adam gelerek:
"Ey Allah'ın Resülü! Hangi cihad efdaldir?" dedi. Aleyhissalatu
vesselâm adama cevap vermedi. Adam ikinci cemrede görünce tekrar aynı şeyi
sordu. Resülullah yine süküt buyurdular. Akabe taşlamasını yapınca, bineğine
binmek üzere, ayağını özengiye koyunca: "Soru sahibi nerdedir?" dedi.
Adam da: "İşte benim ey Allah'ın Resülü!" dedi. Aleyhissalâtu
vesselâm: "(En efdal cihad) zalim sultana karşı hakkı söylemektir!"
buyurdular."

KENDİNİZE DÜŞENE BAKIN

7168 - Hz. Enes İbnu Mâlik radıyallahu anh anlatıyor: "(Bir
gün) Ey Allah'ın Resülü! Emr-i bi'l-ma'ruf ve'n-nehy-i ani'l-münker'i ne zaman
terketmeliyiz?" diye sorulmuştu. Aleyhissalâtu vesselâm şu cevabı verdi:
"Aranızda, sizden önceki milletlerde zuhur etmiş olan şeyler zuhüra
başladığı vakit."

Biz: "Bizden önceki ümmetlerde ne zuhür etmişti?" diye
sorduk.

"Hükümdarlık küçüklerinizin elinde olduğu, fuhuş (her çeşit
çirkin ve kirli işler) büyüklerinizce işlendiği, ilim de rezillerinizin eline
geçtiği vakit" buyurdular."

Râvi Zeyd İbnu Yahya der ki: "Resûlullah aleyhissalâtu
vesselâm'ın "ilim rezillerinizin eline geçtiği vakit" sözünün
mânasının açıklanması, "İlmin, fasıkların (haramı alenen işleyen, farzları
alenen terkeden) eline geçmesi demektir."

7169 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah Teâla hazretleri, Kıyamet
günü kulu mutlaka hesaba çeker. Hatta şunu da söyler: "Münkeri gördüğün
zaman onu tatbik etmene mani olan şey ne idi?" Eğer Allah Teâla hazretleri
kula hüccetini söylemeyi telkin ederse kul şöyle der: "Ey Rabbim! Ben
senin rahmetini umdum ve insanlardan korktum (ve dinin reddettiği münkerlere
müdahaleyi bu sebeple terkettim)."

7170 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "(Bir gün)
Resülullah aleyhissalâtu vesselam yanımıza gelip şöyle buyurdular: "Ey
muhacirler! Beş şey vardır, onlarla imtihan olacağınız zaman (artık cemiyette
hiçbir hayır kalmamıştır. Onların siz hayatta iken zuhurundan Allah'a
sığınırım. (Bu beş şey şunlardır: )

l) Zina: Bir millette zina ortaya çıkar ve aIenî işlenecek bir
hale gelirse, mutlaka o millette tâun hastalığı yaygınlaşır ve onlardan önce
gelip geçmiş milletlerde görûlmeyen hastalıklar yayılır.

2) Ölçü-tartıda hile: Ölçü ve tartıyı eksik yapan her millet
mutlaka kıtlık, geçim sıkıntısı ve sultanın zulmüne uğrar.

3) Zekat vermemek: Hangi millet mallarının zekatını vermezse
mutlaka gökten yağmur kesilir. Hayvanlar da olmasaydı tek damla yağmur
düşmezdi.

4) Ahdin bozulması: Hangi millet Allah ve Resülünün ahdini (yani
düşmanla yaptığı anlaşmayı) bozarsa, Allah Teâla hazretleri o millete,
kendilerinden olmayan bir düşmanı musallat eder ve ellerindeki (servet)lerin
bir kısmını onlar alır.

5) Kitabullahla hükmetmeyi terk: Hangi milletin imamları
Kitabullahla ameli terkederek Allah'ın indirdiği hükümlerden işlerine gelenleri
seçerlerse, Allah onları kendi aralarında savaştırır."

7171 - Berâ İbnu Âzib radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, (bir defasında): "Onlara Allah lanet eder ve lanet
edenler de onlara lanet eder" buyurdu ve arkasından lanet edenler
ibaresiyle "yerde yürüyen hayvanlar" ın kastedildiğini
açıkladı."

7172 - Sevban radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu
vesselam buyurdular ki: "Ömrü sadece yapılan iyilik artırır. Kaderi de
sadece dua geri çevirir. Şurası muhakkak ki, kişi, işlediği günah sebebiyle
rızkından mahrum edilir."

BELAYA SABIR

7173 - Ebu Sa'îdi'l-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalatu vesselam hasta yatmakta iken yanına girdim. Elimi üzerine koydum,
hararetini, yorganın üstünden elimin altında hissettim. "Ey Allah'ın
Resülü! Hararetiniz çok fazla!" dedim.

"Biz (peygamberler) böyleyiz. Belalar bize katmerli gelir, buna
mukabil ücretleri de katmerli verilir" buyurdular.

"Ey Allah'ın Resülü! Hangi insanlar en çok bela
çekerler?" dedim. "Peygamberler!" buyurdular.

"Ey Allah'ın Resûlü! Sonra kimler?" dedim.

"Sonra sâlihler! buyurdular ve açıkladılar: Onlardan biri fakirliğe
öylesine müptelâ olur ki, kendini örten abadan başka birşey bulamaz. Onlar,
sizin bollukla sevindiğiniz gibi fakirlikle sevinirler."

7174 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Uhud (savaşı)
gününde Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın bir dişi kırıldı ve başından
yaralandı. Kan yüzüne akmaya başladı. Yüzündeki kanı hem siliyor hem de:
"Kendilerini AIlah'a çağıran peygamberlerinin yüzünü kana boyayan bir
kavim nasıl ıslah olur?" diyordu. Allah Teâla hazretleri (sanki bu sözleri
tevekküle uygun bulmayarak) şu ayeti inzal buyurdu:

"Kullarımın tedbir ve idaresinden senin elinde birşey yoktur
ve sen onların inkârlarından mes'ul değilsin. Allah dilerse onlara tevbe nasip
eder, dilerse zalim oldukları için onlara azab verir" (Âl-i İmran 128).

7175 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Bir gün Hz.
Cibril aleyhisselâm, Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yanına geldi. O
sırada Resülullah üzgün vaziyette oturuyordu. Sebebiyse Mekkelilerden biri
vurup yaralamıştı, mübarek vücutları kana boyanmıştı. Hz. Cebrail: "Neyin
var (niye üzgünsün)?" diye sordu. Aleyhissalâtu vesselâm: "Şunlar
bana yaptıklarını yaptılar!" dedi. CibrÎl: "Diler misin sana bir
mucize göstereyim?" dedi. Resülullah: "Evet bana (bir mucize)
gösterin!" buyurdu. Derken Cebrail aleyhisselâm, bulundukları vadinin
gerisindeki bir ağacı gösterdi: "Şu ağacı çağır!" dedi. O da hemen
çağırdı. Ağaç yürüyerek geldi önünde durdu. Cebrail aleyhisselâm: "Ona
söyle de geri gitsin!"dedi. Aleyhissalâtu vesselâm ağaca: "Geri dön!"
dedi, o da döndü, eski yerine vardı. (Bunu gören Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm, "üzüntümün zâil olması için) bu bana yeter!" buyurdu."

7176 - Übey İbnu Ka'b radıyallahu anh'ın anlattığına göre:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm Mi'rac gecesinde çok hoş bir koku
hissetti.

"Ey Cibril bu güzel koku nedir?" diye sordu. O da
anlattı:

"Bu mâşıta (berber) kadının, iki oğlunun ve kocasının
kabirlerinin kokusudur. Bunların hikâyesi şöyledir: Hızır aleyhisselâm, Benî
İsrail'in ileri gelenlerinden biriydi. Onun yol güzergahında manastırda oturan
bir rahib vardı. Hızır oradan geçtikçe rahib önüne çıkar, İslâmı öğretirdi.
Hızır büluğa erince babası onu bir kadınla evlendirdi. Hızır İslâmı hanımına
öğretti ve bunu kimseye haber vermemesi hususunda söz aldı. Kendisi kadınlara
yaklaşmazdı. Bu sebeple bir müddet sonra kadını boşadı. Aradan zaman geçince
babası, Hızır'ı bir başka kadınla evlendirdi. Hızır ona da İslam'ı öğretti ve
kimseye söylememesi için söz aldı. Bu sırrı o iki kadından biri tuttu, diğeri
ifşa etti. (Böylece onun İslâm'ı yaydığı ortaya çıktı.) Bunun üzerine Hızır
oradan kaçtı. Deniz ortasında bir adaya geldi. Odun kesmek için iki kişi oraya
geldi ve onu gördüler. Bunlardan biri Hızır'ı gördüğünü gizledi, diğeri ifşa
etti ve: "Ben Hızır'ı gördüm!" dedi. Ona: "Seninle beraber onu
başka kim gördü?" denildi. O: "Falan kimse!" dedi. Ona soruldu
ise de gördüğünü söylemedi. Onların dininde yalan söyleyen öldürülürdü. Zamanla
bu sır tutan adam öbür sır tutan kadınla evlendi. Bu kadın, Firavun'un kızının
başını tararken tarak elinden düştü. Kadıncağız: "Firavun helak
olsun!" dedi. Kız bunu babasına haber verdi. Kadının kocasından başka iki
de oğlu vardı. Firavun, onları da çağırttı. Bunları dinlerinden çevirmek için
Firavun ısrar etti. Onlar direndiler. O zaman Firavun: "Öyleyse sizi
öldüreceğim!"dedi. Karı-koca: "Bu, tarafınızdan bize bir ihsan
olur!" diye merdane cevap verdiler ve: "Madem öldüreceksin hiç olsun
bizi bir kabre koy!" dediler. O da öyle yaptı. Resülullah aleyhissatâtu
vesselâm, Mirac'ta iken güzel bir koku duydu, Cibril aleyhisselâm'a bunu sordu.
O da bu hâdiseyi anlattı."

7177 - Ebu'd-Derdâ radıyallahu anh anlatıyor: "Halilim
Aleyhissalâtu vesselâm bana şu vasiyette bulundu: "Hiçbir şeyi Allah'a
ortak kılma, hatta param parça edilsen, ateşlerde yakılsan da; bile bile hiçbir
namazını terketme; kim namazı bile bile terkederse ondan Allah'ın zimmeti
(garantisi) kalkar; içki içme, çünkü o, bütün kötülüklerin anahtarıdır."

FİTNE SEBEBİYLE ZAMANIN FENALAŞMASI

7178 - Hz. Muâviye radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Dünyanın bela ve fitneden başka
hiçbir şeyi kalmadı."

7179 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "İnsanlar öyle
aldatıcı yıllar görecek ki, o yıllarda yalancılar tasdik, doğru söyleyenler
tekzib edilecekler. Keza o yıllarda hâine itimad edilecek, emin kimseye de
hainsin denecek. O zaman ruvaybıda adam amme işinde söz sahibi olacak."

"Ruvaybıda kimdir?" diye sorulmuştu. "Amme
işlerinde (söz sahibi olan) değersiz adam" diye cevap verdi."

7180 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "İyi hurmalar
adilerinden ayıklandığı gibi siz de ayıklanacaksınız. İyileriniz gidecek,
kötüleriniz kalacak. (O devirde kötülerin içinde kalmaktansa) elinizden gelirse
hemen ölün (ölün de hayırlı olanı tercih edin)."

7181 - Hz. Enes İbnu Malik radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "(İslam'ı yaşama)
işi gittikçe zorlaşacak. Dünya da (gerçek müslümanlara) gittikçe sırt
çevirecek. İnsanların da cimriliği artacak. Kıyamet ancak şerirlerin tepesine
kopacak. Mehdî, Hz. İsa'dan başkası değildir."

KIYAMET ALAMETLERİ

7182 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Fırat nehri,
altından bir dağı ortaya çıkarmadıkça Kıyamet kopmayacaktır. İnsanlar o altın
sebebiyle öldürülecek. Öyle ki on insandan dokuzu öldürülecektir."

7183 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Mal dolup
taşmadıkça, fitneler zuhür etmedikçe ve herc (haksız, sebepsiz öldürmeler)
artmadıkça Kıyamet kopmayacaktır." Orada bulunanlar: "Herc nedir, ey
Allah'ın Resülü?" dediler. Aleyhissalatu vesselam: "Öldürmedir!
Öldürmedir! Öldürmedir!" diye üç kere tekrar etti."

KUR'AN VE (DİNLE İLGİLİ) İLİMLERİN YOK OLMASI

7184 - Ziyâd İbnu Lebîd radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm bir şey anlatarak: "İşte bu şey,
ilmin gitme anlarında olur" buyurdu. Ben: "Ey Allah'ın Resûlü! Bizler
Kur'ân'ı okur olduğumuz, evladlarımıza da okuttuğumuz, evlatlarımız da kendi
evlatlarına okutur olacakları halde ilim nasıl gider (kaybolur)?" dedim.
Aleyhissalatu vesselâm:

"Anasız kalasıca Ziyâd! Ben seni, Medine'nin en
fakihlerinden biri bilirdim. Şu, (gözümüzün önündeki) yahudi ve hıristiyanlar
kitapları olan Tevrat ve İncil'i okudukları halde onların içinde bulunanlarla
amel ediyorlar mı? (Demek ki keramet okumada değil, okunanı hayata geçirmekte,
yaşamakta ve tatbik etmektedir)" buyurdular."

7185 - Huzeyfe İbnu'I-Yemân radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:

Elbisenin nakşı silinip gittiği gibi İslâm da silinip gidecek.
Öyle ki oruç nedir, namaz nedir, hacc nedir, sadaka nedir? bilinemeyecek. Bir
gecede AIlah'ın kitabı götürülecek, ondan yeryüzünde hiçbir şey kalmayacak. Çok
yaşlı ihtiyar erkek ve kadınlardan birkısım insanlar sağ kalıp: "Biz
babalarımıza lâ ilâhe illallah kelimesi üzerine yetiştiğimiz için bu kelimeyi
söyleriz" diyecekler."

Huzeyfe bu hadisi anlatınca orada bulunan Sıla radıyallahu anh
kendisine: "O yaşlılar namaz nedir, oruç nedir, hacc nedir, sadaka nedir
bilmezken "Lâ ilâhe illallah" kelimesi onlara bir fayda sağlar
mı?" dedi. Huzeyfe (bu söze) cevap vermedi. Ama Sıla bu sorusunu üç kere
tekrarladı.. Her seferinde Huzeyfe onun sorusuna cevaptan kaçındı. Sonunda
üçüncü tekrar üzerine Sıla'ya yönelerek: "Ey Sıla kelime-i tevhid onları
(hiç olsun ebedî) cehennemden kurtarır" dedi ve bunu üç kere tekrar
etti."

EMANETİN GİDİŞİ

7186 - İbnu Ömer radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Aziz ve celil olan Allah, bir insan
helak etmek istedi mi, ondan önce hayayı çeker alır. Hayası bir kere gitti mi
sen ona artık herkesin nefretini kazanmış bir kimse olarak rastlarsın. Herkesin
nefretini kazanmış olarak rastladığın kimseden emanet çekilip alınır (artık o,
güvenilmeyen, kuşkulu kişidir). Kişiden emanet (güven) çekilip alınınca ona
artık hep hain ve herkesce hain bilinen biri olarak rastlarsın. Ona hep hain ve
hıyanetle bilinen biri olarak rastladın mı, sıra ondan merhametin çekip
çıkarılmasına gelmiştir. Ondan rahmetin çıkarıldığı vakit artık ona (Allah'ın
rahmetinden) kovulmuş, lânetlenmiş olarak rastlarsın. Ona sen kovulmuş,
lânetlenmiş olarak rastlayınca ondan İslâmiyet bağı çözülüp atılır."

KIYAMETİN BÜYÜK ALÂMETLERİ

7187 - Hz. Enes İbnu Ma'lik radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Şu altı şeyden
önce (ahirete bakan) iyi ameller işlemekte acele edin: "Güneşin battığı
yerden doğması, Duhân, dâbbetü'l-arz,Deccâl, herbirinize mahsus olan ölüm ve
(sizin salih amelinize mani olacak) âmme hizmeti."

7188 - Ebu Katade radıyallahu anh arılatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "(Kıyametin büyük) alâmetleri ikiyüz
(senesin)den sonra gelecektir."

7189 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Ümmetim beş tabakadır: İlk kırk
yıl, hayır ve takva ehlidir. Bunu takip edenler yüzyirmi yılına kadardır.
Bunlar merhamet sahibi, sıla-i rahme değer veren kimseler olacak. Sonra
yüzaltmış yılına kadar olanlar birbirlerine sırt çevirirler, aralarındaki
(kardeşlik bağlarını) koparırlar. Sonra da birbirlerini öldürme devri gelir. O
devirde kurtuluş isteyin, kurtuluş!"

Hz. Enes İbnu Mâlik radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ümmetim beş tabakadır. Her tabaka
kırk yıldır. Benim tabakam ve ashabımın tabakası ilim ve iman ehli insanların
tabakasıdır. İkinci tabaka kırk ile seksen yılı arasındaki (insanların)
tabakasıdır, bunlar hayır ve takva ehli insanlardır..." (Hz. Enes, sonra
hadisi yukarıdaki şekilde tamamladı.)"

7190 - Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kıyametin
kopmasına yakın (bazı insanlar günahları sebebiyle) "mesh"e (hayvan
süretine çevrilme), "hasf"e (yere batma) ve "kazf'e (taşlanma
azabı) uğrayacaktır."

7191 - Abdullah İbnu Amr radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ümmetimde hasf,
mesh ve kazf olacaktır."

DABBETU'L-ARZ

7192 - Abdullah İbnu Büreyde radıyallahu anhüma babası
(Büreyde)'den naklediyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm beni,
Mekke'ye yakın badiyedeki bir yere götürdü. Burası kuru bir yerdi, etrafı da
kumdu. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm: "Dâbbetu'l-arz bu yerden
çıkacak" buyurdu. İşaret edilen yerin eni ve boyu birer karıştı."

İbnu Büreyde dedi ki: "Bundan yıllar sonra haccettim. Babam
(o sahanın en ve boy uzunluğunda bir asasını bize gösterdi. Baktım ki, o asa
benim bu âsam ile şu ve bu kadardır."

YE'CÜC VE ME'CÜC

7193 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki:

"Ye'cüc ve Me'cüc (seddi) her gün kazarak nihayet güneşin
ışığını görmeye yakın, başlarındaki kişi onlara: "Haydi dönün, kazımıza
yarın devam ederiz!" der. Allah Teâla hazretleri, sabah oluncaya kadar
seddi eski güçlü haline iade eder. Bu hal onların müddetleri doluncaya kadar
devam edecek. Vakit dolup da Allah onları insanların üzerine göndermek istediği
zaman, aynı şekilde yine kazacaklar, güneşin ışığını görecekleri gedik
açılacağı zaman, başlarındaki "haydi dönün inşaallah yarın kazmaya devam
ederiz" diyecek. Onlar da "inşaallah!" diyecekler; ertesi günü
gelecekIer. Bu sefer seddi bıraktıkları gibi bulacaklar. Yine kazacaklar, bu
sefer insanların üzerine çıkacaklar ve (uğradıkları) suyu içip tüketecekler.
İnsanlar, onlara karşı kalelerine çekilecekler. Bu sefer onlar da oklarını göğe
atacaklar. Okları, üzeri kanlı olarak geri dönecek. Bunun üzerine Yecüc ve
Mecüc: "Biz yeryüzündeki insanları kahrettik ve göktekilere de galebe
çaldık" diyecekler. Sonra Allah, onların enselerine musallat olacak deve
kurtlarını gönderecek, bunlarla onları öldürecek."

Resülullah aleyhissalatu vesselam devamla dedi ki: "Nefsim
elinde olan Zât-ı Zülcelâl'e yemin olsun ki, yerdeki hayvanlar onların etlerini
yemek suretiyle muhakkak ki iyice semirecek ve memeleri sütle dolacaktır."

7194 - Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor:
"Mirac gecesinde, Resülullah aleyhissalâtu vesselam Hz. İbrahim, Hz. Musa
ve Hz. İsa ile karşılaştı. Kıyameti aralarında müzakere ettiler. Önce Hz.
İbrahim aleyhisselâm'dan başlayıp ona Kıyametten sordular. Onun Kıyamet
hakkında herhangi bir bilgisi yoktu. Sonra Hz. Musa aleyhisselam'a sordular.
Kıyamet hakkında onun da bir bilgisi yoktu. Söz Hz. İsa aleyhisselâm'a geldi.
O: "Kıyametin kopmasına yakın şeyler (alametler) hakkında bana bilgi
verildi. Ama Kıyametin kopma (vaktini) Allah'tan başka hiç kimse bilemez"
dedi. Sonra (Kıyametin alâmetlerin en biri olarak) Deccal'in çıkmasını anlattı.
Şunları söyledi: "Sonra ben inip onu öldüreceğim ve bundan sonra halk
memleketlerine dönecek. Bu defa onların karşısına Ye'cüc ve Me'cüc çıkacak ve
her tepeden hızla hücum edeceklerdir. Onlar giderken rastladıkları her suyu
içip tüketecekler ve uğrayacakları her şeyi bozup alt-üst edecekler. Bunun
üzerine halk feryat ederek Allah'tan yardım dileyecek. Ben de Ye'cüc ve
Me'cüc'ü öldürmesi için Allah'a dua edeceğim. (Duâm kabul görecek) ve yer
onların (leşlerinin) kokusu ile çok pis kokacak. Ben yine Allah'a dua edeceğim!
Allah da bir su gönderecek ve o su, onları taşıyıp denize atacaktır. Daha sonra
dağlar ufaltılıp dağıtılacak ve yer, derinin yarılıp genişletildiği gibi
yayılıp genişletilecek.

İşte söylenen bu hal vuküa gelince, insanlara yakınlığı
itibariyle Kıyametin, ev halkı ne zaman doğumu ile aniden karşılaşacaklarını
bilmedikleri hamile kadın gibi olacağı bana bildirildi."

Râvi el-Avvam demiştir ki: "Bunun tasdiki Kitabullah'da
bulunmuştur (Meâlen): "Nihayet, Ye'cüc ile Me'cüc'ün önündeki sed
açıldığında, her tepeden saldırmağa başlarlar" (Enbiya 96).

MEHDİ'NİN ÇIKMASI

7195 - İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor: "Biz,
Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yanında iken Beni Hâşim'den bir grub genç
geldi. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm onları görünce, gözleri yaşla doldu ve
rengi değişti. Ben: "(Ey Allah'ın Resülü!) Şimdiye kadar, mübarek
yüzünüzde hoşumuza gitmeyen bir manzara hiç görmemiştik, (şimdi ne oldu da bizi
üzen bir ifade ile karşılaşıyoruz?)" dedim. Şu cevabı verdiler:

"Biz öyle bir Ehl-i Beytiz ki, Allah bizim için dünyaya
mukabil ahireti tercih etmiştir. Benim Ehl-i Beytim benden sonra bela,
kaçırılma ve sürgüne maruz kalacak. Nihayet, meşrık (doğu) tarafından
beraberlerinde siyah bayraklar olan bir kavim gelecek. Bunlar hayır (saltanat)
isteyecekler, fakat istekleri yerine getirilmeyecek. Bunun üzerine onlar
savaşacak. Allah onlara yardım edecek. Bundan sonra istedikleri (hükümdarlık)
kendilerine verilecek. Ne var ki, onlar bunu kabul etmeyip emirliği Ehl-i
Beytim'den bir adama tevdi edecekler. Bu (Emîr) de, insanlar yeryüzünü daha
önce zulüm ile doldurdukları gibi, yeryüzünü adaletle dolduracaktır. Artık
sizden kim o güne yetişirse kar üstünde emeklemek suretiyle de olsa onlara
varsın (katılsın)" buyurdu."

7196 - Sevbân radıyallahu anh anlatıyor: "Reslülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Sizin hazinenizin yanında üç kişi
kavga edecek: Üçü de bir halifenin evladıdır. (Halifelik) bunların hiçbirine
nasip olmayacaktır. Sonra meşrık (doğu) cihetinden siyah bayraklar (taşıyan bir
ordu) zuhur edecek, hiçbir kavmin öldürmediği şekilde sizi öldürecek."

Ravi der ki: "Sonra (Aleyhissalâtu vesselam) ezberde
tutamadığım bir şey daha söyledi. Son olarak da: "Onları görünce onlara
derhal biat edin, kar üzerinde emekleyerek de olsa!" buyurdular. Çünkü o,
Allah'ın halifesidir, Mehdidir."

7197 - Hz. Ali anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm
buyurdular ki: "Mehdi bizden, ehl-i Beyt'imizdendir. Allah onu bir gecede
ıslah eder (yani tevbesini kabul eder, hizmetini yapacak hale getirir. Doğruyu
ilham eder ve muvaffak kılar)".

7198 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Biz Abdulmuttalib'in oğullarıyız.
Cennet ehlinin efendileriyiz: Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin ve
Mehdi."

7199 - Abdullah İbnu'l Haris İbni Cez'iz-Zübeydi radıyallahu anh
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm (bir gün): "Doğudan
birtakım insanlar çıkacak ve Mehdi için zemin hazırlayacak" buyurdular. O
Mehdi'nin hakimiyetini kastediyor."

MEZAHİM
(ŞİDDETLİ SAVAŞLAR)

7200
- Zî Muhmer radıyallahu anh'a müslümanların Rumlarla yapacağı savaş sorulunca,
Resülullah'tan şu hadisi nakletmiştir: "Rumlar sizlerle emin bir sulh
antlaşması yapacaklar. Sonra, siz ve onlar (başka) bir düşmanla savaşacaksınız
ve zafer kazanıp ganimet mallarını alıp (savaştan) salimen galip çıkacaksınız.
Sonra savaş yerinden ayrılıp tepeleri bulunan bir çayırlıkta mola vereceksiniz.
Orada haç ehlinden (hıristiyanlardan) bir adam haçı havaya kaldırarak:
"Haç galip oldu" diyecek, müslümanlardan bir adam kızarak kalkıp
(adamın elindeki) haçı kırıp ezecektir. İşte o zaman Rumlar sulh antlaşmasını
bozarak şiddetli bir savaş için toplanacaklar."

İbnu Mâce, bu hadisin, kendisine bir başka
vecihten de ulaştığını, hadisin o vechinde şu ziyadenin olduğunu belirtir:
"(Rumlar) şiddetli bir savaş için toplanacaklar. O zaman onlar seksen
sancak altında oldukları halde gelirler ve her sancakta onikibin asker
vardır."

7201
- Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalatu
vesselam buyurdular ki: "Şiddetli savaşlar vuküa geldiği zaman Allah
mevaliden (Arap olmayan müslümanlar) öyle bir ordu gönderecek ki atlarının
cinsi yönünden Arapların en kıymetlisi ve silah yönünden onların en iyisi olup
Allah, İslâm dinini onlarla te'yid (takviye) edecektir."

7202
- Amr İbnu Avf radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu
vesselâm buyurdular ki: "Müslümanların silahlarını koydukları yerin en
yakını Bevlâ'da olmadıkça kıyamet kopmaz."

Aleyhissalâtu vesselâm sonra: "Ey Ali,
ey Ali, ey Ali!" diye nida etti. (Hz. Ali)

"Annem babam sana kurban olsun,
(buyurun ey Allah'ın Resülü!)" dedi.

Aleyhissalâtu vesselâm: "Muhakkak ki,
sizler Benî Esfar'la (Rumlarla) savaşacaksınız. Sizden sonra gelecek
müslümanlar da onlarla savaşacaklar. Nihayet Allah yolunda hiçbir kınayanın
kınamasından korkmayan seçkin müslümanlar olan Hicaz halkı onlarla savaşa
çıkacaklar. Konstantin'i tesbih ve tekbirlerle fethedecekler. Onlar daha önce
benzerini elde etmedikleri ganimetler elde edecekler. Öyle ki (dirhem ve
dinarları sayıyla değil, kalkanla ölçerek taksim edecekler. Bu sırada biri
gelip şöyle diyecek: "Memleketinizde mesih çıktı: "Bilesiniz bu haber
yalandır. Artık o haberi tutan (inanan) da pişmandır, terkeden (inanmayan) da
pişmandır."

TÜRKLERLE
SAVAŞ

7203
- Ebu Sa'id radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm
buyurdular ki: "Sizler, gözleri küçük, yüzleri geniş-yuvarlak bir kavimle
savaşmadıkça Kıyamet kopmayacaktır. Onların gözleri çekirge gözleri gibi olup
yüzleri de kat kat deri ile kaplanmış kalkanlar gibidir. Kıl ayakkabılar
giyerler, deriden mamul kalkanlar edinirler ve atlarını hurma ağaçlarına
bağlarlar."

DÜNYAYA
KARŞI ZÜHD, (DÜNYAYA RAĞBET ETMEMEK)

7204
- Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın ashabından olan Ebu Hallâd radıyallahu
anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Bir
kimseye dünyaya karşı zühd ve az konuşma hasletlerinin verildiğini görürseniz
ona yaklaşın (ve sözlerini dikkatle dinleyin). Çünkü o hikmetli sözler
eder-veya ona hikmet ilham edilir-"

7205
- Sehl İbnu Sa'd es-Sâidî radıyallahu anh anlatıyor: "(Bir gün) Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm'a bir adam gelerek: "Ey Allah'ın Resülü! Bana öyle
bir amel gösterin ki, ben onu yaptığım taktirde Allah beni sevsin, halk da beni
sevsin" dedi. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm: "Dünyaya rağbet
gösterme, Allah seni sevsin, insanların elinde bulunanlara göz dikme ki onlar
da seni sevsin!" buyurdular."

7206
- Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm
hastalanmıştı. Sa'd İbnu Ebi Vakkâs geçmiş olsun ziyaretine gitti. Yanına
varınca Selman'ı ağlıyor buldu. Sa'd: "Niye ağlıyorsun? Ey kardeşim, sen
Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a arkadaşlık etmedin mi, şöyle değil mi,
böyle değil mi (diye ağlamasını abes kılan bir kısım faziletleri hatırlattı).
Selman radıyallahu anh şu cevabı verdi: "Ben şu iki şeyden biri için
ağlamıyorum: "Ben ne bir dünya düşkünlüğü ne de ahiret gafleti sebebiyle
ağlıyor değilim. Beni ağlatan Resülullah aleyhissalâtu vesselam'ın bir ahdidir.
O bana bir husus ahdetmişti, şimdi kendimi o ahdi tecavüz etmiş
görüyorum."

Sa'd: "Resülullah size ne ahdetmişti
?" diye sordu.

Selmân: "Aleyhissalâtu vesselâm bana:
"Birinize dünyalık olarak bir yolcunun azığı kadarı yeterli" diye
ahdetmişti. Ben kendimi bu haddi aşmış görüyorum. Sana gelince, ey Sa'd! Hüküm
verdiğin zaman hükmünden, (hak) taksim ettiğin zaman taksiminden, bir şeye
yöneldiğin zaman niyetinden Allah'tan kork."

Ravilerden Sâbit der ki: "Selman
radıyallahu anh'ın vefat ettiğinde geriye nafaka olarak sadece yirmi küsur
dirhemlik bir mal bıraktığı haberi bana geldi."

DÜNYAYA
İLGİ

7207
- Hz. Osman İbnu Affân radıyallahu anh anlatıyor: "Zeyd İbnu Sa'bît
radıyallahu anh gün ortasında Halife Mervan'ın yanından çıkmıştı. Ben: "Bu
saatte, Zeyd'i mutlaka sormak istediği bir şey için çağırmıştır" (diye
düşündüm ve kendisine kanaatimi) söyledim. Zeyd: "O bize, Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm'dan işittiğimiz bazı şeyler sordu. Ben Aleyhissalâtu
vesselâm'ın: "Kimin emeli dünya olursa Allah onun işini aleyhine
darmadağın eder, fakirliği iki gözünün arasında kılar, dünyadan eline geçen
miktar da kaderinde yazılandan fazla olmaz. Kimin de kasdi ahiret olursa,
Allah, onun (dağınık) işini lehinde toplar, zenginliğini kalbine koyar, dünya
nimetleri ona koşarak (kendiliğinden) gelir" sözünü anlattım."

7208
- Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim gam ve tasalarını bire indirir
ve sadece ahiret tasasına gönlünde yer verirse, onun dünyevi gamlarını Allah
izale eder. Kim de gam ve tasalarını dünya ahvaline dağıtacak olursa, Allah
onun, vadilerden hangisinde helak olacağına aldırış etmez."

DÜNYANIN
ALLAH KATINDAKİ DEĞERİ

7209
- Sehl İbnu Sa'd radıyallahu anh anlatıyor: "Biz (hacc sırasında)
Zülhuleyfe'de Resülullah aleyhissalâtu vesselam ile beraberdik. O, birden
şişkinlikten ayağı havaya kalkmış bir davar ölüsüyle karşılaştı. Bunun üzerine:

"Şu lâşenin, sahibine ne kadar değersiz
olduğunu görüyor musunuz? Nefsimi elinde tutan Zât-ı Zülcelâl'e yemin olsun, şu
dünya, Allah yanında, bunun sahibi yanındaki değersizliğinden daha değersizdir.
Eğer dünyanın Allah katında sivrisineğin kanadı kadar değeri olsaydı, kâfire
ondan ebediyen tek damla su içirmezdi" buyurdular."

7210 - Ebu Ümâme radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Benim nazarımda en ziyade gıbta
etmeye değer kimse şu evsafı taşıyan kimsedir: (Dünyevi yükü ve) hâli hafif,
namazdan nasibi fazla, insanlar içinde (adem-i şöhretle) gizli kalmış ve
kendisine (cemiyette) iltifat edilmemiş mü'mindir. Onun rızkı (zaruri
ihtiyaçlarına) yetecek kadardı, o buna sabretti, ölümü de çabuk geldi, az miras
bıraktı, kendisi için mâtem tutan kadın da az oldu."

7211 - Esmâ Bintu Yezid radıyallahu anhâ anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm (bir gün): "Size en hayırlınızı
haber vereyim mi?" diye sordu. "Evet! Ey Allah'ın Resûlü!"
dediler.

"Sizden o kimseler en hayırlıdır ki, onları görenler aziz ve
celil olan Allah'ı hatırlarlar" buyurdular."

7212 - İmrân İbna Husayn radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Şurası muhakkak
ki, Allah Teâla hazretleri, maddeten fakir, çoluk çocuk sahibi olup dilencilik
ve haram kazançtan kaçınan mü'min kulunu sever."

7213 - Abdullah İbnu Ömer radıyallahu anh anlatıyor:
"Muhacirlerin fakirleri, Allah'ın, zenginleri kendilerinden (mali
ibadetler yönüyle) daha üstün kıldığı hususunda dert yandılar. Aleyhissalâtu
vesselâm onlara: "Ey fakirler cemaati! Ben sizi, fakir muhacirlerin,
cennete zenginlerinden, (dünya ölçüleriyle beşyüz yıl olan) yarım gün önce
gireceklerini müjdelemeyeyim mi?" buyurdular."

Bu hadisi rivayet eden Musa rahimehullah şu ayeti okudu: "Ve
şüphesiz, senin Rabbin katındaki bir gün sizin saymakta olduğunuz bin yıl
gibidir" (Hacc 47).

FAKİRLERLE DÜŞÜP KALKMA

7214 - Ebu Sa'idi'I-Hudrî radıyallahu anh derdi ki :
"Fakirleri sevin. Zira ben Resülullah aleyhissalatu vesselâm'ın,
dualarında şöyle söylediğini işittim: "Allahım, beni fakir olarak yaşat,
fakir olarak ruhumu kabzet, ahirette de fakirler zümresinde haşret."

7215 - Habbâb radıyallahu anh "(Akşam, sabah, Rablerinin
rızasını dileyerek O'na dua edenleri yanından kovma. Onların hesabı senden
sorulmayacaktır, senin hesabın da onlara sorulmayacaktır, öyleyse onları kovup
da zalimlerden olma" (En'am 52) mealindeki ayetle ilgili olarak şunu
anlattı: "Akra' İbnu Habis et-Temîmî ve Uyeyne İbnu Hısn el Fezâri
Resülullah'ın yanına geldiler. Aleyhissalâtu vesselâm'ı Suheyb, Bilâl, Ammâr ve
Habbâb gibi zayıf müslümanlarla oturmuş buldular. (Bu gariban takımını)
Resülullah'ın etrafında görünce onları küçümseyip hakir gördüler. Aleyhissalâtu
vesselâm'a yaklaşıp başbaşa kaldılar (yani biz bir kenara çekildik). Onlar:
"Biz, senin bize hususi bir sohbet oturumu ayırmanı isteriz, tâ ki Araplar
bizim üstünlüğümüzü tanısınlar. Zira sana (her taraftaki) Araplardan (durmadan)
heyetler geliyor. Onların bizi bu (değersiz) köle bozuntularıyla beraber
görmelerinden utanıyoruz. Şu halde, her ne zaman biz sana gelirsek, onları
yanından kaldır. Biz gidince, dilersen yine onlarla beraber ol!" dediler.
Aleyhissalâtu vesselâm da: "Pekala!" diye cevap verdi. Bunun üzerine
onlar: "Bu teklifimizi bir yazı ile de tevsik et" dediler."

(Habbab) der ki: "Aleyhissalâtu vesselâm hemen bir kağıt
istedi, yazması için Ali radıyallahu anh'ı çağırdı. Biz hâla bir kenarda
oturmuş duruyorduk. Derken Cibril aleyhisselâm indi ve şu vahyi getirdi.
(Meâlen): "Sabah akşam Rablerinin rızasını isteyerek O'na yalvaranları
kovma. Onların hesabından sana bir sorumluluk yoktur. Senin hesabından da
onlara bir sorumluluk yoktur ki onları kovarak zulmedenlerden olasın"
(En'am 52). Ayet-i kerime daha sonra Akra' İbnu Hâbis ve Uyeyne İbnu Hısn'ı
zikrederek devam etti: "Böylece, "Aramızdan Allah bunlara mı iyilikte
bulundu?" demeleri için onları birbiriyle imtihan ettik. Allah
şükredenleri iyi bilen değil midir?" (En'am 53). Ayet şöyle devam etti:
"(Ey Muhammed) ayetlerimize iman edenler sana gelince: "Size selam
olsun!" de. Rabbiniz, sizden kim bilmeyerek fenalık işter de arkasından
tevbe eder ve nefsini düzeltirse, ona rahmet etmeyi kendi üzerine
almıştır" (En'am 54).

Habbâb devamla der ki: "Bunun üzerine Aleyhissalâtu
vesselâm'a yaklaştık, öyle ki dizlerimizi dizlerinin üzerine koyduk.
Aleyhissalâtu vesselâm bizimle otururdu. Kalkıp gitmek istediği zaman doğrulur
ve bizi öyle terkederdi. Bunun üzerine aziz ve celil olan Allah şu vahyi
indirdi: "(Sabah-akşam Rablerinin rızasını dileyerek O'na yalvaranlarla
beraber sen de sabret. Dünya hayatının güzelliklerini isteyerek gözlerini o
kimselerden ayırma -yani eşraf ile beraber oturma-. Bizi anmasını kendilerine
unutturduğumuz yani Uyeyne ve Akra'- ve işinde aşırı giderek hevesine uyan
kimseye uyma" (Kehf 28). Sonra onlara (yani mü'minlere ve kafirlere iki
kişinin misalini (Kehf 32-44) ve dünya hayatının misalini (Kehf 45) getirdi
(yani mezkur ayetleri bu maksatla inzal buyurdu).

Habbâb der ki: "(Bu hâdiseden sonra) biz (zayıf takımdan
olan sahabiler) Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'la beraber otururduk.
Aleyhissalatu vesselâm'ın kalkma saati gelince, O'nun kalkması için önce biz
onu terkederdik."

7216 - Ebu Saidi'l-Hudri radıyallahu anh anlatıyor:
"Reslülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Malı şöyle şöyle,
şöyle ve şöyle dağıtanlar hariç dünyalığı çok kazananlara yazıklar olsun!"
"Şöyle!" kelimesini Resülullah dört kere tekrar etti. Bunlarla
"sağından, solundan, önünden ve arkasından (hayır için harcayanlar"
demek istedi)."

7217 - Ebu Zerr radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "(Bu dünyada malca) en çok olanlar,
Kıyamet günü en aşağıda olacaklardır. Ancak malı şöyle şöyle (bol bol)
harcayanlar ve onu temiz yoldan kazananlar hariç."

7218 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Dünyalığı en çok
olanlar (âhirette rütbece) en aşağı olacaklardır. Ancak, malı şöyle şöyle şöyle
(hayır yolunda) harcayanlar hariç."

7219 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Yanımda Uhud dağı kadar altınım
olup da ondan bir miktar yanımda kaldığı halde (iki gün geçip) üçüncü bir
gecenin gelmesini sevmem. Bir borcu ödemek üzere (o altından) saklayacağım
miktar hariç."

7220 - Amr İbnu Gaylân es-Sakafi radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Ey Allahım! Kim
bana inanır, beni tasdik eder, ve her ne getirmiş isem onun senin yüce katından
olduğunu ve hak olduğunu bilirse, ona az mal, az evlat ver, ona, sana kavuşmayı
sevdir ve ölümünü çabuklaştır. Kim de bana inanmaz ve beni tasdik etmezse malını
ve evladını çok kıl, ömrünü de uzat."

7221 - Nükâde el-Esedî radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm beni, bir adama göndererek onun dişi
devesini meniha olarak (bir müddet sütünden istifade etmek için) istedi. Adam
talebi kabul etmedi. Bunun üzerine, Aleyhissalâtu vesselâm bir başka adama
(aynı maksatla) yolladı. Bu zât, Efendimize sağmal bir deve yolladı. Resulullah
deveye bakınca: "Allahım, deveyi onu göndereni mübarek kıl!" diye dua
buyurdu."

Nükâde der ki: "Resulullah aleyhissalâtu vesselâm'a:
"Onu getireni de (deyin)" dedim. Aleyhissalatu vesselam: "Onu
getireni de (mübarek kıl)" dedi. Sonra devenin sağılmasını emretti. Deve
sağıldı fakat derhal yine memeleri süt doldu. Resûlullah aleyhissalatu vesselâm:
"Allahım, falanın malını çoğalt!" diye, önce reddeden kimse için de
dua etti. Devesini gönderen için de: "Allahım, falanın rızkını gün be gün
eyle" diye dua etti."

KANAAT

7222 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Kıyamet günü, dünyada iken yetecek
kadar rızık verilmiş olmasını temenni etmeyecek ne fakir ne de zengin
olacaktır."

HZ. PEYGAMBERİN AİLESİNİN MAİŞETİ

7223 - Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: "Âl-i Muhammed
aleyhissalâtu vesselâm'ın, bazan bir ay geçer, hücrelerinin hiçbirinde ateş
yanmazdı."

Hz. Aişe'nin ravisi Ebu Seleme der ki: "Ben Aişe radıyallahu
anhâ'dan sordum:

"Öyleyse bu esnada ne yerlerdi?" Şu cevabı verdi:

"İki siyah: Hurma ve su! Ancak, Ensardan komşularınız vardı.
Onlar sadâkatli komşulardı. Onların sağmal hayvanları vardı. Bunlar
hayvanlarının sütünden Aleyhissalâtu vesselâm'a gönderirlerdi. (O, bize de
içirirdi)" dedi. Muhammed (İbnu Mâce) der ki: "Ve onlar (yani Hz.
Peygamber'in hücreleri) dokuz taneydi."

7224 - Hz. Enes İbnu Mâlik radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselam tekrar tekrar buyurdular ki:
"Muhammed'in nefsini elinde tutan Zat-ı Zülcelâl'e yemin olsun ki, Âl-i
Muhammed'de hiçbir zaman akşamdan sabaha bir sa' miktarında ne zahire ne de
kuru hurma bulunmuştur."

Halbuki o sıralarda Aleyhissalâtu vesselam'ın dokuz zevceleri
vardı."

7225 - Abdullah İbnu Mesud radıyallahu anh anlatıyor:
"Resulullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "AI-i Muhammed'de
ancak bir müdd miktarı yiyecek maddesi sabahlamıştır" veya "Al-i Muhammed'de
bir müdd yiyecek (bile) sabahlamadı" buyurdular."

7226 - Süleymân İbnu Surad radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam bize geldi ve bir yiyecek (ikramına)
gücümüz yetmeksizin -veya bir yiyeceğe gücü yetmeksizin- üç gece kaldık.

7227 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a bir gün sıcak bir yemek getirilmişti.
Yedi ve yemekten çıkınca: "Elhamdülillah, şu şu vakitten beri mideme sıcak
bir yemek girmemişti" buyurdu."

ÂL-İ MUHAMMED'İN YATAĞI

7228 - Hz. Ali radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah
aleyhissalatu vesselam'ın kızı (Fatıma gerdek gecesi) bana gönderildi. Onun
gönderildiği gece yatağımız koyun derisinden başka bir şey değildi."

7229 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm, Ensar'dan bir zâtın kapısının üstüne yaptırdığı bir
kubbe gördü. "Bu nedir?" diye sordu. "Bu falancanın inşa
ettirdiği bir kubbedir!" dediler. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm:
"Böyle sarfedilen her mal, Kıyamet günü sahibine bir vebaldir!"
buyurdular. Bu söz Ensarî'ye ulaşmıştı. Kubbe'yi hemen yıktı. Sonra,
Aleyhissalâtu vesselâm oradan tekrar geçti, fakat kubbeyi göremedi, akibetini
sordu. "Sizin söylediğiniz kendisine ulaşınca yıktı" denildi. Bunun
üzerine Resülullah aleyhissalâtu vesselâm: "Allah ona rahmet kılsın, Allah
ona rahmet kılsın!" diye dua buyurdular."

TEVEKKÜL VE YAKiN

7230 - Halid'in oğulları Habbe ve Sev radıyallahu anhüm
anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm bir şey tamir etmekte iken
yanına girdik. O işte kendisine yardım ettik. "Başlarınız kımıldadığı
müddetçe rızık hususunda yeise düşmeyin. Zira insanı annesi kıpkızıl, üzerinde
hiçbir şey olmadığı halde doğurur, sonra aziz ve celil olan Allah onu her çeşit
rızıkla rızıklandırır" buyurdular."

7231 - Amr İbnu'l-As radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Şüphesiz, her derede, âdemoğlunun
kalbinden bir parça bulunur (yani kalp her şeye karşı bir ilgi duyar). Öyleyse
kimin kalbi bütün parçalara ilgi duyarsa, Allah onun hangi vadide helak
olacağına hiç aldırmaz. Kim de Allah'a tevekkül ederse, kalbinin her şeye (ilgi
kurarak dağılmasını önlemek için) Allah ona yeter."

HİKMET

7232 - Hz. Ebu Eyyub radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm'a bir adam gelerek: "Ey Allah'ın Resülü! Bana
(dini) öğret ve fakat çok özlü olsun!" dedi. Aleyhissalâtu vesselâm:
"Namazına kalktığın vakit (dünyaya) veda edenin (namazı gibi) namaz kıl.
Sonradan (pişman olup) özür dileyeceğin söz söyleme. İnsanların elinde bulunan
(dünyalık şeylerden) ümidini kesmeye azmet!" buyurdular."

7233 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Bir meclise oturup
hikmetli söz dinleyip, sonra bu meclisten bahsederken işittiği şeylerin sadece
kötü kısımlarını anlatan bir kimsenin misali, bir çobana gelip: "Ey çoban,
süründen bana bir koyun kes!" deyince, çobandan: "Git en iyisinin
kulağından tut al" iznine rağmen gidip sürünün köpeğinin kulağından tutan
adamın misalidir."

Ebu'l-Hasen İbnu Seleme de bu hadisin bir mislini rivayet etmiş,
ancak rivayetinde şu farklılığa yer vermiştir: "Sürünün en iyi koyununun
kulağını tut"

ALÇAK GÖNÜLLÜ OLMA

7234 - İbnu Abbâs radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Allah Teâla hazretleri buyurdular
ki: "Büyüklük benim ridamdır, azamet de benim izarımdır. Kim, bunlardan
birinde benimle iddialaşmaya kalkarsa, onu cehenıneme atarım."

7235 - Ebu Sa'îdi'l-Hudri radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kim Allah Teâla
hazretlerinin rızası için bir derece tevazu izhar eder (alçak gönüllü) olursa,
Allah, onu bu sebeple, bir derece yükseltir. Kim de Allah'a bir derece kibirde
bulunursa, Allah da onu bu sebeple bir derece alçaltır, böylece onu esfel-i safilîne
(aşağıların aşağısına) atar."

7236 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Medine ehlinden
bir cariye bile Resülullah aleyhissalatu vesselâm'ın elinden tutardı ve
Aleyhissalatu vesselâm elini onun elinden çekmezdi de, cariye ihtiyacı için,
O'nu Medine'nin istediği semtine çeker götürürdü. (Resülullah tevazu gösterir,
itiraz etmezdi)."

HAYA

7237 - Hz. Enes ve İbnu Abbâs radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Her dinin (kendine
has temel) bir huyu vardır. İslâm'ın bu huyu, hayadır."

7238 - Ebu Bekre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Haya imandandır. İman (sahibi) ise
cennettedir. Hayasızlık (ve bundan kaynaklanan kabalıklar, çirkin ve kırıcı
sözler) cefa (eziyet, zulüm, haksızlık)dan bir parçadır. Cefa (eden de)
cehennemdedir."

7239 - Ebu Sa'îdi'I-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın yanında oturuyor idik. (Bir ara):
"Size Abdulkays kabilesinin gönderdiği heyet geldi" buyurdular.
Halbuki içimizden hiç kimse (henüz heyetin geldiğini) görmemişti. Hakikaten
geldiler ve konakladılar. Sonra Aleyhissalâtu vesselam'ın huzuruna geldiler.
Onlardan Eşecc el-Asarî (adında biri) konaklama yerinde kaldı, o sonradan
geldi. Çünkü o, bir konağa indi, devesini ıhtırdı. Yolculuk elbisesini bir
kenara bıraktı. Sonra (taze elbise giyip, öyle) Aleyhissalâtu vesselam'ın
huzuruna çıktı. Resülullah aleyhissalâtu vesselâm da ona: "Ey Eşecc! Sende
aziz ve celil olan Allah'ın sevdiği iki haslet vardır: Hilm (acele etmemek) ve
teenni ile hareket etmek" buyurdular. Eşecc: "Ey Allah'ın Resülü! Bu
hasletler, cibilliyetimde (fıtratımda doğuştan getirdiğim) bir şey mi, yoksa
sonradan (iradı gayretimle) meydana gelen bir şey mi?" dedi. Aleyhissalâtu
vesselâm: "Hayır! Yaratılışında bulunan bir şeydi buyurdular."

7240 - İbnu Abbâs radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm Eşecc el-Asarî'ye: "Muhakkak ki sende Allah'ın
sevdiği iki haslet var: Hilm (acele etmemek) ve haya" buyurdular."

7241 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah indinde kişinin yuttuğu en
sevaplı yudum, Allah'ın rızasını düşünerek kendini tutup, yuttuğu ötke
yudumudur."

ALLAH KORKUSUYLA AĞLAMAK

7242 - Abdullah İbnu'z-Zübeyr radıyallahu anhüma'nın anlattığına
göre, "Kendilerinin müslümanlığı kabul etmeleri ile, Allah'ın onları
azarladığına dair (şu) ayetin inmesi arasında dört yıldan fazla zaman
olmamıştır."

"Onlar, daha önce kendilerıne kitap verilen ve zaman
geçtikçe kalpleri katılaşan kimseler gibi olmasınlar. Çünkü onların çoğu yoldan
çıkmış kimselerdi" (Hadid 16).

7243 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Çok gülmeyin,
çünkü çok gülmek kalbi öldürür."

7244 - Berâ radıyallahu anh anlatıyor: "Biz Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm'la birlikte bir cenazede beraberdik. Aleyhissalâtu
vesselâm kabrin kenarına oturup ağladılar, öyle ki (göz yaşlarıyla) toprak
ıslandı. Sonra da: "Ey kardeşlerim İşte (başımıza gelecek) bu aynı (ölüm
hadisesi) için iyi hazırlanın" buyurdular."

7245 - Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Sinek başı kadar
bile olsa, gözünden Allah korkusuyla yaş çıkan ve bu yaşı yanak yumrusuna
değecek kadar akan hiçbir mü'min kul yoktur ki, Allah onu (ebedi) ateşe haram
etmesin!"

7246 - Hz. Muaviye İbnu Ebi Süfyan radıyallahu anhüma anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Ameller kap(ta
bulunan madde) gibidir. En aşağısı (yani dipteki kısım) güzelse en yukarısı
(yani üst kısmı) da güzel olur; en aşağısı bozulursa en üstü de bozulur."

7247 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Eğer kişi namazını
herkesin gözü önünde kılınca (edebine uygun kılar) güzel yapar, tek başına
kimsenin görmediği durumda kılınca da (edebine uygun kılar) güzel yaparsa,
Allah Teâla hazretleri (onun ibadetinden memnun kalır ve: ) "Bu (kulluğunu
riyasız yapan) gerçek bir kulumdur" der."

7248 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "(Ey mü'minler!
Amel ve ibadetlerinizi) itidal üzere yapın, ifrattan kaçının. Zira sizden hiç
kimseyi (ateşten) ameli kurtaracak değildir."

Sahabiler: "Seni de mi amelin kurtarmaz, ey Allah'ın
Resülü!" dediler. Aleyhissalatu vesselâm: "Beni de, buyurdular. Eğer
Allah kendi katından bir rahmet ve fazl ile benim günahlarımı bağışlamazsa beni
de amelim kurtarmaz!" buyurdular."

RİYA VE SÜM'A

7249 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah'u Teâla hazretleri şöyle
buyurmuştur: "Ben her çeşit şirkten müstağniyim. Öyleyse, kim benim için
işlediği bir amele birden başkasını ortak ederse ben ondan uzağım ve benim için
yaptığı o iş, bana değil, ortak ettiği kimseyedir."

7250 - Ebu Saîd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam (bir gün) yanımıza geldi. Biz o sırada Mesîh Deccal'i
müzakere ediyorduk. Dediler ki: "Ben size, nazarımda sizin için Mesih
Deccal'den daha ürkütücü bir şeyi haber vereyim mi?"

"Evet! Ey Allah'ın Resûlü! Söyleyin!" dedik.

"Şirk-i hafidir (gizli şirk). Mesela, kişi kalkar, namaz
kılar, bu namazını, kendisine bakanlar sebebiyle güzel kılar, (işte bu, gizli
şirke bir örnektir)" buyurdular."

7251 - Şeddâd İbnu Evs radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ümmetim hakkında
en ziyade korktuğum şey, Allah'a şirktir. Bu sözümle, ümmetimin dönüp de tekrar
güneşe veya kamere veya puta tapacaklarını demek istemiyorum. Fakat beni
korkutan şey, Allah'tan başkası için yapacakları ameller ve (spor maksadıyla
kılınan namazda, sıhhat niyetiyle tutulan oruçta olduğu üzere, amellerde Allah
rızasından başka maksatları ön plana getirme gibi) gizli arzulardır."

7252 - Ebu Saîdi'l-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Her kim (ibadetini
gösteriş için) halka işittirirse, Allah o kimseyi (yani gayesini halka)
işittirir ve kim (ibadetinde) riyakarlık ederse Allah onun riyakârlığının cezasını
(dünyada) verir."

HASED

7253 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Hased (çekememezlik) hayırları yer
bitirir, tıpkı ateşin odunu yeyip tükettiği gibi. Sadaka hataları söndürür,
tıpkı suyun ateşi söndürmesi gibi. Namaz, mü'minin nürudur. Oruç ateşe karşı
perdedir."

BAĞY (ZULÜM VE KÖTÜ MUAMELE)

7254 - Hz. Aişe radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Sevabı en çabuk gelen hayırlı amel
mahlukâta iyilik ve sıla-i rahimdir. Cezası en çabuk gelen kötü amel de bağy
(mahlukata kötü muamele, zulüm) ve sıla-ı rahm'i kesmektir."

7255 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam: "Bana "mütevazi olun, birbirinizin hukukuna
tecavüz etmeyin" diye Allah Teâla hazretleri vahiyde bulundu"
buyurdular."

VERA' VE TAKVA

7256 - Abdullah İbnu Amr radıyallahu anhüma anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselam'a: "En efdal insan kimdir?"
diye sorulmuştu. "Kalbi mahmüm (pak), dili doğru sözlü olan herkes"
buyurdular. Ashab: "Doğru sözlülüğün ne demek olduğunu biliyoruz.
Mahmümu'l-kalb ne demektir?" diye sordu.

"(Mahmüm kalb), Allah'tan korkan tertemiz kalptir, içinde
günah yoktur, zulüm yoktur, kin yoktur, hased yoktur" buyurdular."

7257 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ey Ebu Hureyre,
verâ sahibi ol (harama götürme şüphesi olan şeylerden de kaçın) ki insanların
Allah'a en iyi kulluk edeni olasın! Kanaatkârlığı esas al ki insanların Allah'a
en iyi şükredeni olasın. Nefsin için sevdiğini insanlar için de sev ki (kâmil)
mü'min olasın. Sana komşu olanlara iyi komşuluk et ki (kâmil bir) müslüman
olasın. Gülmeyi az yap, zira çok gülmek kalbi öldürür."

7258 - Ebu Zerr radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Tedbir gibi akıl yoktur. Sakınmak
gibi vera' yoktur. İyi huy gibi haseb (itibar vesilesi) yoktur."

7259 - Ebu Zerr radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ben bir kelime -Osman dedi ki:
"Bir âyet"- biliyorum. Eğer insanların hepsi onu tutsaydılar hepsine
kâfi gelirdi." Ashab: "Ey Allah'ın Resülü, bu hangi ayettir?"
dediler, Aleyhissalâtu vesselâm: "Ve kim Allah'tan korkarsa, AIIah o
kimseye (darlıktan genişliğe) bir çıkış yolu ihsan eder" (Talak 2) ayetini
okudu."

KİŞİYİ İYİ SIFATLARIYLA ANMA

7260 - Ebu Züheyr es-Sakafi radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm bize, Nebavet veya Benavet'te -ravi
dedi ki: Benave, Taif'te bir yerdir- hitapta bulundu ve dedi ki: "Cennet
ehlini cehennem ehlinden tefrik edip bileceğiniz zaman yakındır." Ashab:
"Ne ile bileceğiz ey Allah'ın Resülü?" dediler. Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm açıkladı:

"(Kişiler hakkında yapacağınız iyilikle anma ve kötülükle
anma suretiyle, sizler, birbirinize karşı Allah'ın şahitlerisiniz, (sizin
hayırla yâdettikleriniz cennetliktir, zemmederek, kötülüyerek andıklarınız da
cehennemliktir)."

7261 - Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor: "Bir
adam, Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a: "Yaptığım işin iyilik veya
kötülük olduğunu nasıl anlayabilirim?" diye sordu. Aleyhissalâtu vesselâm:
"Komşunun "iyi yaptın!" dediğini işitirsen iyilik yaptın
demektir. Eğer "kötülük yaptın!" dediklerini işitirsen, kötülük
yaptın demektir" buyurdular."

7262 - İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Cennetlik kişi o kimsedir ki, Allah
kulağını hakkında halkın hayırlı övgüleriyle doldurmuştur, kendisi de hayırla
yadedildiğini işitir. Cehennemlik olan da, kendi kulakları, halkın hakkındaki
kötü anmalarıyla dolan ve bunu bizzat işiten kimsedir."

NİYET

7263 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Şurası muhakkak ki
insanlar Kıyamet günü niyetleri üzere diriltilecekler."

EMEL VE ECEL

7264 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "İhtiyar kimsenin
kalbi iki şeyin sevgisinde daima gençtir: "Hayat sevgisi, çok mal
sevgisi."

7265 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Eğer âdemoğlunun iki vadi dolusu
malı olsaydı bir üçüncüsünü isterdi. Onun nefsini ancak toprak doldurur. Allah
tevbe edenlerin tevbesini kabul eder."

AMELDE DEVAM

7266 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Farz olmayan
amelden gücünüz yettiği kadar yüklenin. Çünkü amelin hayırlısı devamlı
olanıdır, az bile olsa."

7267 - Hz. Cabir İbnu Abdillah radıyallahu anhüma anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm, bir taşın üzerinde namaz kılmakta olan
bir adamın yanından geçip Mekke'nin kenarına geldi. Orada bir müddet durdu.
Sonra ayrıldı. Adamı aynı vaziyette namaz kılıyor buldu. Bunun üzerine
Aleyhissalatu vesselam ayağa kalktı, ellerini birleştirdi, sonra şöyle hitap
etti: "Ey insanlar! Mutedil olun!" ve bu sözünü üç kere tekrarlayıp,
sonunda: "Siz ibadetten usanmadıkça, Allah da size ihsan etmekten
usanmaz!" buyurdular."

GÜNAHLARI HATIRLAMAK

7268 - Hz. Aişe radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm bana: "Ey Aişe! Ehemmiyetsiz görülen amellere karşı
aman dikkatli ol! Çünkü onlar için de Allah (tarafın)dan (vazifelendirilmiş)
araştırıcı bir melek vardır."

7269 - Sevbân radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Ümmetimden birkısım insanları
bilirim ki, Kıyamet günü Tihâme dağları emsalinde bembeyaz (tertemiz)
hayırlarla gelirler. Aziz ve celil olan Allah Teâla hazretleri o sevapları
saçılmış toz haline getirir (değersiz kılar, kabul etmez)."

Sevban dedi ki : "Ey Allah'ın Resülü! Onları bize tavsif et,
durumlarını açıkla da, bilmeyerek biz de onlardan olmayalım!"
Aleyhissalâtu vesselâm açıkladılar:

"Onlar sizin din kardeşlerinizdir. Sizin cinsinizden
insanlardır. Sizin aIdığınız gibi onlar da gece (ibadetin)den nasiplerini
alırlar. Ancak onlar, Allah'ın yasaklarıyla tenhâda başbaşa kalınca o yasakları
ihlâl ederler, çiğnerler."

TEVBE

7270 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Günahlarınız
semaya ulaşacak kadar çok bile olsa, arkadan tevbe etmişseniz, günahınız
mutlaka affedilir."

7271 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Allah, kulunun tevbesine şu adamın
sevinmesinden daha çok sevinir (yani razı olur): Adam yolculuk halindedir. Bir
susuz çölde bindiği devesini kaybetmiştir, onu aramaya koyulur. Sonunda
aramaları adamı cidden yorup aciz bırakınca (susuzluk ve sıcaktan olduğu yerde
ölmek üzere, yere yatar), elbisesini başına çekip örtünür. İşte kendisi o halde
iken, devesini kaybettiği yerde hayvanın ayak seslerini duyar. Yüzünden örtüyü
kaldırır ve karşısında devesini görür."

7272 - Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Günahtan tevbe
eden, bir günah işlememiş gibidir."

7273 - İbnu Makıl anlatıyor: "Babamla birlikte Abdullah İbnu
Mes'ud radıyallahu anh'ın yanına girdim. Bu ziyaret sırasında o:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'ın "pişmanlık tevbedir"
dediğini nakletti. Babam: "Aleyhissalâtu vesselâm'dan bunu bizzat işittin
mi?' diye sordu. Abdullah: "Evet!" dedi."

7274 - Abdullah İbnu Amr radıyallahu anh arılatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Allah Teala
hazretleri, kulun tevbesini, can boğaza gelmedikçe kabul eder."

ÖLÜMÜ HATIRLAMAK

7275 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resulullah
aleyhissalatu vesselâm ile birlikte idim. Ensardan bir zat gelerek
Aleyhissalâtu vesselâm'a selam verdi. Sonra da: "Ey Allah'ın Resülü!
Mü'minlerin hangisi en faziletlidir?" diye sordu. Aleyhissalâtu vesselâm:
"Huyca en iyisidir!" buyurdular. Adam: "Mü'minlerin hangisi en
akıllıdır?" diye sordu. Aleyhissalâtu vesselâm: "Ölümü en çok
hatırlayandır ve ölümden sonra en iyi hazırlığı yapandır. İşte bunlar en akıllı
kimselerdir" buyurdular."

7276 - Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Birinizin eceli
bir yerde olduğu zaman ihtiyaç onu oraya sıçratır. Sonra kalan ömrünün sonuna
varınca aziz ve celil olan Allah onun ruhunu orada alır. Kıyamet günü, o yer:
"Ey Rabbim! İşte bu, bana emanet ettiğin (cesed)dir!" der."

7277 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Ölü kabre konulur. Salih kişi,
kabrinde korkusuz ve endişesiz oturtulur. Sonra kendisine: "Hangi dinde
idin?" denilir. "İslâm dinindeydim" der. "Şu adam
nedir?" denilir. "O, Allah'ın Resülü Muhammed'dir, bize Allah
indinden açık deliller getirdi, biz de onu tasdik ettik" der. Ona: "Allah'ı
gördün mü?" denilir. O: "Allah'ı görmek hiç kimseye mümkün ve muvafık
değildir" der. Bu safhadan sonra cehenneme doğru bir delik açılır. Oraya
bakar, ateş alevlerinin birbirini kırıp yok etmeye çalıştığını görür.
Kendisine: "Allah'ın seni koruduğu ateşe bak!" denilir. Sonra ona
cennet cihetinden bir delik açılır ve onun güzelliklerine ve içinde bulunan
(nimet)lere bakar. Kendisine: "İşte senin makamın!" denilir ve yine
ona: "Sen bunlar hususunda yakîn (kesin iman) sahibi idin. Bu iman üzere
öldün, bu iman üzere yeniden diriltileceksin inşaallah!" denilir.

Kötü adam da kabrinde korku ve endişe ile oturtulur. Kendisine:
"Hangi dinde idin?" diye sorulur. "Bilmiyorum" diye cevap
verir. Kendisine: "Bu adam kimdir?" denilir. Halkı dinledim, bir
şeyler söylüyorlardı, onu ben de söyledim" der. Ona cennet cihetinden bir
delik açılır. Cennetin güzelliklerine, içinde bulunan nimetlerine bakar. Ona:
"Allah'ın senden uzaklaştırdığı şu cennete bak!" denilir. Sonra ona
cehenneme doğru bir delik açılır. Oraya bakar. Alevlerin birbirini yeyip
yoketmekte olduğunu görür. Ona: "İşte makamın burasıdır. Sen cehennemin
varlığı hususunda şekk (ve inkâr) içerisinde idin, bu şekk üzere öldün ve bu
şekk üzere diriltileceksin inşaallah!" denilir."

7278 - Hz. Câbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "(Mü'min) ölü, kabre girdimi, güneş
batışındaki haliyle ona temsil edilir. Bunun üzerine ölü oturup ellerini
gözlerine sürer ve: "Beni bırakınız namaz kılayım" der."

7279 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Sûrun iki sahibinin ellerinde iki
boynuz bulunur. Ne zaman (üflemekle) emrolunacaklarını dikkatle gözleyip
düşünürler."

7280 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Yahudilerden bir adam Medine çarşısında: "Hz. Musa'yı insanlar üzerine
seçen Zât'a yemin olsun!"demişti. Ensardan bir zât elini kaldırıp herife
bir tokat indirdi.

"Demek böyle dersin ha! Üstelik Resülullah aleyhissalatu
vesselâm aramızda olduğu halde!" dedi. Durum Resülullah aleyhissalâtu
vesselâm'a anlatıldı. Aleyhissalâtu vesselâm: "Aziz ve celil olan Allah
buyurmuştur ki: "Süra üfürülür ve Allah'ın dilediklerinden başka göklerde
kim var, yerde kim varsa düşüp ölür. Sonra bir daha süra üflenir ve onlar
kabirlerinden kalkıp bakışırlar" (Zümer 58). Ben, başını ilk kaldıran
olacağım. Ben, arşın ayaklarından birini tutan Hz. Musa aleyhisselâm ile
karşılaşırım. Bilemem, o başını benden öncemi kaldırdı, yoksa o, Allah'ın
çarpılıp yıkılmaktan istisna tuttuklarından mıdır? Kim de: Ben Yünus İbnu
Metta'dan daha hayırlıyım (üstünüm) derse şüphesiz yalan söylemiş olur."

7281 - Ebu Musa el-Eş'ari radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Kıyamet günü,
insanlar üç defa AIlah'a arzolunacaklar. İki arza mücadele ve mazeretlerden
ibarettir. Üçüncü arzaya (sunuşa) gelince, (insanların işlediği amellerin
yazılı olduğu defterler o zaman ellere uçacaklar (yani hızla verilecektir).
Artık defteri kimisi sağ eliyle tutacak ve kimisi sol eliyle tutacaktır."

7282 - Hz. Hafsa radıyallahu anha anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ben Bedir ve Hudeybiye'ye
katılanlardan hiç kimsenin cehenneme girmemesini ümid ederim" buyurdular.
Ben: "Ey AIlah'ın Resülü! Allah Teala hazretleri: "Sizden cehenneme
varmayacak hiç kimse yoktur. Bu senin Rabbin katında kesinleşmiş bir
hükümdür" (Meryem 71), buyurmadı mı?" dedim. Bunun üzerine
Aleyhissalâtu vesselâm: "(Ey Hafsa!) Sen Allah'ın: "Sonra biz,
Allah'tan korkup (O'na karşı gelmekten) sakınanları kurtarır, zalimleri de
toptan orada bırakırız" (Meryem 72) buyurduğunu işitmedin mi?"
buyurdu."

7283 - Rifa'a el-Cühenî radıyallahu anh anlatıyor: "Biz
Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'la birlikte bir seferden dönmüştük.
Buyurdular ki:

"Muhammed'in nefsi elinde olan Zât-ı Zülcelâl'e yemin olsun!
İman edib, sonra doğru yoldan ayrılmayan hiçbir kul yoktur ki cennete
sokulmasın. Siz ve iyi (dindar) nesliniz cennetteki meskenlere yerleşmedikçe
(diğer ümmetlerin mü'minleri olan) cennetliklerin cennete girmemelerini de ümit
ederim ve Rabbim ümmetimden yetmişbin kişiyi hesapsız olarak cennete dahil
etmeyi bana kesin vaadetti"

7284 - İbnu Abbâs radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Biz, ümmetlerin sonuncusuyuz ve
hesabı ilk görülecek olanlarız. Orada: "Ümmî ümmet ve peygamberi
nerededir?" denilir. Bilesiniz, biz sonuncu olan ilkleriz (yani dünyaya
gelişte sonuncuyuz, Kıyamet günü hesabı verip cennete girmede ilkleriz."

7285 - Ebu Bürde babasından anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kıyamet günü, Aziz ve celil olan
Allah, mahlükâtı topladı mı Ümmet-i Muhammed'e secde etmeleri için izin
verilir. Onlar Allah'a uzun bir secde yaparlar. Sonra: "Başlarınızı
(secdeden) kaldırın. Biz sayınız kadar (kâfirleri) ateşten, kurtuluş için
fidyeleriniz yaptık" buyurulacaktır."

KIYAMET GÜNÜ ALLAH'IN RAHMETİ

7286 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah
aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki:

"Aziz ve celil olan Allah semâvat ve arzı yarattığı gün, yüz
rahmet yaratmıştır. Bunlardan birini arza indirmiştir. İşte bunun sayesinde bir
anne çocuğuna karşı şefkat duyar, hayvanlar, kuşlar birbirlerine şefkat
duyarlar. Allah geri kalan doksandokuz rahmeti, Kıyamet günü için (kendine)
saklamıştır. Kıyamet gününde onları bu rahmetle yüze tamamlayacak."

7287 - İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: "Gazvelerinin
birinde Resulullah aleyhissalatu vesselâm'la beraberdik. Derken bir kavme
uğradı. "Siz kimsiniz?" diye sordu.

"Bizler müslümanlarız!" dediler. Bir kadın tandırına
yakacak atmakla meşguldü ve yanında bir oğlu vardı. Tandırın alevi yükselince
kadın çouğu uzaklaştırdı. Sonra kadın, Resülullah aleyhissalâtu vesselam'ın
yanına geldi ve: "Sen Allah Resulüsün öyle mi ?"dedi. Aleyhissalâtu
vesselam: "Evet!" deyince, "Annem ve babam sana feda olsun!
Allah Erhamü'r-Rahimin (yani merhametli olanların en merhametlisi) değil
mi?" dedi. Kadın, "Evet!" cevabını alınca bu sefer:
"Allah'ın kullarına olan rahmeti, annenin yavrusuna olan merhametinden
daha fazla değil mi?" diye sordu. Aleyhissalâtu vesselâm yine:
"Elbette!" buyurdu. Kadın: "Anne çocuğunu asla ateşe atmaz!
(daha merhametli olan Allah kullarını nasıl cehenneme atar?)" dedi. Bunun
üzerine Aleyhissalatu vesselâm ağlayarak başını eğdi. Sonra başını kadına doğru
kaldırarak: "Şüphesiz Allah, hak yoldan sapıp O'na itaat etmeye tenezzül
etrneyen ve tevhid kelimesini söylemekten imtina eden azgın kulundan başka
kullarına azab vermeyecektir" buyurdu."

7288 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ateşe sadece şakî olanlar girecektir."
Ashab: "Ey Allah'ın Resulü! Şaki kimdir?" diye sordu. Aleyhissalâtu
vesselam: "Allah için hiçbir ibadette bulunmayıp, hiçbir günahı
terketmeyen kimsedir" diye cevap verdi."

KEVSER HAVZI

7289 - Ebu Sa'î'di'I-Hudri radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Benim bir havuzum
var. Genişliği Ka'be'den Beytu'l-Makdis'e kadar uzanır. Suyu süt misali
bembeyaz. Yıldızlar adedince susakları var. Şurası muhakkak ki, Kıyamet günü
ben, peygamberler arasında ümmeti sayıca en çok olan kimseyim."

ŞEFAAT

7290 - Ebu Musa el-Eş'ari radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Ben, ümmetimin
yarısının cennete girmesi ile şefaat (sahibi olmam) arasında muhayyer
bırakıldım. Ben şefaati tercih ettim. Çünkü şefaat, daha şümullü ve ümmetimin
(toptan kurtuluşuna) daha yeterlidir. Şefaati siz müttakilere mahsus mu
biliyorsunuz? Hayır! O muttakiler değil günahkârlar, hatalılar ve pis işlere
karışan (müslüman)lar içindir."

CENNETİN VASFI

7291 - Enes İbnu Malik radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselâm buyurdular ki: "Şu dünya ateşiniz
var ya! Bu, cehennem ateşinin yetmiş cüzünden bir cüzdür. Eğer o, su ile iki
kere söndürülmemiş (harareti giderilmemiş) olsaydı, ondan faydalanamazdınız.
Şurası muhakkak ki, bu dünya ateşi, aziz ve celil olan Allah'a, bir daha eski
hararetine döndürmemesi için dua eder."

7292 - Ebu Sa'îd radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "(Cehennemde) kafirin vücudu büyür.
Öyle ki bir azı dişi Uhud dağından büyük olur. Vücudunun dişinden büyüklüğü,
sizden birinin vücudunun dişinden büyüklüğü gibidir."

7293 - Hâris İbnu Ukayş radıyallahu anh anlatıyor:
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "Şurası muhakkak
ki, benim ümmetimde öyle şefaati makbul kimseler var ki, birinin şefaatiyle
Mudar kabilesinin insanlarından daha çok kimse cennete girecektir. Benim
(davetime muhatap olan) ümmetimden öylesi de var ki, vücudu ateş için irileşir
ve cehennemin bir köşesini teşkil eder."

7294 - Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Ağlama, cehennem ahalisi üzerine
gönderilir. Bunun üzerine onlar da (ağlamaya başlarlar ve) gözyaşları
kuruyuncaya kadar ağlarlar. Sonra (yaş yerine) kan ağlarlar. Öyle ki yüzlerinde
kanallar meydana gelir. Eğer bu kanallara gemiler salınsa gemiler yürür."

7295 - Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resülullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Kıyamet günü ölüm getirilir. Sırat
üzerinde durdurulur ve: "Ey cennet ahalisi!" diye nida edilir.
Cennettekiler, (bu çağrı üzerine) içinde bulundukları (o güzel) yerden
çıkarılacakları korku ve heyecanıyla bakarlar. Sonra da: "Ey cehennem
ahalisi!" diye nida edilir. Onlar da içinde bulundukları (o fena) yerden
çıkarılacakları ümid ve sevinciyle bakarlar. (Ölüm gösterilerek) "Bunu
tanıyor musunuz?" denilir. (Cennetlikler ve cehennemlikler hepsi bir
ağızdan: ) "Evet! Bu ölümdür" derler."

Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdu ki: "Bundan sonra
emredilir ve Sırat üzerinde ölüm kesilir. Sonra her iki tarafa birden:
"Haydi bulunduğunuz hal üzere ebediyet sizindir, burada artık ölüm
yoktur" denilir."

CENNETİN EVSAFI

7296 - Ebu Sa'îdi'I-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Cennette bir karışlık
yer (ebedi olduğu için, fani olan) küre-i arz ve üzerinde bulunanlardan -dünya
ve içindekilerden- daha hayırlıdır."

7297 - Sehl İbnu Sa'd radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah
aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Cennette bir kamçılık yer (ebedi olduğu
için, fani olan) dünya ve içindekilerden daha hayırlıdır."

7298 - Üsâme İbnu Zeyd radıyallahu anh anlatıyor:
"Resulullah aleyhissalâtu vesselâm bir gün Ashab-ı Kiramına:
"İçinizde cennet için gayret edecek kimse yok mu? Zira cennetin eşi
yoktur. Kâ'be'nin Rabbine yemin ederim ki, cennet, parıl parıl parlayan
nurları, güzel kokulu üğrünen yeşillikleri, sağlam yüksek köşkleri, devamlı
akan nehirleri, çok çeşitli olgun meyveleri, güzel genç zevceleri, pek çok
takım elbiseleri ile yüksek, sağlam ve güzel saraylarda saadet ve yüz
parlaklığı içinde yaşanan ebedi mekandır" buyurdu. Sahabiler: "Biz
zaten onun için gayretteyiz, ey Allah'ın Resulü!" dediler. Aleyhissalâtu
vesselâm: "İnşaallah!" deyiniz" dedi ve sonra cihaddan söz açtı
ve ona teşvik etti."

7299 - Ebu Ümame radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah
aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: "Allah'ın cennete soktuğu hiç kimse
yoktur ki, onu yetmişiki zevce ile evlendirmiş olmasın. Bunlardan ikisi
hüru'l-ayn (siyah gözlü), yetmiş tanesi cehennemliklerden kendine düşen
mirasıdır. Bu kadınlardan herbiri şehvet çekicidir ve cennetlik her erkeğin
şehvet gücü dâimidir."

Hişam İbnu Halid der ki: "(Hadiste geçen)
"Cehennemliklerden kendine düşenmirası" ibaresinden maksad, cehenneme
giren erkeklerdir; bunların kadınlarına cennet ehli varis olurlar, tıpkı
Firavun'un hanımına varis olunduğu gibi."

7300 - Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor:
"Resülullah aleyhissalâtu vesselam buyurdular ki: "(Cennette) sizden
herbirinin iki tane menzili vardır: "Bir menzili cennette, bir menzili de
cehennemde. Ölünce cehenneme girerse cennet ehli onun menziline varis olur.
İşte Allah Teâla hazretlerinin şu sözü bu durumu teyid eder: "İşte onlar
varislerin ta kendileridir" (Mü'minün 10)."

Kütüb i Sitte Hadis ansiklopedisi - tam 7.300 hadis - Faqe 15 Elhamdilahirabilalemin

Kütüb i Sitte Hadis ansiklopedisi - tam 7.300 hadis - Faqe 15 Elhamdilahirabilalemin

» **Bir Hadis**
» HADİS-İ ŞERİF:
» Bir Hadis-i Serif
» Evliyalar Ansiklopedisi