VLERA E MËSHIRËS
Një ditë Abdullah bin Mubarek pa në në ëndërr dy engjëj që zbritën nga
qielli. Po flisnin me njëri-tjetrin:
-
Këtë
vit bënë
300 mijë veta. Asnjërit s’iu pranua haxhi. Abdullah bin Mubarek i
pyeti: “Asnjërit nga ato që erdhën nuk iu pranua”?
-
Në
zonën e Damaskut jeton një njeri me emrin Ali bin Muafak, megjithëse s’ka
shkuar në
, meqë ka bërë nijetin e haxhit i është pranuar haxhi dhe i është
bërë dhuratë sevapi i të gjithë haxhinjëve.
Kur u zgjova mendova të shkoj e ta
vizitoj këtë person. Shkova në Damask e kërkova dhe e gjeta. Kur ia tregova
atij ëndrrën që kisha parë, më tha:
-
Kam
tre vjet rresht që bëjn nijet të shkoj në
. Këtë vit mblodha 500 akçe (lloj
paraje). Në momentin që po nisesha, gruaja dëgjoi erë mishi që vinte nga
fqinjët, dhe këmbënguli që të shkoja e të kërkoja një copë. Shkova kërkova, por
nuk ma dhanë. Më thanë: “Fëmijët kanë tre ditë që janë të uritur. Për këtë
arsye po pjekim një kafshë mishi i të cilësh është haram. Ne do të hajmë se e
kemi të domosdoshme, ndërsa për ju nuk është hallall që të hani.” Për këtë
arsye ia dhashë atyre sadaka të 500 akçet dhe nuk shkova në
.”