Në kohen e halifit Ali Ibën Ebi Talibit r.a një muslimanë ishte akuzuar se ekishte vrarë një idhtarë të librit dhe kështu nëpërmjet procesit gjyqësor ishte argumentuar se ai ishte vrasësi.
Aliu r.a kishte urdhëruar që të kryhet hakmarrja (vrasësi të mbytej). Mirëpo vëllau i të vrarit kishte shkuar te halifi dhe i kishte thënë: ‘’Unë heq dorë prej Hakmarrjes’’ Aliu r.a i quditur i u përgjigj: ‘’A mos të ka kërcnuar apo friksuar dikush??’’
Njëriu i u përgjigj: ‘’Jo, por pranoi ta marr shpërblesen (për gjakun me dije) sepse e di se vëllau im nuk do të me vdekjen e këtij të riu’’
Halifi Aliu r.a i gëzuar e liroi vrasësin dhe tha: ‘’KUSH ËSHTË NËN UDHËHEQJEN TONË ( Krishter e Jahudi) GJAKU I TYRE ËSHTË I VLEFSHËM SIKURSE GJAKU YNË (dmth jeta e tyre është e mbrojtur me sheriat-ligj sikurse jeta e ndonjë Muslimani),
NDËRSA AI KA TË DREJTË EDHE NË SHPËRBLESË QË ËSHTË E NGJASHME SIKURSE SHPËRBLESA JONË (dmth sikur me rastin e vrasjes së ndonjë Muslimani)’’.
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
