Hutbeja për 100 vjetorin e shtetit shqiptar

Falënderimet dhe lëvdatat më të mëdha janë për Allahun e Madhëruar, Zotin dhe Krijuesin e të gjitha botëve. Selami dhe përshëndetjet tona qofshin edhe për të Dërguarin e Allahut, Muhammedin Alejhisselam, mbi familjen e tij të madhe, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që jetuan me të vërtetën në zemër.

***

“Gjuha jonë sa e mirë!
Sa e ëmbël, sa e gjerë!
Sa e lehtë, sa e lirë!
Sa e bukur, sa e vlerë!” (Naim Frashëri)

E nisa këtë hutbe me këto vargje të Naim Frashërit, duke dashur që, në këtë ditë nëntori, me rastin e ditës së alfabetit shqip, i cili dje i ka mbushur 104 vjet nga kur u themelua në Manastir, të tregoj se edhe neve Zoti na fali një gjuhë dhe atdhe të bukur.

Të dashur vëllezër e motra, brenda kësaj jave do të kemi dy ditë të shënuara, ashtu siç patëm ditë të shënuara në tërë këtë muaj. Madje, mendoj se është urtësia e Allahut që ky nëntor i këtij viti është muaji që arriti, të paktën për ne, t’i bashkojë fenë dhe kombin, sikur në një kuti. Shihni se sa bukur na kanë mësuar të parët tanë kur kanë thënë: “Atdheu është kutia, feja është xhevahiri / Rron në kutit brënda e ruhet floriri. / Për të mbrojtur nderin na duhet kutija / Po s’pate kutinë shkon feja, inxhija.” (Hfz. Ali Korça).

I nderuari xhemat, të jesh atdhetar për të mirën e kombit tënd nuk është diç e urryer në Islam. Vetë pejgamberi ynë i dashur, Muhammedi a.s., kur u largua nga Mekeja, i tha këto fjalë të famshme: “Sa vend i bukur që je, sa e dashur je tek unë, sikur populli yt të mos më nxirrnin me dhunë, kurrë nuk do të banoja në ndonjë vend tjetër!”.

Edhe pse ai u largua nga vendlindja, ai mëngjes e mbrëmje i kthente sytë nga Mekeja e bekuar. Ai e donte atë. E donte, madje edhe shumë. Po vallë, ne si shqiptarë muslimanë, nga i kemi kthyer sytë? Sa ne jemi të frymëzuar nga ideali fetar për ta ruajtur nderin, familjen dhe vendin ku jetojmë? Sa ne i kemi kthyer sytë nga e kaluara jonë e ndritshme? Ku e kemi Shqipërinë tonë të ëndrrave? Ku e kemi Shqipërinë e gjakut dhe të sakrificës shekullore? Ne i gëzohemi faktit që kemi arritur të kemi një shtet shqiptar, dhe 100 vjetori i pavarësisë së Shqipërisë duhet të mirëpritet nga ne, por jo të festojmë vetëm sa për sy e faqe. Të festojmë dhe të bashkohemi; të festojmë por jo të urrehemi; të festojmë por edhe të vazhdojmë ta ndërtojmë Shqipërinë e vërtetë.

Të dashur xhemat, nesër ne kemi ditën e Ashurës, një ditë e madhe dhe e bekuar fetare, ndërsa të mërkurën do ta kemi 28 nëntorin, po ashtu, një ditë historike dhe e shënuar kombëtare. Po vallë, nëse dikush do të pyeste, se çfarë kanë të bëjnë këto ngjarje me ne këtu në St. Gallen? Atëherë, dua të them kështu: Të gjitha këto shënime duhet të jenë në funksion të vetëdijesimit tonë se vetëm të bashkuar do të mund t’ia dalim, çfarëdo qofshin sfidat dhe vështirësitë.

Nëse do t’i shikonim me vëmendje 100 vitet e fundit të shqiptarëve, do të shohim se e tërë sakrifica e patriotëve dhe intelektualëve ishte bashkimi ynë kombëtar dhe ruajtja e fesë. Sot, në këtë vit ku të gjithë festojnë për pavarësinë, duke përfshirë këtu edhe hoxhallarët, harrojmë se nga ana tjetër duart i kemi të përlyera në përçarje dhe copëtim, madje, edhe të asaj që kishim shpresa se do të ngelë e bashkuar midis nesh. Se di se si mund ky popull t’ju besojë atyre që flasin për unitet, mirëqenie, dashuri e bashkim, e nga ana tjetër e di fortë mirë se kush janë ata dhe sa i kanë të zhytura duart në kazanin e interesit individual.

Vëllezër të mi të dashur, sfida më e madhe për ne këtu është ta ruajmë “magjen” tonë, brumin e së cilës e përgatitëm me vite. Ky është brumi ynë, i islamit tonë, dhe ka aromën e duarve tona. Është brumi që u bë nga djersa jonë. Magjja jonë ka bukën e lezetshme tonën dhe e dimë fortë mirë se sa e shëndetshme është kjo bukë e jona.

Andaj, në këto ditë feste dhe përkujtimi për ne, dëshiroj t’ju porosis që të jemi shumë vigjilentë dhe të vendosim njëherë e përgjithmonë, do ta përkrahim unitetin, bashkimin dhe dashurinë midis nesh, apo do të vendosim të mbajmë anën e atyre që nuk duanë atdhe, xhami, shkollë dhe parti, të cilët, mbi të gjitha këto, kanë vendosur interesin individual, klanor apo lokal.

Pas tërë kësaj, po ua sjelli disa vargje të Kur’anit Fisnik, ku Allahu i Madhëruar thotë:

لَا يُكَلِّفُ اللَّـهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّـهُ بَعْدَ عُسْرٍ‌ يُسْرً‌ا

“All-llahu nuk ngarkon askënd, vetëm aq sa i ka dhënë mundësi; mirëpo pas vështirësisë All-llahu sjell çlirim.” (Et-Talak, 7).

وَمَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّـهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ‌ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُ‌ونَ

“Dhe çdo të mirë që e keni, ajo është prej All-llahut, madje edhe kur ju godet e keqja, ju vetëm te Ai e ngreni zërin (me lutje). (En-Nahl, 53)

Ne, me këtë rast e ngremë zërin tonë duke e lutur Allahun të na falë dashuri, unitet dhe mirëqenie. O Zoti ynë, dhurona forcën e faljes së njëri tjetrit dhe na jep mundësinë që të punojmë për të mirën e vatanit tonë dhe të fesë sonë. Urime pavarësia, urime viti i ri hixhri, urime abëcëja jonë e bukur. Sot festojmë 100 vjetorin e shtetit shqiptar, dhe inshallah pas 100 viteve të tjera, të festojmë Shqipërinë e vërtetë, të madhen dhe zemëraken.

(Hutbeja e Xhumasë, mbajtur në xhaminë El-Hidaje në St. Gallen të Zvicrës, më 23.11.2012, nga imami i xhamisë Mehas Alija)

(Breziiri)