Momenti kur Azraili gëzohet tejmase dhe kur pikëllohet tejmase!

Allahu xh.sh. e pyeti Azrailin( i cili është i obliguar për marjen e shpirtrave)
O Azrail qe sa koh se mer shpirtrat e njerzve

Smë tregove kur ka qen momenti që je mërzitur dhe kur je gazuar duke aua nxjerr  shpirtin!!
  Azraili:
Ti i din të gjitha o Zoti im.

Njiher në nji det po lundronte nji anije me plot njerëz, e kur filluan te valviten valët  e detit, un te gjith njerzve po aua merja shpirtrat, kur në nji skaj ishte nje nënë me të birin e saj, e cila kishte hipur mbi një dëras dhe po mundoheshte të shpëton veten dhe foshnjen.

Nenes ai mora shpirtin ndërsa foshnjen e lash të gjall, ashtu mbi dëras ai filloi të lundroj, aq shum me erdhi keq saqë nji koh të gjat nuk mund ta harroja.

Allahu xh.sh. i tha:

O Azrail tash më trego momentin kur ke qen më i gëzuar ne marjen e shpirtit?!

Ti i din te gjitha o Zoti im.

Në një vend jetonte nji udheheqës diktator i cili popullin e vet e malltretonte tepër, e nëncmonte thjesht përdorte lloj lloj torturash

Dhe kur më erdhi urdhri tia mari shpirtin me plot knaqesi ia nxora shpirtin, sepse mendoja se do shpëtoj popullin nga torturat e tija.

Zoti i tha:

O Azrail e din se kush ka qen ki udheheqës diktator?!
Ti e din o Zoti im un se di!
Zoti i tha:
Ki udheheqes diktator ka qen ai fmiu për të cilin të erdhi shum keq kur nënës së tij ia more shpirtin e ket e le të lundroj mbi dëras  në det.
Nga turqishtja perktheu:
Mr.  Uzeir Ibrahimi.