Me emrin e Allahut Mëshiruesit, Mëshirbërësit.
Nuk ka njeri që e kupton fenë e tij, nuk ka dijetar që njeh sheriatin, nuk ka njeri që është i etur për xhihad e përkujdeset për muxhahidët, nuk ka prijës të Islamit dhe muslimanëve e të jetë i kënaqur me humbjen e xhihadit apo ndarjen - përçarjen e muxhahidëve, apo të dëshiron që të fus urrejtje në mes thirrjes në teuhid dhe luftës në rrugën e Allahut,
apo të prish, të shkel diçka që është në dobi të xhihadit, apo të bëj ndarje në mes të ndihmëtarëve të teuhidit dhe pasuesve të davetit deri tek pasuesit e filanit apo atij tjetrit (halanit) asnjëri prej tyre nuk është i kënaqur me këtë e ata të cilët e duan këtë për xhihadin dhe muxhahidët ata janë njerëzit më injorantë dhe janë njerëzit më të dëmshëm për thirrjen në teuhid dhe xhihad, këta janë ata të cilët e këpusin atë që Allahu ka urdhëruar të jetë e kapur, dëshirojnë që ndihmuesit e sheriatit të mbesin grupe të vogla, parti e nuk kanë dëshirë t'i shohin të bashkuar.
Këta nuk mund të jenë prej ndihmuesve të xhihadit, këta nuk mund të jenë prej atyre që e duan xhihadin sinqerisht, këta janë sikurse shembulli i asaj gruas e cila është gënjeshtare, zullumqare e cila e hedh djalin e saj në mbeturina dhe është e kënaqur me të keqën, fatkeqësinë e djalit të saj, nuk i afrohet atij me mëshirë, pastaj thërret, pretendon se kjo është nëna e saj, sikurse ajo të ishte e sinqertë në atë që thërret, në atë që pretendon se është nëna e saj do të kishte mëshirë ndaj djalit të saj, do ta refuzonte të keqën, fatkeqësinë për birin e saj, nuk do ta griste, nuk do ta shqyente, nuk do ta ndante prej saj, nga kjo e shohim që kjo grua nuk është nëna e këtij djali ngase ajo nuk e donë atë, nuk përkujdeset për të, nuk ka mëshirë ndaj tij sikurse të ishte nëna e saj e vërtetë do të kishte mëshirë për të, do të përkujdesej për të, nuk do ia dëshironte të keqen birit të saj, nuk do e largonte nga vetja e saj nuk ka dyshim për këtë.
Po e shkruaj këtë pasi më ka arritur mua se disa njerëz insistojnë, këmbëngulin që të luajnë rolin e nënës së mëshirshme, ndërsa i përgjasojnë gruas gënjeshtare, edhe nëse janë të sinqertë në qëllimet e tyre për gjendjen e ummetit se janë grumbulluar armiqtë kundër këtij ummeti dhe kundër këtij dini, dëshirojnë ta shuajnë xhihadin e këtij ummeti, mirëpo paqëndrueshmëria e tyre i bënë që të luajnë këtë rol, saqë më parë ishin prej atyre për të cilët thotë Allahu:
"Dhe ata të cilët e mbajnë lidhjen për të cilën Allahu ka urdhëruar që të mbahet, që frikësohen nga Zoti i tyre dhe nga llogaria e rëndë e përgjegjësisë", u themi:frikësojuni Allahut dhe thoni fjalë të drejta.
Themi duke e bërë të qartë qëndrimin tonë për ndarjen e muxhahidëve në Siri duke e këshilluar atë i cili ka përkujdesje, i kushton kujdes të madh çështjeve të xhihadit:
Ne e miqësojmë, e ndihmojmë çdo njërin që ngrit flamurin e teuhidit prej vëllezërve tanë në Siri, e miqësojmë e ndihmojmë çdo njeri që lufton në rrugën e Allahut për të ngritur flamurin e teuhidit, duke mos bërë ndarje, duke mos bërë përçarje, i miqësojmë dhe i ndihmojmë në radhë të parë vëllezërit tanë në Xhebhetu Nusra dhe vëllezërit tanë të Shtetit Islamik të Irakut dhe Shamit, nuk jemi të kënaqur që të bëhet ndarje, përçarje në mes të muxhahidëve, kjo na pikëllon, na mërzit, ndjejmë dhembje në ndarjen e muxhahidëve, i thërrasim që të bashkohen nën flamurin e teuhidit dhe nën një emir, e nëse kjo është e vështirë të arrihet atëherë më së paku të bashkohen duke bërë mexhlis shura të përbashkët, të bashkojnë fjalët e tyre e më pak se kjo nuk jemi të kënaqur që të arrihet mes tyre, dhe shpresojmë që të bashkohen me ta të gjitha grupet tjera që pajtohen, janë të njëjta në baza të akides, dhe patjetër duhet të cekmi, të theksojmë një çështje e që është ndër çështjet kryesore për banorët e Shamit, e ajo është se ne dhe çdo i mençur e din se beteja e ashpër, beteja e fortë, beteja e egër e cila është sot në Siri nuk mund të zgjidhet me ndarje, me përçarje, si jeni të kënaqur të qëndroni të ndarë përballë bashkimit të fortë të kufarëve edhe pse kanë ngjyra të ndryshme, prej tyre ka që janë batanije (shija), krishterë e murteda arab, të gjithë këta janë bashkuar, janë grumbulluar në mendime për të bërë luftën e tyre ndaj jush, nuk mund të përballojmë këtë luftë, këtë grumbullim të kafirave vetëm se duke qenë të bashkuar në një saf (rresht), lërini mospajtimet, kundërshtimet, le të ecin në fatin e vetë, jepni përparësi dobisë së përgjithshme të xhihadit para disa dobive pjesore të pakëta të cilat do të vërtetohen shumë shpejt pas ndihmës dhe sigurisë, bashkimi i juaj është zemërim, dëshpërim, pikëllim për kafirat kurse kënaqësi e syve për besimtarët, është forcë për safin e muxhahidëve, thotë Allahu i Madhëruar:
"Allahu i do ata që luftojnë në rrugën e Tij të rreshtuar si të jetë ndërtesë e fortifikuar."
I përkujtojmë vëllezërit tanë që të shikojnë se si vepronte, çfarë strategjie përdori Pejgamberi salallahu alejhi ve selem veçanërisht në fillim të krijimit të shtetit islam dhe para se të forcoheshin muslimanët në Medine, i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ve selem i pa kundërshtimet që ishin prezente, i pa rreziqet që ju kanoseshin muslimanëve kështu që bëri marrëveshje me jehuditë, dhe nuk e theu, nuk e prishi këtë marrëveshje derisa u forcua shteti islam, e pasi u forcua shteti islam Pejgamberi salallahu alejhi ve selem hoqi dorë nuk iu përmbajt kësaj marrëveshje, sikurse që nuk inicioi i Dërguari salallahu alejhi ve selem që të hynte në konflikt me munafikat edhe pse shumë të këqija, dëme u vinin përmes tyre, i la munafikat deri në një kohë kur muslimanët u forcuan, sa që nuk i vrau disa munafik që njerëzit të mos thonë se Muhamedi salallahu alejhi ve selem po i vret shokët e tij edhe pse kishin forcë muslimanët ta bënin këtë (t'i vrasin këta munafika).
I përkujtojmë vëllezërit tanë se i Dërguari i Allahut e kishte parasysh që njerëzit ishin në fillim të islamit sapo kishin dalë prej xhahilijetit, e dinte se te shumica prej tyre akoma nuk ishte futur islami tërësisht në zemrat e tyre, edhe pse i bashkoi ata në ensarë dhe muhaxhir ai salallahu alejhi ve selem e kishte parë që ka mbetje të xhahljetit tek ta, mbetje që u kishin mbetur nga prijësit e tyre, i kishin mbetur akoma këshilla nga të mençurit e tyre por i Dërguari i Allahut nuk u ndesh nuk filloi me luftimin e tyre edhe pse ishte i vetëdijshëm për këto nuk ishte i pakujdesshëm ndaj tyre, pastaj me kalimin e kohës i Dërguari i Allahut i largoi këto mbetje të xhahiljetit, andaj kush dëshiron ta shpejtoj etapën në këto raste vetëm se ka shpejtuar një gjë para kohës së saj, këta nuk ndjekin strategjinë (politikën) e Pejgamberit salallahu alejhi ve selem, e kjo i shpien që të vazhdojnë konfliktet, mosmarrëveshjet, hap fronte të shumta në një kohë e kjo nuk ishte strategjia e të Dërguarit të Allahut salallahu alejhi ve selem.
Për këtë arsye ne dëshirojmë që xhihadi në Siri të ketë prijësin e vet, dhe të gjithë vëllezërit tanë të vazhdojnë luftën nën drejtimin e këtij prijësi (udhëheqësi), në këtë ne shohim dobi, e me këtë i kemi këshilluar edhe vëllezërit tanë muxhahidë edhe në vendet tjera.
U tërheqim vërejtjen që të bëni dallimin në mes vendit që është në luftë, xhihad apo vendi që nuk ka në të siguri dhe vendit të besimtarëve, vendi që ka siguri dhe sundon hilafeti, puna me sheriat, praktikimi i sheriatit të vërtetë në një vend do ti rregullojë, do ta vendosë çështjen secilën në vendin e vet, çdo send do të renditet sipas vendit të saj e nuk do të barte atë që nuk duhet bartur.
I thërras vëllezërit musliman në përgjithësi, ndihmëtarët e dinit në veçanti, për ta ndihmuar ngritjen e flamurit të teuhidit në Siri, shikoni, keni kujdes nga mashtrimet, dredhitë e armiqve nga dredhitë e qeverive të tagutit të cilat bëjnë kurthe, dredhia për ta shtrembëruar për ta paraqitur xhihadin dhe muxhahidët në Siri si njerëz të këqij, të rrezikshëm, ekstremistë, andaj keni kujdes mos i besoni qeverive të kufrit në gënjeshtrat e tyre, mos i ndihmoni, mos i përkrahni ato në humbjen e tyre, në kotësinë e tyre.
Gjithashtu i thërras vëllezërit e mi në veçanti ata që janë nxënësit e dijes që të ndihmojnë të ngritin flamurin e teuhidit dhe të mbrojnë atë, të ndihmojnë për tu bashkuar muxhahidët e jo duke bërë ndarje në grupe apo në parti të ndryshme, dijeni se vëllezërit tuaj muxhahidë kërkojnë ndihmën tuaj, kanë kërkuar muxhahidët nga unë që të ju përkujtoj me këtë se: Muxhahidët kanë nevojë për ndihmën e nxënësve të dijës, kanë nevojë për mbështetjen e tyre, t'i ndihmoni me gjuhët e tuaja dhe t'i ndihmoni me dhëmballë vëllezërit tuaj.
Ju përkujtoj më fjalën e Allahut: "O ju që keni besuar bëhuni ndihmëtarë të Allahut".
E shkruaj këtë për të ndihmuar ngritjen e flamurit të teuhidit, këshillë për xhihadin dhe muxhahidët, duke iu përgjigjur kërkesë së tyre që unë të shkruaj për këtë çështje, edhe nëse nuk do ta kërkonin këtë nga unë kjo është obligim për mua, e si të mos shkruaj pasi që ata kanë kërkuar këtë nga unë dhe më kanë treguar se kujdesen, i respektojnë këshillat e mia, e nuk i lënë pas dore këto këshilla saqë librat e mia ua mësojnë ushtrive të tyre.
E lus Allahun që të pranoj këtë prej neve dhe prej tyre, lus Allahun që ti bashkoj safet e muxhahidëve, ta ngris flamurin e teuhidit e të nënçmojë, poshtëroj flamujt e shirkut, o Allah na ndihmo kundër armiqve tanë.
Shkroi shërbëtori i muxhahidëve: -Ebu Muhamed El-Makdisi-
Përktheu dhe përshtati: Ebu Ibrahim