Pema e rrapit po bisedonte me kumritë që kishin ndërtuar foletë në degët e tij.
- Unë kam parë ushtarët e begatshëm të Sulltanit Fatihut, prandaj dhe e kam të vështirë, – thoshte rrapi.
Gjëja që për të ishte e vështirë, ishte fakti që atë vend historik, që e rrethonte prej shekujsh me degët e tij, e shkatërruan dhe në vend të tij kishin bërë një bar-kazino. Masa e pashpirt e betonit, e vendosur në vendin e arkitekturës së dikurshme dërrase të punuar si një dantellë, kishte shkatërruar e copëtuar rrënjët e pemës që në momentin kur u hodhën themelet, duke e goditur kështu atë në shpirt. Pema e moçme pandehte se megjithëkëtë do të mund të rezistonte dhe mundohej të gjente forca në kujtimet e ditëve të rinisë. Asokohe degët e holla që i ngjanin një lapsi, rriteshin me vargjet muzikore që ngriheshin në qiell e i kalonin shtatë kodrat e Stambollit dhe u forcuan si këmbët e heronjve që shkelnin yjësitë. Mbrëmjeve pema e rrapit pëshpëriste ato marshe, por nga zhurma e muzikës pop që ngrihej fort andej nga dreka, bëhej si e trullosur. Prej këtyre zërave ajo nuk mund të dëgjonte dot ezanin që këndohej nga xhamitë përreth dhe kjo e rrënonte fare.
Për më tepër, atë e shqetësonte së tepërmi pusetat e ujërave të zeza që kishin hapur pranë saj. Ujërat me alkool që derdheshin nga kuzhina ku laheshin gotat e pijes, i digjnin edhe damarët më të hollë të rrënjëve të saj të plagosura. Në kohët kur pema e moçme ndjente këto dhimbje, udhëtonte përsëri në të kaluarën dhe kujtonte pronarin e fundit të vendit historik të mëparshëm. Ky burrë, i cili ishte i biri i një pashai osmanlli, banonte aty që ditën që kishte lindur dhe para se të shkonte në xhaminë aty afër, vinte pranë saj me një ibrik të gdhendur në dorë dhe merrte abdes. Pema e rrapit besonte se ky ujë ishte i bekuar dhe i jepte fuqi asaj, prandaj mezi priste të vinte koha e namazit.
* * *
Pemës së rrapit nuk i mjaftuan dot kujtimet. Dhe me braktisjen e folesë në degët e tij nga kumritë, pas katër-pesë ditësh u rrëzua duke u shtrirë me drejtim nga Qabja.
Gazetat shkruanin lajmin për këtë.
“Mbrëmë vonë, pema e lashtë e rrapit u rrëzua duke shkatërruar kazinonë e njohur. Sikurse dihet nga të gjithë, kjo pemë ishte e kohës së Sulltanit Fatihut”.