Nga: Elmaz Fida
Dukej që ishte në siklet të madh. Ngado që të pyesje, do të shpërthente në pakënaqësi, vuajtje dhe lëngime lidhur me jetën e tij bashkëshortore.
“Për Zotin doktor, çfarë nuk kam bërë që ti bëj qejfin, dhurata, shëtitje, dreka e darka lart e poshtë, jam treguar bujar me të dhe me familjen e saj...megjithatë, ajo ia ka dalë mbanë që të më bëjë ta urrej jetën bashkëshortore, të më pështiroset çdo ditë e martesës tonë, të mos i shoh me sy gratë. Nuk e duroj dot jetën me të. Gjatë gjithë kohës ajo ankohet, tregohet kokëfortë, më braktis dhe nuk më flet për ditë të tëra. Mos duhet të vazhdoj ta duroj më shumë sesa kaq?”
Kur pashë që nuk po flet, i bëra një pyetje, nga e cila mbeti me gojë hapur.
I thashë:”Çfarë lëngu preferon të pish, lëng portokalli apo luleshtrydheje?”
Ai:”Nuk dua të pi gjë. Më mjafton helmi që kam pirë gjatë gjithë këtyre viteve me time shoqe.”
Unë:”Jo e kam seriozisht. Cilin nga dy lëngjet do të preferoje më shumë?”
Ai:”Meqë po këmbëngul, lëng portokalli dua.”
Unë:”Preferon ta pish në një gotë të qelqtë, gotë plastike apo gotë metalike?”
Ai:”E dua në gotë të qelqtë.”
Unë:”E do në gotë të pastër, apo s’prish punë pse duken disa shenja gishtash nga jashtë?”
Ai:”E dua në një gotë sa më të pastër.”
Unë:”E do që të të serviret në një tabaka plastik apo metalik?”
Ai:”E dua të më serviret në një tabaka metalik.”
Unë:”A e ke problem nëse tabakaja ka disa shenja ndryshku, mundësisht dhe ndonjë vrimë?”
Ai:”Jo jo, e dua në një tabaka metalike që shkëlqen.”
Unë:”E do tabakanë me ngjyrë ari, argjendi apo të përzier?”
Ai:”Ufff e dua... ngjyrë argjendi.”
Unë:”E do të ta sjellin në një dhomë me ajër të kondicionuar, apo në një dhomë me ajër të rëndë dhe me temperaturë të lartë?”
Ai:”E dua në një dhomë me ajër të kondicionuar.”
Unë:”A do të doje që dhoma të jetë me pamje nga një vend i bukur, apo do e doja pa dritare fare?”
Ai:”Do të doja që të ofrojë një pamje të bukur.”
Unë:”A do të doje ta pish lëngun e portokallit i ulur në një karrige të rehatshme, apo në këmbë?”
Ai:”Do të doja ta pi i ulur në një karrige sa më të rehatshme.”
Unë:”Ti i dëshiron të gjitha këto për të pirë një gotë me lëng portokalli.”
Ai:”Po.”
Unë:”Po sikur në vend të lëngut të portokallit, unë të të sjell lëng luleshtrydhesh për faktin se portokallet i gjen në çdo kohë, kurse luleshtrydhet kanë një sezon të caktuar? Po sikur këtë lëng të ta ofroj në një gotë gjithë shenja gishtash nga jashtë? E çfarë problemi do të kishte, në fund të fundit shenjat e gishtave janë nga jashtë, jo nga brenda? Po sikur të ta ofroja në një tabaka plastike, pasi ç’punë do të prishte, lëngu është lëng dhe cilësia e tij nuk varet nga tabakaja? Po sikur të ta sillja në një dhomë të nxehtë, me pretkestin se kondicionieri dëmton shëndetin? Po sikur të mos të të sillja një karrike për tu ulur, me pretekstin që të mos humbasësh kohën kot, sepse koha është flori, se është si shpata, nëse nuk e pret të ka prerë? Po sikur të ta ofroja në një dhomë pa dritare, me pretekstin se dritaret të hutojnë dhe shpërqendrojnë? Po sikur të gjitha këto, të ti ofroja sipas mënyrës time, ashtu siç më pëlqen mua dhe jo siç të pëlqen ty? A thua do të ishe i lumtur?”
Ai:”Sigurisht që jo.”
Unë:”Kam frikë se sakrificat e shumta që bën për tët shoqe, i bën sipas mënyrës dhe shijeve të tua, jo sipas shijeve të saj. Gjithashtu, kam frikë se dëshiron që ajo të jetë dhe të bëhet ajo që do ti. Do të ishte një katastrofë e madhe nëse edhe ajo do të të impononte shijet e saj. Atëherë ju të dy do të përplaseshit dhe vetëm Zoti e di çfarë mund të ndodhte.”
Ai mbështeti shpinën pas karriges ku ishte ulur dhe kapi kokën me dy duart, sikur donte ta mbajë nga pesha e rëndë që ndjente. Pasi u mendua pak, më pa në sy dhe më tha:”Ndoshta, kjo është ajo që ka ndodhur mes nesh.”/mesazhi/