Dersi I Xhumas
01.05.2015 E Xhuma
Xhamia e Shqiparve BibbienItali
Ligjerues: Ilaz ef. Salihi
Tema: Të bëjm vepra të mira në këtë muaj ose së paku të mos u shkaktojm dëme njerëzve!
Falemenderojm Allahun Zotin e botrave, prej Tij kërkojmë ndihmë.Atë e falemenderojmë, e lusim që të na drejtojë në rrugë të drejtë dhe të na i falë mëkatet.Nga Ai kërkojmë mëshirë pasi të vdesim, për ne dhe gjithë besimtarët. Te All-llahu kërkojmë shpëtim nga e keqja e shpirtërave tanë dhe nga veprimet e këqija. Atë të cilin All-llahu e drejton, atë askush nuk mund ta dërgojë në huti, por atë të cilin All-llahu e lë në huti, atë askush nuk mund ta kthejë në rrugë të drejt. Dëshmojë që nuk ka Zot tjetër veç All-llahut që meriton të besohet dhe adhurohet dhe se Muhammedi është rob dhe i Dërguari i Tij.
Salavatet dhe selamet tona qofshinmbi njeriun më të ndershëm dhe më të moralshëm, mbi vulën e Pejgamberis Muhammedin s.a.v.s të cilin Allahu xh.sh e dërgoi së bashku me të vërtetën (Kur’anin famëlartë), si prurësin e lajmeve të gëzuara dhe paralajmërues për Fundine botës, ta paralajmëron atë që ka mend, dhe ta meritojnë dënimin të pa besët.
Mëshira e All-lalhut qoft mbi të, mbi familjen e tij të ndershme, mbi shokët e tij besnik si dhe mbi të gjithë ata që ndjekën ndjekin dhe do ta ndjekin rrugën e tij deri Ditën e Gjykimit.
I nderuari xhemat….Gjendemi në Ditën e xhuma fest javore për muslimanët si dhe në namazine veçant namazine xhumas.
Gjendemi gjithashtu në tre muajt e bekuar, e posaçarisht në muajn Rexhep, muaj ky i cili ishte muaj i Allahut sipas hadithit të Muhammed Mustafas s.a.w.s i cili thotë se: “Muaj Rexheb është muaj i Allahut,Muaj shaban është muaji im dhe muaji Ramazan muaji i Ummetit tim”.
Në dersin e kaluar thamë se muaj rexheb është muaji i faljes , mirësis, dhe mëshirës së All-llahut xh.sh , andaj Allahu xh.sh, këtë muaj robin e vet e falë, e mëshiron si dhe ja shton mirësitë.
Por lind pyetje se kuj vallë ia falë e mëshiron dhe ja shton mirësitë?
Sdo mend se atij që pendohet dhe e kërkon Allahun xh.sh…
Të nderuar xhemat…. jemi dëshmitar edhe vetë dhe po shohim se koha po kalon me dëshirën apo pa dëshirën tonë. Kalojnë mminutat, orët ditët javët muajt dhe vitet dhe ne për cdo hap i largohemi jetës së kësaj bote dhe po i afrohemi jetës së Ahiretit. Po i afrohemi ahiretit mirëpo me çfarë pune po i afrohemi?
Me punë të ksaj bote?....Jo këto as që meren parasysh tek Allahu xh.sh , se sa ke tubuar, sa ke ndërtuar,sa je shumuar, apo sa ke harxhuar.
Allahu xh.sh do të na pyet në botën tjetër se çka kemi punuar për ahiret, çka kemi bërë për hirë të Allahut xh.sh, çka kemi bërë për ta aritur kënaqësinë e All-llahut xh.sh.
Andaj kur jemi këtu, pasi që jemi edhe në muajn kur mundemi me veprat tona qofshin edhe të vogla ta arim knaqësin e Allahut xh.sh, si dhe ta shuajm hidhërimin e Allahut xh.sh,të hymë nën mëshirën e Allahut xh.sh dhe të jemi të falur dhe të begatuar nga mirësitë e All-llahut xh.sh , e pashë të arsyeshme që sotë të flas mbi veprat e mira që mund ti bëjm ne në këtë muaj ku inshaallah do të jemi nga ata persona që fitojn në këtë muaj.E nëse fitojm knaqësinë e All-llahut xh.sh mjafton për ne, andaj temën e sodit e Titullova: Të bëjm vepra të mira në këtë muaj, ose së paku të mos u shkaktojm dëme njerëzve!
I Nderuari xhemat: Në lidhje me atë se ne duhet të bëjm punë të mira për ta aritur knaqësin dhe shpëtimin e Allahut xh.sh na flet Allahu xh.sh në Kur’anin Famëlartë e posaçarisht në Suretut-Tin ku gati se të gjithë e kemi ndëgjuar këtë sure. Ta komentojm së bashku dhe të kshillohemi me fjalët e All-llahut xh.sh:
All-llahu xh.sh thotë:
Pasha fikun dhe ullirin! Dhe (kodrën) Turi Sina-en! Dhe këtë qytet të sigurisë! Vërtet, Ne e krijuam njerin në formën më të bukur. Pastaj e zbritëm atë në më të ultin e të ultëve. Përveç atyre që besuan dhe bënë vepra të mira; ata kanë shpërblim të pandërprerë. E pas gjithë kësaj, ç’të shtyri të përgënjeshtrosh ditën e shpërblimit (përgjegjësisë)? A nuk është All-llahu më i urti gjykuesve?
Komentimi i Ajetit:
Allahu xh.sh betohet në gjërat nimetet mirësitë që na ka dhënë, betohet në kodrën Turi sina ku Allahu xh.sh ja pru shpalljen I foli Musait a.s, betohet në Mekken nga ku e dërgoi Pejgamberin e fundit Muhammedin s.a.v.s që do të thotë o njeri ti kam dhë të gjitha të mirat, të kam dërguar Pejgamber që të jesh I udhëzuar,pastaj thotë të kam krijuar në formën më të bukurnga të gjitha krijesat,e më pas çka ndodhën, njeriu me punën e tij duke mos qenë falemenderues, duke mos punuar në atë çka e urdhëron Allahu xh.sh, atëher thotë Allahu e kemi zbritur në më të ultën e të ultëve…Siç thotë Allahu xh.sh: Ata (që mohojn) kanë sy me të cilët shohin, kanë veshë me të cilët dëgjojn kanë zemra me të cilët besojn por ata mohojn ata janë si kafshët bile edhe më të ulët.
Pastaj thot Allahu xh.sh në ajetin e sipër përmendur jo të gjithë janë të ulët po kush s’është më ulët, na tregon Allahu xh.sh: Përveç atyre që besuan dhe bënë vepra të mira, ata kanë shpërblim të pa ndërprerë…E kjo është edhe poenta e temës tone pra, duke vepruar vepra të mira u ngrike nga ultësia dhe arin knaqësin e All-llahut xh.sh.
E All-llahu për ta përfunduar suren thotë: E pas gjithë kësaj, ç’të shtyri të përgënjeshtrosh ditën e shpërblimit (përgjegjësisë)? A nuk është All-llahu më i urti gjykuesve?
Do me thënë pas gjith këtij shpjegimi, betimi,nimeteve përsëri mohon,përgënjeshtron ditën e shpërblimit dhe përgjegjësis, a nuk është Allahu më I urti I gjykuesve?
Sdo ment se po . Andaj ne duke pasur Allahun xh.sh falës,Mëshirues,të drejt atëherë pasi që gjendemi në këtë muaj të mirësive të shumta të fillojm të bëjm vepra të mira ta kënaqim Allahun xh.sh dhe ta arim faljen dhe shpërblimine Tij.
Punët e mira që njeriu ka mundësi ti bën janë të shumta e ne do të cekim disa nga ato punë për të cilët na ka treguar Muhammedi s.a.v.s në hadithet e tij.
Nga Ebu Musa Esh’ariu (r.a), transmetohet se i Dërguari i Allahut, (a.s), ka thënë:
“Çdo musliman e ka farz dhënien e lëmoshës.”
Ebu Musa Esh’ariu e pyeti:
“O i Dërguari i Allahut!Po nëse nuk ka mundësi për të dhënë lëmoshë?
Tha i Dërguari i All-llahut s.a.w.s: “Le të punojë.Në këtë mënyrë i bën dobi vetes dhe e kryen detyrën e dhënies së lëmoshës”.
“Po nëse nuk ka mundësi ta bëj edhe këtë?”
“Le të urdhërojë (inkurajojë) të mirën (apo ndonjë gjë tjetër të bukur).”
Po nëse nuk mund ta bëj edhe këtë?”
“Atë herë të paktën të mos u shkaktojë dëm njerëzve. Kjo është një lëmoshë për të!..
Pra në këtë hadith Muhammed Mustafaja s.a.v.s, si punë të mirë që muslimani duhet ta bënë dhe me të cilën e knaq Allahun xh.sh është sadakaja (lëmosha), dhe në këtë hadith i kuptuam disa lloje të sadakave.
Pra dhënia e saj,puna,inkurajimi për punë të mira,ose nëse asnjërën se bëjm atëherë së paku mos u bëjm dëm nejrzve, siç thotë populli nëse smund të bësh mirë atëher mos bën keq.
Lëmosha (sadakaja) është një argument, i cili vërteton se islami është sistem i mëshirës. Ajo (lëmosha) forcon ndjenjat shpirtërore të njeriut që jep dhe atij që mer. E siguron shvillimin social në shoqëri dhe i lidh fuqishëm individët me njëri tjetrin.
Për këtë arsye Islami i ka dhënë rëndësi të madhe lëmoshës dhe e ka bërë farz atë për çdo musliman që ka.
I Dërguari i All-llahut s.a.w.s ka thënë: “Mbrojeni veten tuaj nga xhehennemi (duke dhënë sadaka) qoftë edhe një gjysëm hurme”. Po ashtu, Pejgamberi s.a.w.s është shprehur se sadakaja (lëmosha) nuk bëhet vetëm me para apo vetëm duke shpenzuar pasuri në rrugë të All-llahut.
Në këtë mënyrë, na ka njoftuar se te Allahu i Lartësuar pranohet si lëmoshë sadaka edhe buzëqeshja ndaj një vllai musliman, të ndihmuarit e dikujt që bënë një punë të mirë duke e mbështetur atë,edukimi i shpirtit psikologjis së nejriut dhe përforcimi i përshpirtmërisë së tij me dhikrin e All-llahut, duke thënë Subhanallah,Elhamdulilah,All-llahu Ekkber dhe La ilahe ilallah, të folurit ëmbël me njerëzit, urdhërimi për të mirë,këshillimi dhe ndlaimi nga e keqja,çdo hap i hedhur duke shkuar apo ardhur për në xhami për të falur namazin em xhemat, një pemë e mbjellur në mënyrë që të përfitojn njerëzit dhe çdo frut i asaj peme, çdo gjethe e këputur, çdo degë e marrë, shkurtimisht thënë edhe çdo gjë për të cilën kandë dobi njerëzit dhe kafshët…Në të gjitha ka sadaka, dhe të gjitha i japin sevape njeriut dhe me të cilët punë mund të arihet kanqësia e Allahut xh.sh.
Ebu Dherr el-Gifariu ka thënë: “Një grup prej sahabëve erdhën te i Dërguari i All-llahut, a.s dhe i thanë: “O i Dërguari i Allahut! Të pasurit prej ensh i kanë marrë të gjitha sevapet. Ata e falin namazin siç e falim edhe ne.Ata agjërojnë siç agjërojmë edhe ne,por ata japin edhe pasurinë e tyre,ngaqë nuk kemi pasuri”. Nisur nga kjo, I Dërguari I All-llahut a.s u tha:
“A nuk u aka zgjeruar All-llahu edhe rrugët në të cilat mund të jepni lëmoshë! Çdo “Subhanallah” që thoni është lëmoshë. Çdo “
” është lëmoshë. Çdo “La ilahe ilallah” është lëmosh. Urdhërimi për të mire është lëmoshë. Ndalimi nga e keqja është lëmoshë. Edhe mardhëniet intime me bashkëshortet tuaja është lëmoshë.
Sahabët u habitën dhe pyetën:
“O I Dërguari I Allahut! A fitojm sevape edhe kur kryejm mardhënie intime me bashkëshorten?
Pejgamberi a.s u përgjigj:
“Si thoni, a do të kishtemarrë gjynah ai person, nëse do ta kishte bërë këtë në rrugë të ndaluara? Ja, në të njejtën mënyrë atij personi I shkruhen sevape, nga që e ka qetësuar nefsin (epshin) e tijnë rrugë të lejuar.
Pra këto As-hab të nderuar u interesonin se si ti mbrin ata që japin lëmoshë e ne mundohemi ti bëjm plane se si ta pengojm një njeri që jep lëmoshë, që bën vepra të mira.
Nëse shkon në xhami menjëher ja nxhesim emrin hoxhë apo haxhi, pa qenë në haxhxh apo pa qenë hoxhë vetëm pse mundohet I ngrati të afrohet kah Allahu.
Nëse një I ri afrohet ka xhamia I thojnë çe i ka ardh koha për tu martu do të tregohet, e kan lënë ment,haj se ke kohë, jeto sa je I ri.
Ata interesohehsin si të barazohen me pasanikat në lëmoshë ne mundohemi të barazohemi me pasanikat në pasuri,në numër më të madh të shokve (frendsave) në fejsbuk, në grumbullim të pëlqimeve (llajkave).
Subhanallah çfarë kontradite…
Me far pune kërkojm ne ta gjejm dhe ta kanqim Allahun, e duam xhennetin por rrugën që na shpin në xhennet mundohemi ta kërkojm me navigator të rabave jo me punë të cilat të shpin drejt tij.
Ebu hurejra r.a trasmeton se I Dërguari i Allahut a.s ka thënë: “Në çdo ditë që lind dielli e ke obligim të japësh lëmoshë aq sa numri I kyçeve që njeriu I ka në trup. Të pajtosh dy njerëz në mënyrë të drejtë është lëmoshë. Të ndihmosh një njeri për të hipur në kafshën e tij, apo ti japësh atij ndonjë gjë që I ka rënë në tokë, është lëmoshë.Çdo hap që hedh për të shkuar në xhami për të falur namazin em xhemat është lëmoshë. Largimi nga rruga e ndonjë gjëje që pengon njerëzit është lëmosh.
Andaj si konkludim I gjithë ksaj që thamë del se ka shumë vepra me të cilat do të mundnim ta arrim knaqësin e Allahut xh.sh që ta merritojm faljen dhe mirësinë e Tij.
Sadakaja (Lëmosha),Namazet nafile (vullnetare),Agjërimet nafile dhe kazaja,Leximi I Kur’anit, tesbi(dhikër), Salavate mbi Pejgamberin a.s,Urdhërimi në të mire, ndlaimi nga e keqja,Mësimi I islamit e nëse nuk I bajm asnjërën nga këto spaku mos u bëjm dhe mos u mendojm keq nejrëzve…Ta folim të mirën ose të hehstim sepse kjo është edhe hadith.
Në fund ti lutemi Allahut xh.sh që këto muaj Rexhep dhe Shaban ti begaton, neve tna fal dhe të na mëshiron,sevapet të na shton, gjunahet të na fal dhe tna I mbulon me xhennet t’na begaton…amiin