Përkrah kësaj edhe ndërtimi I
vecorive që e forcojnë vëllezërinë në zemra,është përkufizuar sin ë fjalën
hyjnore që gjendet në Kur`an, ashtu edhe në kriteret e bekuara të Profetit
Muhammed.


Në krye të këtyre vecorive vjen “Të kapesh fort pas Allahut” (Haxh,78) dhe
“Kapja e të gjithë besimtarëve pas litarit të Allahut dhe mospërcarja”.(Ali
Imran, 103) Aty është edhe enigma e punës.Me cfarë I keni të zëna duart? Me
kë janë të lidhura zemrat tuaja?Cfarë do të thotë për ju që të kapeni pas
Allahut?Këto janë pyetjet themelore të vetëllogarisë në këtë botë dhe llogaridhënies
në botën tjetër? Të gjitha lidhjet, përkatësitë, pasionet që formohen pa
menduar më parë këtë, të shpien në rrugë të gabuara.Të gjitha varësitë dhe përkatësitë,
të gjitha emocionet dhe dashuritë, duhet të rreshtohen rreth”varësisë së
Allahut”.


Thelbi I personalitetit të
muslimanit dueht të formohet në këtë mënyrë.


Përvec bindjes ndaj Allahut dhe
të dërguarit të Tij, na kujtohet nevoja që” të mos grindemi de të mos
sulmojmë njëri tjetrin”, sepse këto situate nuk
dueht harruar se dobësojnë
besimtarët, ua thyejnë fuqinë që kanë,madje. Edhe shtetin që I mban.Prandaj duhet të tregohemi durimtarë
gjatë sprovimeve të vështira….(Enfal,46) Kur`ani shprehet:


“Në qoftë se grindeni me njëri-tjetrin,atëherë do të dobësoheni”.


Një mysafir e ka komentuar këtë
ajet me fjalët “Humbni edhe shtetin tuaj”.Po të shohim se si muslimanët I kanë
humbur shtetet e tyre në shekullin fundit, për shkak të grindjeve të brendshme,
mund të themi se ky komentim nuk është I
huaj për ditët e sotme.


Një tjetër këshillë e Kur`anit në
lidhje me mardhëniet mes besimtarëve, në mënyrë që të ushqehet atmosfera vëllazore,
është nxjerrja në pah e modestisë. “Modest
me besimtarët dhe hijerëndë me qafirët….” (Maide,54) apo “të paepur përpara
qafirëve dhe të mëshirshëm për njëri-tjetrin….


Në marrëdhëniet mes besimtarëve
veprohet sipas parimit të kundërshtimit dhe refuzimit të gabimeve dhe gjynaheve që bën një person tjetër, jo
kundër personalitetit të tij, si dhe sipas parimit që atë ta pastrojmë
nga gabimet, jot a fshijmë fare nga lista.Pra, qasja është shpëtimi I
tjetrit nga mëkatet dhe jo distancimi total prej tij


Dhe lutja…Të lutesh për të gjithë
besimtarët….që zemra jonë të kërkojë që Zoti t`i falë të tjerët dhe të lutet që
t`i pastrojë ata nga mëkatet.


Në këtë ajet na mësohet kjo dua:


“Edhe ata që kanë ardhur pas tyre e thonë: “Zoti ynë, falna neve dhe
vëllezërit tanë që para nesh u pajisën me besim dhe mos lejo në zemrat tona
farë urrejtjeje ndaj atyre që besuan. Zoti ynë Ti je i butë, mëshirues!”(Hashr,10)


Duhet që zemrat tona të duan dhe
të përbuzin vetëm për hir të Allahut.


Thelbi I gjitë këtyre që shprehëm
në këto rreshta, është kërkimi I një personaliteti, I cili është bërë një me
dhembshurinë,dashurinë,mëshirën,gëzimin dhe keqardhjen dhe I cili e ka shndërruar
në themelin e ndërtimit të marrëdhënieve
njerëzore dhe të shoqërisë, dashurinë që pasqyrohet nga atributi Vedud I Zotit
dhe mëshirën që pasqyrohen nga atributet Rahman
dhe Raahim të Tij.


Pa harruar këtë hadith të
transmetuar nga I Dërguari I Allahut sal-lallahu alejhi ves-selem:


“Nuk do të hyni në xhenet, derisa të besoni dhe nuk keni besuar sic duhet, përderisa nuk
e doni njëri-tjetrin”.