Hasan Basriu(Allahu e mëshiroft), thotë:

“Azraili merr shpirtin e atij, të cilit I ka mbaruar risku dhe I është plotësuar jeta.Ndërsa familja e të vdekurit qan e hidhërohet.Azraili me gjuhën e tij, thotë:

-Përse qani? Këtij personi nuk I kam ngrënë as riskun, nuk I kam prerë as jetën.Risku I tij mbaroi, jeta I përfundoi,ndodhi caktimi I Allahut,erdhi urdhëri I Tij dhe I mora shpirtin.Mos qani kot.Unë do të vij vazhdimisht këtudhe nuk do të lë asnjë prej jush.”

Hasan basriu vazdon,duke thene:
Nese familja e te vdekurit do ta shinte azrailin dhe do ta degjonte ate qe thoshte do ta hronte te vdekurijn dhe do te qante per veten!”
Allahu I madheruar ka krijuar cdo gje me urtesi. Prandaj me qellim qe te mos e harojm vdekjen, port e jemi qjithmon te gatshem port e mos lem pas dore as kete jete , e ka fshehur castin e vdekjes.
Kjo esht e prej mirsise se tij ndaj njerzeve.
Nese nje njeri do te dinte me par castin e vdekjes, per shkak te hidherimit te madh do ta braktisje punen,madje dhe familjen dhe harmonin e vet.
Nese njerzit do ti linin me par ato qe ndodhnin nuk do te ishin te lumtur dhe nuk do te gjenin paqe prej halleve te shumta te jetes .
Nese nje nene do ta dinte se femija I saje do te vdiste ne lule te rinise , ose do te behej njeri I keq nuk do te gjente kure paqe ne jetë e saj me një fjalë mirënjohja e castit te vdekjes nga ana e njeriut,esht nj mirsi e madhe hyjnore,sepse Allahue ka krijuar jeten e kesaj bote me urtësin e sprovës dhe po me at urtesi e ka be rte panjohur “kaderin”(caktimin)dhe “ exhelin”
(ëastin e vdekjes). Prandaj,prej nesh kerkohet qe te jemi te gjithmon te gatshem pqr castin e vdekjes.
Ne nj ajet kurani fisnik urdherohet

“Cdo shpirt do ta shijoj vdekjen dhe pastaj të gjithë do te ktheheni tek ne”.
Ky ajet dhe shum te te tjere te njajshem me te cilet përsëriten shpesh në Kur`an, janë paralajmërime hyjnore,që nuk na lenë të mbytemi në vorbullën e dëshirave të egos sonë.

Të parët tanë I kanë ndërtuar varrezat në mes të qyteteve dhe përballë xhamive,me qëllim që ata të cilët kalojnë aty,të mos harrojnë përkohshmërinë, të shohin të ardhmen e tyre, të marrin mësim dhe të përmirësojnë gjendjen e tyre.

Sigurisht që edhe ne duhet të marrim mësim prej ndodhive të vdekjeve që dëgjojmë dhe e shohim dhe të mos harrojmë se një ditë edhe ne do ta përjetojmë një moment të tillë.Vetëm në këtë mnyrë mund të shpëtojmë nga shkujdesja dhe të shkojmë drejt Allahut shpëtojmë nga shkujdesja dhe të shkojmë drejt Allahut me shpirt të qetë.

Profeti ynë I dashur a.s ka thënë:

“Kujtojeni shpesh atë që ju prêt si thikë gëzimet e kësaj bote!” (Tirmidhi,Zuhd,4)

Ndërsa në një hadith tjetër, ka thënë:
“Fale namazin, si namazi I atij që po ndahet nga kjo botë!...” (IbënMaxhe,Zuhd,15.)

Me anë të këtyre këshillave, Profeti a.s, ka treguar anën educative të meditimit të vdekjes.Riti I namazit është udhëtimi shpirtëror nga kjo botë për në botën tjetër.Pesë kohët ditore të namazit tregojnë nënshtrimin,dorëzimin,besnikrinë dhe devotshmërinë ndaj Allahut Teala.Namazi është një disiplinë shpirtërore që të bashkon me Allahun, duke qenë se në këtë botë njeriu ndodhet në një lloj gurbeti shpirtëror.

Nga kjo pikpamje, namazi është një lloj miraxhi midis kësaj bote dhe botës tjetër.Besimtari, I cili kthehet në jetën e përditshme pasi e ka falur namazin në mënyrë të rregullt dhe I përqëndruar thellësisht, vazhdon të jetojë sikur është kthyer përsëri në jetë,pasi ka vdekur njëherë.Një namaz I tillë, e ruan njeriun nga gjynahet.Namazi, I cili kryhet në mënyrë të përsosur, është një mësim I vërtetë rreth vdekjes.

Besimtari që fal namazin e tij, siç e fal njeriu I cili po ndahet nga kjo botë, çdo gjë e sheh dhe e përjeton sikur po sheh nga dritarja e botës tjetër.A mund të jenë bashkëudhëtarë me iblisin në jetën e kësaj bote ata që zotërojnë një shpirt të tillë? A mundet që apsionet e kësaj bote t`ua pushtojnë zemrën?....

Një herë Ibrahim bin Et`hemin e pyetën:

-Pse nuk na pranohen duatë?

Ai u përgjigj:


“Allahun e njihni, por urdhërat e Tij nuk I zbatoni!Profetin e njihni por sunnetine tij nuk e veproni!Kur`anin e lexoni, por me të nuk punoni! Hani nga të mirat që u ka falur Allahu,por nuk falenderoni!Xhenentin e dini, por nuk mundoheni ta fitoni! Xhehennemin e dini, por nuk shqetësoheni! Thoni se ka vdekje, por nuk përgatiteni!Baballarët dhe nënat tuaja I vendosni në varr me duart tuaja, por nuk merrni mësim! Kur puna është kështu, sit ë pranohet duaja e dikujt që është kaq I shkujdesur!?” (Tedhkiretu`l-Elvija.)